ما چه انتظاری از این نسل داریم؟، یادداشت و شعری از سیروس کفائی

ما چه انتظاری از این نسل داریم؟

نسلی که هشت سال جنگ پدران و برادرانش را در بیابانها تکه پاره کردند و یا معلول ، خانه نشینی ابدی ساختند …. ـ

نسلی که میلیونها خانواده را از کاشانه های بومی شان جدا کرد و لقب “ مهاجرین جنگی “ را به آنان نسبت دادند …. ـ

نسلی که پدران ، مادران ، خواهران و برادرانشان ، به هر دلیلی ، به زندان افتادند ، شکنجه و یا اعدام شدند …. ـ

نسلی که جمهوری اسلامی ، پدرخوانده داعش ، به مدت یک دهه ، سالهای شصت ، دست به نسل کشی سیاسی زد و روشنفکران ، هنرمندان ، متخصصین و مبارزین اجتماع را روانه جوخه های تیر و سلول فرستاد . نسلی که والدینشان با بیکاری و نا امنی شغلی شرمنده از فرزندان خویش هستند …… ـ

نسلی که پدران و مادرانشان ترک خاک کردند و لقب “ پناهندگی “ را سردوشی کردند …… ـ

نسلی که خود همراه یا بدون والدینشان سالها در اصطراب پذیرش یا رد تقاضای پناهندگی در کمپها به داروهای ضد استرس و خواب آور رو آورده اند ….. ـ

نسلی که خسته از مرکز ثقلی سیار هنوز برای ثبات ، هویت و استقلال خویش سر در گمی هایش را باز تولید می کند …..ـ

***

توکیستی ؟

در سرزمين ما

چه بخواهيم چه نخواهيم

مُشتبهینی راد قلاب در آفتاب انداخته اند و

لنگه كفشى بینی كه هنوز پا به پا  حبسش را مى كشد

چه بخواهيم چه نخواهيم

عاقبت ، اما

ايستگاهى كه از خط سبقت گيرد

سياره هايى به گروگانش گيرند  تا

تيتر

چشم چرانى از همين يك َالک باقى ماند .ـ