در دفاع از مارکسيزم، نشريه بررسی مارکسيستی شماره سوم منتشر شد

کتاب در دفاع از مارکسیزم، نشریه بررسی مارکسیستی، شماره،3 –  دی  ماه 1395 ، ناشر: طلیعه / گفتگوهای زندان، طرح روی جلد: منوچهر منتشر شد.

شماره سوم در دفاع از مارکسیسم شامل مطالب و مقالات زیر می باشد:ـ

ـ «تئوری انتقادی : یک بررسی انتقادی „چپ نو“»، «آلن بدیو: از اسطوره تا واقعیت»، «دانیل بن سعید : یادداشتی بر زندگی و آثارش»، «آلن بدیو و معجزه رخداد»، «ادعای سهمی به جان لنون یک هنرمند متعهد و انقلابی»، «مصاحبه طارق علی و رابین بلکبرن با جان لنون و یوکو اونو»، «معرفی و بررسی کتاب: نظریه لنینیستی سازمان دهی و ربط امروزی آن» ـ

علاقمندان می توانند برای سفارش این کتاب با آدرس های ای میل زیر تماس بگیرند

haftegi@dialogt.de

domiran03@gmail.com

بهای هر جلد ، 10 یورو می باشد که علاقمندان می توانند هزینه کتاب و ارسال پستی آن را  به حساب زیر واریز کنند

M. Esad

IBAN: DE19 2505 0180 1904 7550 03

BIC: SPKHDE2HXXX

Sparkasse Hannover

در سطور زیر سرسخن شماره 3 در دفاع از مارکسیسم را می خوانید

در دفاع از مارکسیسم، نشریه بررسی مارکسیستی شماره سوم

در دفاع از مارکسیسم، نشریه بررسی مارکسیستی شماره سوم

***

سرسخن

ـ"هرچه بر سال های به خواب رفتن اش افزوده می شود، بر جوانی در پی بیداری بعدی اش هم افزوده می شد".ـ1

این بازگفت توصیفی است که ژان پل سارتر در مورد پل نیزان  رفیق کمونیست مبارز قدیمی اش، سال ها پس از مرگش، و به مناسبت انتشار یکی از کتاب هایش، در مقدمه آن می نویسد. دست  اندرکاران „در دفاع از مارکسیزم“ را امید بر این است  که این بازگفت مصداق این نشریه باشد.

بین انتشار این شماره از نشریه و شماره پیشین شانزده سال فاصله افتاده است. اولین شماره „در دفاع از مارکسیزم“ با هدف به چالش کشیدن تز „پایان تاریخ“ و پی آمد های آن بر روشنفکران چپ و سازمان دادن مبارزه-ای تئوریک در حد توان  امان برای غلبه بر یأس و سرخوردگی سیاسی ناشی از رویدادهائی که این تز منتج از آن بود. در همان اوایل راه به -واسطه مشاهده نشانه های اولیه ای از شکل  گیری دور جدیدی از مبارزات کارگران در ایران و تشخیص اهمیت و لزوم دخالت در آن، اولویت کار بدان  سو رفت. در طی این سال های فترت انتشار نشریه، در ایران شاهد دو جنبش اجتماعی با دو چشم انداز متفاوت بوده ایم، جنبش اول با نام کلی „سبز“ شناخته شد و دیگری „کارگری“. اگر چه که هیچ  یک از این دو جنبش نه یک  دست بوده اند و نه با تاکتیک های یگانه، اما، به هر حال دو جنبش با دو چشم انداز کاملاً متفاوت و با نیروهای اجتماعی و با خاستگاه-های کاملاً متمایزی هستند و در نتیجه با استراتژی های کاملاً متفاوتی. واقعیت این است  که این روزها با فروکش کردن جنبش سبز فراطبقاتی و رنگ باختن اش، این جنبش طبقاتی است که هر چه بیشتر برجسته می-شود.

امروزه در ایران استثمار سرمایه داری و فلاکت ناشی از آن ملموس تر و شدید تر از آن است که بتوان با ابزارها و روش های سی سال گذشته به تحمیق و فریفتن توده های زحمت  کش پرداخت. سال های „اسلامی شدن“ سرمایه به  سر آمده و حال نوبت „مدرن“ و „پسامدرن“ شدن آن است. به جای „اقتصاد اسلامی“ بنی صدری، نظریات اقتصادی فون هایک را تدریس می کنند، به جای نظریه „جامعه عدل علی“ علی شریعتی، تئوری-های „پسامدرن“ و „فرنچ تئوری“ را ترویج می دهند. عبدالکریم سروش، مغر متفکر „ارتجاع فرهنگی“ به کمک نظریات کارل پوپر، فیلسوف بیانگر محافظه کاری دوران مارگارت تاچر، شالوده علمی دین جدیدی را پی می ریزد. در مبارزه با مارکسیزم، قدم هر تئوری ای خوش آمده است!ـ

یکی از اهداف از سرگیری انتشار مجدد این نشریه، پرداختن به „تئوری-های انتقادی“ معاصر و بررسی تحولاتی است که آن ها در طی سده های اخیر از سر گذرانده  اند. تمرکز عمدتاً بر روی تئوری ها در رابطه با تاکتیک ها و استراتژی ها در قلمرو چشم انداز دوم، یعنی جنبش کارگری- سوسیالیستی می باشد.

با پایان گرفتن جنگ جهانی دوم و در پی جنگ سرد سیاسی، سرمایه داری جهانی در کشورهای اروپای غربی یک جنگ سرد فرهنگی تمام عیاری علیه مارکسیزم به راه می اندازند. این پدیده عمدتاً از فرانسه آغاز شد و تا به امروز در اشکال مختلف ادامه داشت است. بر تئوری های این مرحله از مبارزه با مارکسیزم „فرنچ تئوری“، به معنای فلسفه فرانسوی، نام نهادند. به دلایل شرایط ویژه فرانسه در دوران جنگ سرد بعد از جنگ جهانی دوم و در دهه 1950، مبارزه علیه آرای چپ به طور عام و مارکسیزم به طور خاص در آن کشور از طریق „ایدئولوژی“ های راست امر ناممکنی بود، کلیه تلاش هایی از این دست همگی با شکست مواجه شدند. تنها با یک گفتمان „چپ“ بود که این امر ممکن می بود. عملکرد و مواضع حزب کمونیست فرانسه هم زمینه مناسبی برای زایش یک „چپ نو“ ضد مارکسیست در آن کشور را فراهم آورد. به نظر می رسد که در حیطه فرهنگی – ایدئولوژیک – سیاسی امروزه در پاره ای موارد شباهت های ظاهری بین وضعیت ایران کنونی و آن دوران فرانسه دیده می شود، بی آن که بخواهیم در دامچاله یک قیاس مع الفارق فرو افتیم. به هر رو „فرنچ تئوری“ در اشکال متفاوت پایش به ایران رسیده و در دوره ای که ابزارهای پیشین رژیم سرمایه داری- آخوندی برایی و کارایی اش را از دست داده-اند، ایدئولوگ ها و استراتژهای دوراندیش رژیم به مزایا و محاسن آن پی-برده اند.

پرداختن به تئوری های انتقادی از جمله „فرنچ تئوری“ از اهدافی بلندپروازانه ای است که این نشریه در برابر خود قرار داده است. در این شماره از دوره جدید، اولین مقاله یک مطلب کوتاه و موجزی است جهت معرفی تئوری های انتقادی و آشناسازی خواننده با تاریخچه و علل پیدایش آن ها. دو  مطب بعدی در رابطه با یکی از آخرین مؤلفه های این نظریه، یعنی در رابطه با فلسفه آلن بدیو است.  مقاله اول با عنوان „آلن بدیو و واقعیت“ گشت وگذاری است در دستگاه فلسفی بدیو و توضیح پاره ای از مقولات آن. مقاله بعدی ترجمه ای است از  یکی از انتقادات دانیل بن سعید به مقوله „رخداد“ نزد بدیو. از آن جایی که در سده های اخیر دانیل بن سعید یکی از مارکسیست هایی بوده که در این زمینه صاحب نظر بوده، مطلب بعدی به معرفی بن سعید و آثارش اختصاص دارد. این مطلب سال-ها پیش تر به مناسبت درگذشت بن سعید به درخواست نشریه اینترنتی „سامان نو“ نوشته شد.

در سال 1980 جان لنون در نیویورک کشته می شود. چند سال پیش از این جنایت، طارق علی و رابین بلکبرن مصاحبه ای با جان لنون و همسرش یوکو انجام می دهند. جان لنون در این مصاحبه از موسیقی اش، از عقاید سیاسی اش، از جنگ ویتنام، از مردسالاری، از سرمایه داری، از طبقه کارگر و از انقلاب می گوید. این مصاحبه در نشریه  انگلیسی زبان

Red Mole

، ارگان یک گروه تروتسکیستی انگلیسی به نام

International Marxist Group – IMG

، چاپ شد. جان لنون در حیطه موسیقی شناخته-تر از آن است که نیازی به معرفی اش در این نشریه باشد. ارائه ترجمه این مصاحبه در این شماره ادای سهمی است در قبال نظریات و کنش سیاسی این هنرمند انقلابی، یعنی آن جنبه از زندگی اش که عامدانه و موذیانه ناگفته و پنهان نگه داشته اند.

نکته آخر آن که ما به خوبی به مشکلات موجود بر سر راه تداوم کارمان واقفیم و کوچک ترین توهمی هم به توان محدودمان نداریم. بدون همراهی و مشارکت دیگران تداوم انتشار نشریه را بسیار دشوار و حتی ناممکن می بینیم. روی سخن ما با تمام کسانی است که دست کم به ضرورت انتشار چنین نشریه ای که بتواند در راستای گسترش و دامن زدن به مباحث نظری در درون جنبش سوسیالیستی – کارگری سهمی داشته باشد، باور دارند. ما به همکاری همه دست اندر کاران در این حیطه خوش آمد می گوئیم.

زیر نویس

1

Paul Nizan  (1905-1940)

، پل نیزان روشنفکر و نویسنده عضو حزب کمونیست فرانسه بود. او به دنبال انتقاد از امضای پیمان دوستی بین هیتلر و استالین در ابتدا از حزب اخراج می شود و سپس حزب او را به جاسوسی برای آلمان نازی متهم می کند. ظنز تلخ تاریخ آن که او در جبهه جنگ علیه فاشیزم توسط آلمان ها کشته می شود.ـ