وصیت نامه نورالدین ریاحی در تاریخ 4 بهمن 1362 در زندان اوین و بیاد طاهره سید احمدی

نوالدین ریاحی
نوالدین ریاحی

یاد جان افشانان دهه 60 گرامی باد/واپسین کلام ها, وصیت نامه ها و یادهای اعدام شدگان.
وصیت نامه نورالدین ریاحی – سازمان راه کارگر – در تاریخ 4 بهمن 1362 در زندان اوین اعدام شد

مادر، پدر و خانوادۀ مهربان و عزیزم،

در آخرین لحظات زندگیم با شما و با تمامی آنهائی که دوست شان داشته و قلب کوچکم برای رنج ها و شادی هایشان تپیده است، وداع می کنم ……………………… تنها تأسفم این است که دیگر فرصت خدمت به انسان ها و انسانیت را ندارم. با این وجود آگاهم که اندوه بزرگی را برای شما بجا می گذارم. این اندوه فرخنده باد.
خوش حالم که در سال های آخر زندگیم همسری داشته ام که با تمام وجود دوستش داشتم و این سعادت را داشتم که جدائی مان را او شاهد نبود و این درد را به تنهایی من بر دوش داشتم. سلام گرم مرا به خانوادۀ همسرم برسانید. ادامۀ دوستی این دو خانواده، شاید اولین یادگارم برای شما باشد.

ساعت و انگشتریم برایم فوق العاده عزیز و گران بهاست. آنها را نیز به عنوان یادگار دیگری برایتان باقی می گذارم. داداش، باجی، مهرانگیز، روح انگیز، سیروس عزیزم را می بوسم و برایشان زندگی شاد و پرباری آرزو دارم.
از همه تان می خواهم کمتر اشک بریزید، چرا که این خود خواهی را ندارم تا بخواهم اصلاً اشکی برایم نریزید.
مختصر وسایلی دارم (پیراهن و بلوز و …) که امیدوارم اینها را تحویل بگیرید. سخن دیگری ندارم. برق محبت چشم هایتان را در این لحظات در مقابل خود دارم.

حدود 900 تومان پول همراهم است، که آن را نیز برایتان باقی می گذارم

می دانم که با شنیدن خبر اعدام، احتمال دارد، مادر و پدر که هر دو سکته کرده اند، دچار عارضۀ شدیدتری شوند، به عنوان آخرین تقاضا از مقامات دادستانی، انتظار دارم به عنوان یک وظیفۀ انسانی و شرعی، برای اطلاع دادن به خانواده ام، با برادرم که رئیس بهداری شهرستان خدابنده است، تماس گرفته و از طریق او خانواده ام را مطلع سازند.
اگر تلفن بهداری خدابنده را بگیرید و سراغ سیف الدین ریاحی، رئیس بهداری را بپرسید، او حتماً جواب خواهد داد.
بار دیگر برای آخرین بار همگی عزیزانم را می بوسم ………………………………. و بهروزی و نیک بختی آرزو دارم.
فرزند وفادارتان و برادر کوچکتان

……….. نورالدین ریاحی
سه شنبه 4/11/62

امضاء ریاحی

نوالدین ریاحی

نوالدین ریاحی

نورالدین ریاحی در بهار 61 با طاهره سید احمدی ازدواج کرد. اما متآسفانه زندگی سرشار از استحکام و شاداب آنها دیری نپائید، چرا که چهار ماه پس از ازدواج، همزمان در شهریور 1361 به دست دژخیمان رژیم جمهوری اسلامی اسیر و زیر شدیدترین شکنجه ها و …فشارها قرار گرفتند. مقاومت شجاعانۀ نوری و طاهره ستایش انگیز است. نورالدین ریاحی-طاهره سید احمدی—-
نورالدین ریاحی:تاریخ و محل تولد: ۱۳۲۸ تهران
شغل: دانشجوی اقتصاد تهران
وضعیت خانوادگی: متاهل
نام پدر : غلام علی—-
محل دستگیری : تهران
وابستگی سازمانی راه کارگر
تاریخ اعدام : ۴ بهمن ۱۳۶۲زندان اوین
خاوران ستون ۷ ردیف ۷۸
—–طاهره سید احمدی
وضعیت خانوادگی: متاهل
محل دستگیری : تهران
وابستگی سازمانی:راه کارگر
تاریخ اعدام : ۶ اردیبهشت ۱۳۶۲
زندان اوین

طاهره سید اجمدی و نورالدین ریاحی

طاهره سید اجمدی و نورالدین ریاحی

طاهره سید احمدی (با املای سید ابری) در فهرست „اسامی برخی از زنان که در جمهوری اسلامی اعدام شده اند“ درج شده. این فهرست توسط انجمن زنان ایرانی کلن (آلمان) به تاریخ ۱۰ سپتامبر ۱۹۹۷ تنظیم گردیده و به کمک زندانیان سیاسی سابق در کشورهای دیگر کامل شده است. فهرست دوم، که منبع این خبر است، شامل ۱۵۳۳ نام است.

با تشکر از محمود معمار نژاد

Eine Antwort

  1. غلام عسگری sagt:

    یاد وخاطره تمامی جانفشانان راه ازادی همواره گرامی باد اما به باورمن اگرجامعه امروزی ازوجود ان عزیزان اگاه وخردمند وبا دانش محروم نمیشد بطوریقین انچه اکنون درکشورمان که توسط رژِیم داعشیان حاکم رقم خورده است شاهد نبودیم زیرا موتورسوخت تمامی حکومتهای استبدادی جهل ونااگاهی وخرافه گری است تنها انتی تزکارسازبالا رفتن تعداد اگاهان وانسانهای فعال وبا دانش درچنین جوامع است من که دران دوران شاه وشیخ رنج وعذاب بسیارمتحمل شده ام پس ازبیش ازچهاردهه اعتراف میکنم رهبران وپیشتازان وبا تجربه های ان زمان هرگزتوازن قوا وشرایط رویارویی را مورد محاسبه دقیق قرارنداده بودند وبه همین لحاظ به راحتی هزاران انسان پاک وتحصیل کرده واگاه را به مسلخ فرستادند وبهره ای هم حاصل نشد.یاد وخاطره تمامی همبندان وهمرزمان عزیزگرامی باد.