بر آستان جانان به مناسبت یادمان جانفشانان و جانباختگان آزادی و سوسیالیسم
بر آستان جانان
راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد
شعری بخوان که با او رطل گران توان زد
بر آستان جانان گر سر توان نهادن
گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد
قد خمیده ی ما سهلت نماید اما
بر چشم دشمنان تیر از این کمان توان زد
بار دیگر در آستانه ی قتل عام زندانیان سیاسی در ایران قرار داریم، قتل عامی که از بدو روی کار آمدن رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی شروع و تا کنون بدون وقفه با فراز و نشیب ادامه دارد.
به یاد آریم اسیران کردستان را در سال ۸۵ و تیرباران آنان را در پاوه و سنندج و به خون خفتن رفقا احسن و شهریار ناهید و همرزمان شان را به دستور خمینی و فرمان آتش به قلب عاشقشان به وسیله ی خلخالی جلاد.
به یاد آریم سال 60 را، زندانیان مبارز و کمونیست را که حتا قبل از مشخص شدن هویت شان و بدون محاکمه و به فاصله ی کوتاهی بعد از بازداشت به جوخه های مرگ سپرده شدند.
آری به یاد آریم سالیان سیاهی را که روزی نامه های حکومتی هر روز لیست کم و بیش از صد نفر زندانی سیاسی از عزیزترین فرزندان خلق های ایران را به اطلاع مادران و پدران چشم به راه فرزندانشان می رساندند.
به یاد آریم اوج کشتار و قتل عام دسته جمعی زندانیان سیاسی در تابستان سال ۰۶ را، زندانیانی که در مقابل تفتیش عقیده در مقابل فرستادگان خمینی بلند قامت ایستادند و نه! گفتند. نه! گفتند و سرفراز سربردار شدند و نیمه جان از دارها پائین کشیده شدند و با
ماشین های حمل گوشت به گورستان های بی نام و نشان و به خاوران های سراسر ایران برده شدند و در گورهای دسته جمعی نه دفن بلکه رها شدند؛ رها شدند تا نسیم بوی و خبرشان را به مادرانشان برساند و برسند تا دست و سر و صور ت از خاک بیرون مانده یجگر گوشه شان را بر دل و دیده نهند و خاموش از بیدادگری سرمایه داد از جگر برکشند:ای جلاد مرگت باد! ای جلاد ننگ ات باد!
به یاد آریم اسیران تظاهرات سال ۵۵ را زندانیان کهریزک را که به کرامت انسانی شان دست درازی شد. جوانانی که در اوج غرور و آزادی خواهی سر به فلک می کوبیدند تا آن را بشکافند و طرحی نو در اندارند؛ جوانانی که پیش خانواده و دوست و رفیق
حرمتی داشتند و سر بلند بودند چگونه شب پرستان سیه دل و تاریک اندیش غرورشان را شکستند و خم به سرو قامت شان زدنند. آری، هر رو ز این حکومت از اولین روز به قدرت خیزیدن، خیز برداشتن علیه هر آن چیزی بوده و هست که نشانی از شرف و
کرامت انسانی دارد. دشمنی با هر ندای آزادی خواهی، ستیز با فرزندان راستین مردم محروم و زحمتکش ایران بوده است. سرکوب زنان آزادی خواه و مبارز و کمونیست در ذات سیستم سرمایه داری اش است و سرکوب کارگران رسالت تاریخی اوست.
امسال در آستانه ی سالگرد به خون خفته گان قتل عام زندانیان سیاسی در ایران شاهد قتل عام خلقی آواره از سرزمین خویش نیز بودیم که بیش از نیم قرن است در زیر ستم و سرکوب دارد می جنگد و برپا ایستاده است و مقاومت می کند. خلقی که اولین بار نیست قتل عام و کشتار می شود، اولین بار نیست که کودکان شان جلو چشمشان پرپر می شوند و فرزندان در آغوش خود شاهد مرگ والدین خود هستند.
جهان سرمایه داری جهان ستم و استثمار، جهان غارت و چپاول و ثروت و منابع ملت های محروم، امروز بر حمام خونی که رژیم صهیونیستی اسرائیل در غزه راه انداخته چشم فرو بسته است و او را تا دندان به مدرن ترین و مجهزترین سلاح های ضد بشری و مرگ آور مسلح کرده است و از جنایات اش به اشکال مختلف حمایت می کند.
در همین شرایط و از سوی دیگر شاهد تراژدی نسل کشی و جنگ های منطقه ای و به ظاهر قومی و عقیدتی هستیم که از طرف قدرت های امپریالیستی شکل گرفتند و در جهت منافع کوتاه مدت و بخصوص دراز مدت آنان فعالیت می کنند. گروه های تروریستی که عقب مانده و ارتجاعی قلمداد می شوند اما به پیشرفته ترین مهمات جنگی و تبلیغاتی مجهزشان کرده اند. قربانیان گروه جنایت پیشه ی داعش چه کسانی هستند؟ جز مردم محرومی که بیش از یک دهه از لشکر کشی امریکا و متحدین اش برای ایجاد „دمکراسی“ در خاور میانه هر روز در ین انفجار بمب و موشک دود و باروت دارند جان می کنند. جنایت کاران به این هم اکتفا نکردند و سگان هار خود را به جان این مردم به جان آمده رها کرده تا زنان شان را در بازار نینوا به بردگی فروشند و مردان شان را سلاخی کنند و کودکانشان را در کوه های خشک و بی آب از تشتگی و گرسنگی از پا در آورند. جهان امروز بدتر از هر دوره ای دیگر گرفتار نظم گندیده ی نظام سرمایه داری است، نظامی که جز به سود به هیچ چیز دیگر فکر
نمی کند. تمام جنگ ها، خونریزی ها، قتل عام ها و کشتار و آوارگی مردم در سراسر جهان ناشی از سلطه شوم امپریالیستی بر اقتصاد و بازار و فرهنگ جامعه است.
از این رو مردم محروم و کارگران و زحمتکشان و تمام انسان های شریفی که دل در گرو جامعه ای انسانی دارند که مقدم بر هر چیز سعادت و کرامت و خوشبختی و برابری انسان را خواستارند، هیچ راهی جز برچیدن این نظام فاسد و ایجاد جهانی دیگر
ندارند. جهانی که در آن جنگ افسانه است، دروغ وجود ندارد و هیچ انسانی به حریم و حقوق هیچ انسان دیگری دست درازی و تجاوز نمی کند و استثمار انسان از انسان بدترین توهین به نوع بشر خواهد بود.
ما امروز طبق سنت هرساله و براساس وظیفه در این میدان جمع شدیم تا بار دیگر فریاد دادخواهانه ی مادران و خانواده های داغ دیده و بازماندگا ن به خون خفته گان را به گوش جهانیان برسانیم و افشاگر جنایات بی شمار رژیم ضد مردمی جمهوری اسلامی در حق مردم تحت ستم ایران باشیم و هم چنین از تمامی مبارزات خلق های آزادی خواه جهان حمایت و پشتبانی کنیم.
پیروز باد انقلاب!
سرنگون باد رژیم جنایت کار سرمایه داری جمهوری اسلامی!
نابود باد امپریالیسم خونخوار و دشمن آسایش انسان!
نابود باد صهیونیزم، زنده باد مقاوت مردم فلسطین!
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیزم!
برپادارنده ی یادمان به خون خفته گان دهه ی شصت و قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان سال ۰۶ و همه ی ره هروان راه آزادی و سوسیالیزم. ۰۶ آگوست ۱۶۲٤ در میدان مرکزی شهر آمستردام )دام( هلند :
کمیته میزکتاب آمستردام، سازمان زنان هشت مارس )ایران، افغانستان(، خانه ی هنر وجمعی از فعالین جنبش کارگری
آگوست ۱۰۲٤ هلند
لینک برای نسخه پی دی اف
بر آستان جانان ویدئویی به مناسبت یادمان جانفشانان و جانباختگان آزادی و سوسیالیسم