ما، همانيم: شصت و هفتي ها همچنان بر صليب خويش آونگ، شعری از رهیاب

ما ، همانيم: شصت و هفتي ها                      همچنان بر صليب خويش آونگ
ما اگر صد گروه ، يا ، سي رنگ ؛                       باز يک دسته ايم و هم آهنگ
با يکي آخرين توان زده ايم                           يکصدا نعره بر سر نيرنگ
خندقي کنده ايم در سي سال                      در زمين و زمانه اي شب رنگ
خندقي پل نََبَند و پر ناشو                       به خَم ِخائن و چَم ِ الدنگ!(1)ـ
در يکي سوي آن حرامي ها                       مادراين سوي حرمت و فرهنگ
ما همانيم : شصت و هفتي ها                     همچنان بر صليب خويش آونگ !ـ
نور پرداز و روشنائي بخش                    چون شهابي به جان شب زده چنگ
گر فرو دست ، يا ، تهيدستيم                     ور تکيده ، و رخ پر از آژنگ(2)ـ
ما که سرمايه مان بجزجان نيست                    جان بي غلّ و غش ، رها ، بيرنگ
هر زمان شد بهاي آزادي                         اصل جان ؛ ماشديم پيشاهنگ !ـ
ياد شد باز هم از آزادي دل شد                                اندر فراق او گلرنگ(3)ـ
او نگاري اسير قلعهء ديو                              در ميان سپاهي و سرهنگ
ما در اين شامگاه سردِستان                           نغمه خوانان هجر سوزآهنگ
واي ازين همرهان اين دوران                             اين سواران باهم اندرجنگ
اسب هاي درشکهء نَخوت                           خستگان فسرده دل ، پا لَنگ
غمگساران ِ با صفا دانند                             تا کجا گشته ايم ما دلتنگ
وقت آن شد که باز برخيزيم                        در يکي صف شويم و تنگاتنگ
دست ها باز و چشم ها رهياب                           گام ها همرديف ِ ضرباهنگ
قلعهء بردگي فرو کوبيم                            وابشوئيم دامن از اين ننگ !ـ

یازده بهمن1389
رهياب
————————————————————————-
پاورقي ها: ـ
ـ1-خم و چم = در اينجا: ترفند ، ادا اطوار، الاّ کلنگ ، پشتک وارو، دلاّلي ، تسليم خائن و چرخش ِ الدنگ  در اصل از : خميدن و چميدن ) ـ
ـ2-آزنگ = چين و چروک
ـ3-گلرنگ = سرخ ، و در اينجا : خونين