اخبار کارگری
اخبار کارگری14خرداد
صدای اعتراضمان را نسبت به شلاق زدن17 کارگرمعترض معدن طلای آقدره رساتر کنیم
جعفر عظیم زاده اعلام کرد، از مراجعه به بهداری زندان و اعزام به بیمارستان خودداری خواهد نمود
جعفر عظیم زاده از امروزجمعه 14 خرداد 95 در اعتراض به عدم توجه مسئولین قضایی و حکومتی جمهوری اسلامی به خواست برحق برداشته شدن اتهامات امنیتی از روی فعالیتهای صنفی وعدم انجام کمترین اقدامی دراین زمینه ،در طول نزدیک به 40 روز اعتصاب غذا ، اعلام کرده است ، از مراجعه به بهداری زندان جهت تست فشار خون و اندازه گیری وزن روزانه خودداری و مطلقا حاضر به اعزام به هیچ بیمارستانی نخواهد شد.
جعفر عظیم زاده در مدت نزدیک به 40 روز اعتصاب غذا، علی رغم اینکه از بیست روزپیش مشکل حاد تخلیه ادرار خود را اعلام کرده وبا وجود بی حالی مفرط، چهار بار فقط به مراکز درمانی بیرون از زندان اعزام شده که در اورژانس این بیمارستانها غیر از رسیدگی به بی حالی وی (همان اقداماتی که در بهداری زندان روزانه انجام می گیرد) در حالیکه بیش از 200 سی سی خون از ایشان گرفته شده است، هیچ خدمات دیگری ارائه نکرده اند.
طبق آخرین تستهائی که امروز در بهداری زندان از فشار خون و وزن جعفرعظیم زاده به عمل آمده، فشار خونش هفت روی پنج بوده و وزنش از 64 کیلو به 50 کیلو رسیده که نزدیک به 22 درصد از وزن خود را از دست داده است.
فراخوان اعتراضی گزارشگران: صدای پای بربریت و برده داری همچنان می آید – همراه با متن انگلیسی برای ارسال به نهادها
شلاق استثمارگران و حامیان دولتی آنها بر پشت خمیده کارگران زحمتکش این معدن فرود آمده است بطوری که این اقدام غیر انسانی و تکاندهنده, مناسبات و احکام جزایی جوامع برده داری قرون وسطایی را تداعی کرده است. بدین ترتیب داغ ننگ شلاق زدن کارگران شریف این معدن که تحت سخت ترین شرایط کار حاضر به ادامه کاری هستند, بر پیشانی ( رهبران, دولت تدبیر و امید ) و مسئولین قضائی جمهوری اسلامی حک شده است.این واقعه بار دیگر نشان داد که استبداد حاکم تا چه اندازه و مقیاس در خصومت با حقوق شریف ترین شهروندان کشور است.
لینک متن کامل:
نامه سرگشاده یک وکیل دادگستری به روحانی درباره کارگران معدن آققلا
یک وکیل دادگستری نامه سرگشادهای به رییسجمهور درباره کارگران معدن آققلا نوشت.
دربخشی از نامه سرگشاده حسین احمدی وکیل دادگستری به گزارش 14خردادایسنا،آمده است:
احتراما با استناد به اصول سوم، هشتم، نوزدهم، یکصد و سیزدهم و یکصد و بیست و یکم قانون اساسی جمهوری اسلامی به استحضار حضرتعالی می رساند؛ بخشی از جامعه تولید،صنعت و رونق اقتصادی ایران را کارگرانی تشکیل می دهند که با زور بازوی خود برای امرار معاش حلال تلاش میکنند و هر روز غروب خانواده آنان چشم به دستان پینه بسته آنها بستهاند تا با حداقل حقوقی که دریافت میکنند اندک مایحتاج زندگی را تهیه نمایند.
وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی حسب مقررات و اصول قانونی، وظیفه اصلی تنظیم روابط بین کارگر و کارفرما، حل و فصل اختلافات آنان، حمایت و دفاع از کارگران و جامعه کارگری ایران را بر عهده دارد و قانون گذار شریف تکالیفی را برای این وزارتخانه در انجام این وظیفه مهم تعریف و تبیین کرده است که برای انجام این وظایف و مسولیت ها تشکیلات عریض و طویلی ایجاد شده و این تعهدات زمانی حایز اهمیت می شود که در غیاب سندیکاهای مستقل کارگری رسالت حمایت از جامعه کارگری عهده وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی قرار می گیرد. اما علیرغم تمام این نصوص قانونی متاسفانه در چند روز گذشته شاهد شلاق خوردن 17 کارگر معدن آق قلای آذربایجان غربی بودیم که این امر حاکی از آن است که وزارتخانه مربوطه تحت پوشش دولت تدبیر و امید حضرتعالی در این زمینه قصور و کوتاهی داشته است و این تقصیر ستم بزرگی در حق کارگران این مرز و بوم است.
جناب آقای ریس جمهور، شلاق خوردن کارگران مذکور در حالی اتفاق افتاد که از یک سو وزارت کار دولت شما به تکالیف قانونی خود در حمایت از کارگران مذکور عمل نکرده است و از دیگر سو طبق آنچه در فضای مجازی منتشر شده است دریافتی یکی از مدیران بانکهای زیر مجموعه جامعه کارگری بالغ بر 240 میلیون تومان بوده است. این امور اگرچه نیازمند صدور دستور شایسته حضرتعالی است اما حاکی از نوعی ناهماهنگی است لذا اقدام، عمل و پوزش شما می تواند امیدی برای جامعه ایرانی باشد تا شاهد چنین حوادث تلخی نباشند.
محکومیت شلاق زدن درایران از طرف سخنگوی کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد
سخنگوی کمیسر عالی حقوق بشر ملل متحد – روپرت کولویل – ژنو:
ما شلاق زدن نفرت انگیز ۳۵ زن و مرد جوان در ایران در هفته گذشته را بعد از اینکه در یک جشن فارغ التحصیلی در قزوین در شمال تهران با هم دستگیر شدند، محکوم می کنیم. بر اساس رسانه های دولتی، دانشجویان روز پنجشنبه دستگیر شدند، مورد بازجویی قرار گرفتند و توسط دادستانی به 99ضربه شلاق هر کدام محکوم شدند و بعد شلاق خوردند – که همه اینها در ظرف ۲۴ ساعت بود.
در یک مورد دیگر، گزارش شده که ۱۷ کارگر معدن در استان آذربایجان غربی در ایران در این ماه بخاطر اعتراض به اخراج ۳۵۰ کارگر از معدن طلای آق دارا شلاق خوردند.
ماه گذشته یک زن شلاق خورد. در حالی که ما تخمین قابل اعتمادی از استفاده از شلاق زدن در کشور نداریم، گزارشات پیشنهاد می کنند که بطور منظم برای طیف گسترده ای از به اصطلاح جرایم بکار برده می شود.
شلاق زدن بر طبق قانون حقوق بشر بین المللی به خصوص کنوانسیون علیه شکنجه ممنوع است. کمیته سازمان ملل علیه شکنجه، کمیته حقوق بشر و گزارشگرن ویژه سازمان ملل مکررا نسبت به استفاده دولتها از شلاق زدن و به خصوص علیه زنان ابراز نگرانی کرده اند و خواستار از بین بردن آن شده اند. برای مقامات که این مجازات بیرحمانه، غیرانسانی و اهانت آمیز – که می تواند شکنجه تلقی شود – را صادر کرده اند این کاملا نامتناسب و نفرت انگیز است.
ما از مقامات ایران می خواهیم که استفاده از این مجازات بیرحمانه، غیرانسانی و اهانت آمیز را متوقف کنند.
پرداخت قطره چکانی مطالبات بخشی از کارگران بیکارشده پالایشگاه پتروپارس
به گزارش14خردادایلنا،منابع خبری میگویند: به دنبال اعتراضاتی که در روزهای گذشته توسط گروهی از کارگران پیمانکاری فاز 19 عسلویه بابت پرداخت نشدن معوقات مزدی صورت گرفته بود، روز گذشته با تعدادی از این کارگران تسویه حساب شد.
ظاهرا نزدیک به 70 نفر از این کارگران در سال 93 از طریق شرکت پیمانکاری ونوسان در پالایشگاه پتروپارس مشغول به کار بودند و بنا بر اطلاعاتی که بدست آمده است، از ابتدای بامداد دیروز این گروه از کارگران توسط کارفرما فراخوانده شده و 80 درصد مطالبات خود را دریافت کردهاند.
برپایه این اطلاعات مجموع مطالبات این کارگران بالغ بر 5 ماه مزد و مزایای عیدی و سنوات میشود و 20 مطالبات پرداخت نشده نیز بابت ضمانتهای مربوط به تحویل ابزار و وسایل بوده و همچنان در دست کارفرما باقیمانده است.
اخبارکارگری15خرداد1395
ادامه اعتصاب غذاي جعفرعظيم زاده و امتناع از رفتن به بهداري زندان
اكرم رحيم پور، همسر جعفر عظيم زاده، در گفتگو با راديو ندا ضمن ابراز نگراني شديد از وضعيت جسمي عظيم زاده، خبر داد وي تصميم گرفته است در اعتراض به عدم رسيدگي به خواسته برحقش از رفتن به بهداري زندان و يا اعزام به بيمارستان خودداري خواهد كرد.
گوش کنید:
http://www.radioneda.de/2016/06/03/A_Rahimpor160603.mp3
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری:نگاهی به بازتاب خبری اجرای حکم شلاق کارگران آق دره
خبر اجرای حکم شلاق برای کارگران معدن طلای آق دره در تکاب، بازتاب گسترده ای در رسانه های مختلف داشت. از همان فردای انتشار خبر، کارگران و تشکل های کارگری و دیگر انجمن ها و نهادهای مدنی و انسان های آزادی خواه، این حکم ضد کارگری و غیر انسانی را محکوم کردند. اما این موج اعتراضی و انعکاس وسیع خبرها، باعث واکنش مقام های دولتی و تشکل های دست ساز رسمی کارگری و مرتبط با آنها نیز شد. یکی از این افراد، نایب رئیس کانون انجمن های صنفی است که اعتقاد دارد „در این برهه از زمان مصلحت نیست که به خاطر شرایط و مشکلات صنفی این قبیل حکمها صادر شود و بهتر بود با خویشتن داری رعایت حال کارگران صورت می گرفت“!!
علیرضا محجوب رئیس تشکیلات حکومتی خانه کارگر اعلام کرد که „وزرای کشور، کار و صنعت را برای پاسخگویی به مجلس فرا میخوانیم.“ این که رئیس خانه کارگر وزرا را بازخواست کند و یا در بازی های سیاسی، دنبال پروژه مشابه دیگری باشد، تاثیری بر این واقعیت نمی گذارد که عملکرد ایشان در همسوئی با سیاست های ضد کارگری دولت، مانند تعیین حداقل دستمزد، بر کسی پوشیده نمی ماند. علاوه بر این یورش سبعانه چماق داران خانه کارگر به دفتر سندیکای واحد در تهران، تفاوت چندانی با شلاق زدن کارگران آق دره در تکاب ندارد. تفاوت اش در مجریان اجرای حکم است: امروز کارگران آق دره با حکم قاضی و قانونی شلاق خوردند و دیروز حمله کننده گان به دفتر سندیکای واحد، غیر قانونی! و فقط به دستور روسای خانه کارگر، مجوز حمله و ضرب و شتم کارگران واحد را داشتند. همین چند روز پیش بود که سندیکای واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، در نامه ای به اجلاس سازمان بین المللی کار، بار دیگر این هجوم را این گونه یادآوری کرده است: „… در ۱۹ اردیبهشت ۸۴، به قصد از بین بردن سندیکای نوپای شرکت واحد، با هماهنگی عوامل خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار، با چوب و چماق به محل سندیکای کارگران شرکت واحد در روز روشن و در حضور پلیس و عوامل امنیتی حمله کردند…“
از سوی دیگر وزیر کار با حکمی رئیس اداره کار آذربایجان غربی را برکنار کرد و از قوه قضاییه خواست که به پرونده کارگران آق دره، رسیدگی کند و علی ربیعی در یادداشتی مدعی شده که پیش از این در جریان مسائل این کارگران قرار گرفته و به معاونت روابط کار خود دستور داده تا تمام سعی و تلاش خود را برای مصالحه بکار ببندد و از شنیدن خبر شلاق کارگران، اظهار تاسف کرده است. اما گزارش منتشره در سایت ایلنا، نشان می دهد که هیچ تلاشی از سوی وزارت کار در دفاع از خواسته های کارگران و هیچ مصالحه ای به نفع آنها انجام نگرفته است. بلکه برکناری رئیس اداره کار استان و سخنان وزیر، فقط برای فریب افکار عمومی است که انزجار خود را از شلاق زدن کارگران، به شکل های مختلف نشان داده اند. نسرین هزاره مقدم در این گزارش „حدیث بی قراری کارگران آق دره/ هم سرطان می گیریم و هم شلاق می خوریم“ می نویسد: „… خانههای کاهگلی روستا سالهاست که از شدت انفجارهای معدن ترک خورده است، خبر شلاق خوردن کارگران که رسید، این ترکها عمیقتر شد، شلاق هم یک سرطان دیگر بود، یک آلودگی دیگر، حاصل همان طلاهایی که زیر پای روستاییان آق دره علیا، زیر خاک خانههای آنها خوابیده است.“ در ادامه به نقل از یکی از کارگران شلاق خورده می گوید: „مدتهاست قرارداد نداریم، فقط یکی از ما 17 نفر این روزها در معدن کار میکند، با بقیه ما قرارداد نبستند، ماههای گذشته خیلی تحت فشار بودیم، به ما مشکوک هستند، همه اتفاقات را گردن ما می اندازند، همه کاسه کوزهها سر ما شکسته میشود. „گزارش گر ادامه می دهد که „از این کارگر که حتی حاضر نیست نام کوچکش جایی نوشته شود می پرسم، چگونه گذران زندگی میکنید؟ منبع درآمدتان کجاست؟ میگوید: نصف سال آواره کوهستانیم، نصف دیگر سال دربهدر شهرهای بزرگ و تهرانیم. چند نفری هم هر سال میرویم بندر دستفروشی میکنیم…“
آن چه برشمردیم بازتاب خبر اجرای حکم شلاق کارگران معدن آق دره بود. در آخر لازم می دانیم که به این نکته مهم نیز اشاره کنیم که با توجه به سرعت ارتباطات در دنیای امروز، انتشار خبر دستگیری، محاکمه و زندانی کردن کارگران و صدور حکم برای آنها، ضرورتی حتمی است. به درجه ای که چنین خبرهایی در مقیاس وسیع و به موقع منتشر شود، می توان به سرعت فکار عمومی را آگاه ساخت و راه های جلوگیری از اجرای چنین حکم هایی را جستجو کرد. کارگران محکوم در محاکم قضایی، باید بدانند که آنها جرم شان فقط مبارزه با تبعیض و بی حقوقی است، پس چرا باید محکومیت خود را پنهان کنند؟ آنها که نه اختلاس میلیاردی کرده اند و نه پول شویی و نه دزدی از بودجه عمومی؟ کارگران فقط نیروی کارشان را می فروشند تا معاش خود و خانواده شان را تامین کنند؛ پس از چه هراس دارند؟
بی خبری رسانه ها از ابلاغ حکم کارگران آق دره، نشان داد که اگر این حکم، مانند دیگر خبرهای کارگری منتشر می شد، امکان جلوگیری از اجرای آن به مراتب بالا می رفت. علاوه بر این، خواست بازگشت به کار آنها در سر لوحه فعالیت تشکل ها و نهادها و فعالین کارگری قرار می گرفت و این کارگران امروز در چنین شرایط سخت معیشتی قرار نمی گرفتند. بدون تردید در زمینه خبر و اطلاع رسانی، پیشروان و فعالین کارگری می توانند نقش بسزایی داشته باشند و با کار آگاه گرانه موانعی که باعث جلوگیری از انتشار خبرهای کارگری می شود را از سر راه بردارند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری – 14/ 3 / 1395
اخبار کارگری16و17خرداد1395
صدورحکم شلاق وزندان تعلیقی برای 9 کارگرمعترض معدن سنگ آهن بافق!
وکیل کارگران معدن شرکت سنگ آهن بافق گفت: برای 9 نفر از کارگران این واحد معدنی در رابطه با اعتصابات سال 93 حکم محکومیت تعلیقی صادر شده است.
به گزارش17خردادایلنا،محمدعلی جداری فروغی وکیل جمعی از کارگران معدن سنگ آهن بافق گفت: براساس دادنامهای که ساعتی قبل از سوی شعبه 105 دادگاه کیفری 2 یزد، در اختیارم قرار گرفت؛ تمام 9 متهم این پرونده از برخی اتهامات سنگین موجود در پرونده تبرئه شدهاند.
فروغی در ارتباط با احکام صادره گفت: در دادنامه اول، موکل «محمدحسن تشکری» عضو شورای شهر بافق و کارگر شرکت معدن سنگ آهن با استناد به مواد 554 و 618 از قانون مجازات اسلامی به تحمل 11 ماه حبس تعلیقی و 50 ضربه شلاق تعلیقی به مدت 5 سال و متهم ردیف دوم به 4 ماه حبس تعلیقی به مدت 5 سال محکوم شده است.
وی ادامه داد: در دادنامه دوم، 7 نفر دیگر از کارگران به استناد ماده 618 قانون مجازات اسلامی هرکدام به تحمل 7 ماه حبس تعلیقی و 30 ضربه شلاق تعلیقی به مدت 5 سال محکوم شده اند.
این وکیل دادگستری در پایان گفت: علیرغم تعلیقی بودن این احکام، در ظرف 20 روز آینده به احکام صادره اعتراض خواهم کرد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران:دستگاه قضائی کماکان بر طبل ضدیتش با طبقه کارگر می کوبد
در گرماگرم فضای اعتراضات براه افتاده علیه به شلاق بستن کارگران معدن طلای „آق دره“ دستگاه قضائی برای کم نیاوردن در برابر فشار عمومی، بار دیگر دست به اقدام ضد کارگری قرون وسطائی دیگری زد. این بار شعبه 105 دادگاه کیفری یزد 9 کارگر معترض معدن سنگ آهن بافق را که دو سال قبل در اعتراض به بیکار شدنشان تجمع به راه انداخته بودند، دست به کار صدور احکام متحجرانه سزای زندان و شلاق علیه این کارگران شد. این کارگران که ابتدا با شکایت کارفرما مورد پیگرد و بازداشت قرار گرفتند در ادامه، کارفرما به عنوان شاکی از پیگیری شکایتش انصراف داد اما دستگاه قضائی که امروز بیش از گذشته بی اساس بودن ادعای استقلال و بی طرفی خود در امر رسیدگی به دعاوی، بخصوص دعاوی بین کارگران و کارفرمایان را برملا ساخته است، ادامه روند ایجاد فشار بر این کارگران را مطابق با اصل ضدیت و رسالتش در سرکوب کارگران معترض با توسل به، بکارگیری اتهمات امنیتی معمول به عهده گرفته است.
دیگر ذره ای از توهم و تردید نسبت به دربست بودن دستگاه قضائی در امر حراست و حفاظت از منافع سرمایه داری برای طبقه کارگر و عموم جامعه باقی نمانده است. ده ها سال است که دستگاههای قضائی، امنیتی و انتظامی و غیره بازوهای به هم تنیده در رویاروئی با مزدبگیران جامعه بوده اند، اما امروز در برابر دامنه رو به گسترش اعتراضات، به ناچار با عریانی هرچه بیشتری به نمایش گذاشته می شود.
مقامات، تحت فشار اعتراضات و افکار عمومی زبان گشودند و از جریحه دار شدن وجدانشان متأثر از واقعه به زعم خودشان تلخ شلاق زدن کارگران „آق دره“ در فضای بی خبری گفتند! امروز چه توجیهی خواهند داشت؟
برای پاسخ دادن به رویکرد مقابله از روی برنامه و طرح دستگاه قضائی با کارگران و مزدبگیران باید همچنانکه در واکنش به شلاق زدن کارگران „آق دره“ موج وسیعی از اعتراض از جانب بخشهای مختلف جامعه بخصوص کارگران براه افتاد، در مورد صدور حکم غیر انسانی علیه کارگران سنگ آهن بافق نیز با جدیت و توان بیشتر دست به اعتراض بزنیم.
اتحادیه آزاد کارگران ایران
17 خرداد 95
منبع: سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران
تجمع اعتراضی فعالین مریوانی در حمایت از محمد صدیق کبودوند و جعفر عظیم زادە و کارگران شلاق خوردە آق درە
امشب 15 خرداد شهروندان و فعالین مریوانی در حمایت از فعال حقوق بشری آقای محمد صدیق کبودوند ، فعال کارگری جعفر عظیم زادە و در اعتراض بە حکم شلاق خوردن کارگران آق درە تجمع اعتراضی برگزار کردند.
در این تجمع کە با حضور جمعی از شهروندان و فعالین در پارک شانو مریوان برگزار شد ، حاضرین با در دست داشتن تراکت هایی نقض گستردە حقوق زندانیان و کارگران محکوم کردند
برگرفته از سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران
نامه اتحادیه کشتیرانی کانادا به گای رایدر دبیر کل سازمان جهانی کار
سازمان جهانی کار و دیگر نهادی های بین المللی در جریان توحش سازمان یافته جمهوری اسلامی و کارفرما هایش بر علیه کارگران و فعالین کارگری در ایران قرار گرفته اند. همه اینها نمونه های اعمال تروریستی کارفرمایان علیه کارگران است. این دیگر به چه منوالی است که همه این اتفاقات و موارد به رویت شما رسیده است اما ایران عضو سازمان جهانی کار باقی مانده است. سازمان جهانی کار چه اقداماتی بعمل اورده است تا اطمینان حاصل کند که ایران و کارفرماها و عواملش از ضدیت با کارگران دست بر دارند و بیعدالتی در قبال آنان پایان پذیرد و تضییع حقوق پایه ای انسان, اختناق و همه دیگر اشکال اعمال بربریت به همین منوال ادامه نیابد.
اعدام کارگران, کتک کاری, شلاق و تازیانه زدن انان, استثمار زشت و شنیع کودکان کار، ارعاب و تهدید کارگران, تضییع حقوق مسلم و پایه ای کارگران مانند حق تشکل، حق آزادی ابراز عقیده سیاسی و خیلی موارد دیگر، از زمره اتفاقات روزمره در ایران است. همه این موارد به اطلاع سازمان جهانی کار رسانده شده است. یقینا فقدان یک اقدام اساسی و جدی علیه ایران، حاکی از همدستی و شریک بودن در این جرایم است. این باعث شرم و سرافکندگی یک سازمانی مثل سازمان جهانی کار و سازمان هایی است که مبلغ ارزش ها و اصول کارگری می باشند. که آگاهانه چشم شان را به روی واقعیت می بندند.
واحد سیدنی اتحادیه کشتیرانی استرالیا ایران را برای ادامه توحشش نسبت به کارگران و فعالین کارگری محکوم می کند. در عین حال ما تمام افراد و سازمانهایی را که اجازه می دهند چنین بربریت بر علیه کارگران در ایران ادامه یابد را بدون اینکه هیچ کمپینی برای لغو قوانین ضد کارگری پیش برند، محکوم می نماییم.
ما سازمان جهانی کار را عاجلا فرا می خوانیم که عضویت ایران از سازمان جهانی کار را لغو نماید. ما سازمان جهانی کار را عاجلا فرامی خوانیم تا از ایران فورا بخواهد که همه زندانیان سیاسی و کارگران زندانی را آزاد کند و همه قوانینی را که اعدام ها و زندانی نمودن و همه تنبیهات دیگر دولت و کارفرماها را مجاز می نماید، لغو نماید و قوانینی را وضع نماید که حافظ حقوق انسان و دسترسی به همه حق و حقوق انان باشد.
اگر مایلید که روی این موضاعت مباحثا کنیم لطفا از تماس با من دریغ نفرمایید.
با احترام
پل مک لی
رئیس واحد سیدنی
اتحادیه کشتیرانی استرالیا
منبع:سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران
دیدار جمعی از فعالین سیاسی، اجتماعی و مادران پارک لاله با خانواده جعفر عظیم زاده
روز شنبه 15 خرداد 95 جمعی از فعالین سیاسی، اجتماعی و مادران پارک لاله به دیدار خانواده جعفر عظیم زاده رفتند. افراد ضمن ابراز همدلی و همراهی با خانواده جعفر، دفاع از خواست او مبنی بر حذف اتهامات امنیتی از پرونده های فعالین وظیفه خود که بازماندگان قربانیان واز آسیب دیدگان ناشی از به کارگیری چنین حربه هائی توسط دستگاه قضائی برای صدور احکام غیرقابل جبران هستند و همچنین وظیفه عموم انسانهای شریف جوامع بشری دانستند.
منبع:سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران
تعطیلی فاز ۱۹ پارس جنوبی بدنبال درگیری کارگران با حراست وزخمی وبازداشت چندنفر!
فاز۱۹ پارس جنوبی تعطیل شد درگیری فیزیکی کارگران و حراست عده ای را زخمی و روانه بیمارستان کرد و عده دیگری را روانه زندان نمود.
تعطیلی فاز ۱۹ پارس جنوبی
فاز۱۹ پارس جنوبی تعطیل شد درگیری فیزیکی کارگران و حراست عده ای را زخمی و روانه بیمارستان کرد و عده دیگری را روانه زندان نمود.
علت این درگیری، بیماری فرزند یکی از کارگران بود. بیمارستان معالجه را مشروط به پرداخت یک میلیون تومان می کنند به کارگر تلفنی اطلاع می دهند. او که ماه ها حقوق طلبکار بود سراغ پیمانکار می رود. طبق معمول جواب منفی بود. بیمارستان هم از معالجه خود داری کرده و کودک متاسفانه فوت می کند.
کارگران فاز ۱۹ همگی با شعار “چرا مرگ بر امریکا؟” ، به دفاتر حمله میکنند و با حراست درگیر می شوند. درگیری آنقدر شدید شد که یگانهای ویژه از بوشهر اعزام گردید و …
متاسفانه این کودک خردسال قربانی خصوصی سازی، فعالیت بدون نظارت شرکت های پیمانکاری و زد و بندهای آنان برای فرار از قوانین نیم بند موجود، حقوق های معوقه و بی توجهی مسوولان شد. این جنایت دیگری از سیستم سودمحور است. سیستمی که برای جان انسان ها ارزش قائل نیست.
فرزندان مسوولان و مدیران شرکت های پیمانکاری در صورت بیماری از بهترین امکانات بهداشتی و درمانی برخوردارند. گذر آنان حتا به بیمارستان های دولتی خصوصی شده هم نمی افتد که به بهانه خودگردانی و نداشتن بودجه از درمان عزیزشان خودداری کنند. حساب های آنان انباشته از مزدهای عقب مانده کارگران است و با سود مزدهای معوقه کارگران به راحتی می توانند هزینه های گزاف درمان را در بهترین بیمارستان های خصوصی در داخل و خارج از کشور بپردازند. حقوق های چند ده میلیونی و یا حتا چند صد میلیونی آنها هیچ گاه عقب نمی افتد. نداشتن بودجه و نبود نقدینگی هیچ گاه شامل پرداخت حقوق های آنان نمی شود.
این تبعیضات و واقعیات آن قدر دردناکند که مورد اعتراص هر انسانی قرار میگیرند. اما کارگران به جان آمده و عصبانی از این جنایت، خود قربانی جنایت دیگری می شوند و اعتراض به حق شان با مقابله گاردهای ضدشورش روبرو می شود. دستگیری و زندان، ضرب و شتم پاسخ مسوولان است.
روشن است که این بی حقوقی مطلق نمی تواند مدتهای مدید ادامه یابد و کارگران متشکل میتوانند به گونه ای از حقوق خود دفاع کنند که این روند ضدانسانی را تغییر دهند.
منبع:کانون مدافعان حقوق کارگر-۱۳ خرداد ۱۳۹۵
درهمین رابطه:
لینک فیلم کوتاهی از این درگیری:
http://static3.ilna.ir/throw/xu3cXyylcD02.m4v
اعتصاب وتجمعات اعتراضی کارگران شهرداری اهواز در اعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوقشان!
کارگران خدماتی شهرداری اهواز در اعتراض به چند ماه از معوقات مزدی خود دست از کار کشیده و تجمع کردهاند.
به گزارش16خرداد ایلنا، کارگران خدماتی منطقه 1 اهواز مقابل شورای شهر و کارگران منطقه 5 فضای سبز در اعتراض به معوقات مزدی خود مقابل شهرداری مرکزی تجمع کردند.
براین اساس کارگران خدماتی منطقه 1 شهرداری اهواز که در مقابل ساختمان شورای شهر اهواز تجمع کرده بودند؛ 4 ماه از معوقات مزدی طبلکارند.
به گزارش17خرداد رهیاب درهمین رابطه، شب گذشته کارگران شهرداری منطقه یک اهواز در خیابان آیت الله بهبهانی دست به تجمع اعتراض آمیز زدند.
یکی از حاضرین در این تجمع علت این اقدام را عدم پرداخت حقوق و مزایای کارگران شهرداری منطقه یک دانست و از شرایط پیش آمده در آستانه ماه رمضان گله کرد.
این کارگر شهرداری تنها خواسته حاضرین در این تجمع را پرداخت حقوق و مزایا به کارگران عنوان کرد و عدم نظارت مسئولین شهرداری اهواز را علت رخ دادن چنین وضعیتی دانست.
تجمع شبانه کارگران بازنشسته چادر نشین کارخانه مخابرات راه دور شیراز برای باردیگر!
بازنشستگان کارخانه مخابرات راه دور شیراز (ITI) شب گذشته با برپایی یک اجتماع اعتراضی2 ساعته در محوطه این واحد صنعتی تعطیل شده، خواستار حضور نمایندگان خود در جلسه امروز(17خرداد) کمیسیون کارگری استان فارس شدند.
به گزارش17خردادایلنا،یکی از این بازنشستگان با اعلام این مطلب گفت: این اجتماع اعتراضی از حوالی ساعت 8 شب آغاز و تا ساعت 10 شب ادامه یافت.
وی با توجه به اینکه قرار است برای امروز کمیسیون کارگری استان فارس برای رسیدگی به مشکلات حدود 300 کارگر سابق این کارخانه تشکیل جلسه بدهد؛ تجمع کنندگان خواهان آن شدند تا به نمایندگان آنها اجازه حضور در جلسه یاد شده داده شود.
به گفته این کارگر سابق کارخانه صنایع مخابراتی راه دور شیراز آنچه که باعث تشدید نگرانیهای او و دیگر کارگران شرکتکننده در اجتماع اعتراضی شب گذشته شده است؛ قوت گرفتن صحبتهایی است که به مورد برگزاری این جلسه بدون حضور نمایندگان آنها مربوط میشود.
وی در توضیح علت اصراری که او دیگر همکاران سابقش بر حضور نماینده خود در جلسه کمیسیون کارگری دارند؛ اظهار داشت: از آنجایی قرار است باقیمانده اموال کارخانه بصورت مزایده فروخته شود؛ انتظار داریم تا این تصمیمات در حضور نمایندگان معتمد کارگران بازنشسته گرفته شود.
تجمع کارگران منطقه پنج فضای سبز و پارک های شهرداری اراک دراعتراض به عدم پرداخت 2ماه حقوق وحق بیمه مقابل ساختمان شورای شهر!
امروزدوشنبه17خردادماه، کارگران منطقه پنج فضای سبز و پارک های شهرداری اراک دراعتراض به عدم پرداخت 2ماه حقوق وحق بیمه دست به تجمع مقابل ساختمان شورای شهرزدند.
به گزارش17خردادایسنا، طبق اظهارات کارگران تجمع کننده دستمزد کارگران این منطقه دو ماه است که پرداخت نشده و بیمه درمانی این افراد نیز به دلیل عدم پرداخت حق بیمه توسط کارفرما قطع شده است. کارگران همچنین در خصوص از دست دادن شغل خود به دلیل واگذاری فضای سبز به صورت حجمی به پیمانکار دغدغه و نگرانی داشتند.
به گزارش امروزایرنا درهمین رابطه،کارگران فضای سبز شهرداری منطقه 5 اراک خواستار رسیدگی مسئولان به وضعیت کاری خود به ویژه قراردادهایشان شدند.
آنان با حضور در مقابل ساختمان شورای اسلامی کلانشهر ارک خواستار پرداخت حقوق معوقه، حق بیمه و یکسان شدن نوع قرارد خود با چهار منطقه دیگر شهرداری شدند.
یکی از این کارگران گفت: قرار داد کارگران منطقه 5 شهرداری به شکل تامین نیروی حجمی با پیمانکار درآمده و آنان معوقه حقوق دو ماهه دارند.
تجمع کارگران کاشی طوس دراعتراض به بلاتکلیفی شغلی وعدم پرداخت ماه ها حقوقشان مقابل کارخانه!
صبح امروز17خرداد،برای دومین بار طی چند ماه گذشته، کارگران کاشی طوس مقابل این کارخانه تجمع کردند.
به گزارش17خرداد قوچان خبر، بیش از ۱۰۰ نفر از کارگران کاشی طوس قوچان برای دومین بار در مقابل این کارخانه تجمع کردند.
یکی از کارگران کارخانه کاشی با اشاره به مشکلات کارگران این کارخانه گفت: از آبان ماه سال گذشته تا کنون مسئولین کارخانه حتی یک ریال از حقوق، عیدی و معوقات را پرداخت نکرده اند و کارگران این کارخانه با سیلی صورت خود و خانواده خود را سرخ نگه می دارند.
وی ادامه داد: پس از تجمع تعدادی از کارگران در اسفند ماه سال گذشته در مقابل فرمانداری قوچان و قول مساعد مسئولین برای پرداخت معوقات، فقط در دو مرحله و هر بار ۵۰۰ هزار تومان از معوقات مربوط به قبل از آبان ماه سال گذشته را پرداخت نمودند و پس آن نیز دوباره مشکلات ما را فراموش کردند.
این کارگر افزود: هرساله کارخانه کاشی از ۲۰ اسفند ماه تا پایان تعطیلات عید نوروز به دلیل محدودیت های ترافیکی و عدم ارسال محموله های کاشی تعطیل می شد، اما بعد از اینکه در ۲۰ اسفندماه ۹۴ کارخانه تعطیل شد تا کنون نه تنها فعال نشده است بلکه کارگران روز به روز بلاتکلیف تر می شوند.
وی با بیان اینکه هیچ چیزی بدتر از بلاتکلیفی نیست تصریح کرد: متاسفانه هیچ یک از مسئولین شهر و کارخانه هیچ پاسخ دقیقی به کارگران نمی دهند و براساس نقل قول ها قرار بود کارخانه اول اردیبهشت ماه راه اندازی شود ولی این موعد به ۱۵ اردیبهشت ماه و نهایتا به اول تیرماه موکول شد و در حال حاضر تمامی کارگران بلاتکلیف هستند و از زمان دقیق راه اندازی کارخانه اطلاعی ندارند.
یکی دیگر از کارگران گفت: به دلیل عدم پراخت قبض گاز که حدود سه میلیارد و ۹۵۰ میلیون ریال است، گاز کارخانه قطع شده و تمامی کوره ها خاموش است.
وی با بیان اینکه کسی به داد کارگران نمی رسد و مالکین کارخانه و مدیران قوچان ما را به یکدیگر پاس می دهند، خاطرنشان کرد: با فرارسیدن ماه رمضان چیزی برای خوردن نداریم و در حالی که مسئولین، مشکلات ما را فراموش کرده اند اما همسایه ها و فروشندگان مواد غذایی با کمک های خود ما را در این روزهای سخت یاری می کنند.
اعتصاب دکههای روزنامهفروشی خرمآباد!
دیروز(16خردادماه) تمام دکههای روزنامهفروشی خرمآباد در اعتصاب بودند؛ اعتصابی که گفته میشود شاید تا یک هفته دیگر طول بکشد. این اعتراض و اعتصاب در واکنش به تصمیم اخیر سازمان میادین شهرداری خرمآباد صورت گرفت که از مالکان دکهها خواسته بود در اولین فرصت نسبت به تغییر ساختمان دکه خود با هزینه شخصی اقدام کنند.
به گزارش17خردادجام جم،روزنامهخوانهای خرمآبادی دیروز ناخشنود و پکر بودند، چراکه هیچ روزنامهای به دستشان نرسیده بود. نه اینکه کفش و کلاه نکرده و خود را به دکههای روزنامهفروشی نرسانده باشند، بلکه سراغ هر دکهای که رفتند با در بسته و قفلی بزرگ روی آن مواجه شدند
دیروز تمام 27 دکه روزنامهفروشی خرمآباد در یک اقدام خودخواسته و اعتراضی تعطیل شد و هیچ روزنامهای هم در این شهر توزیع نشد. این اعتراض و اعتصاب در واکنش به تصمیم اخیر سازمان میادین شهرداری خرمآباد صورت گرفت که از مالکان دکهها خواسته بود در اولین فرصت نسبت به تغییر ساختمان دکه خود با هزینه شخصی اقدام کنند. این فرصت به گفته نایبرئیس هیاتمدیره خانه مطبوعات و خبرگزاریهای استان لرستان، یک هفته تعیین شده و در جهت اجرای طرح همسان و یک اندازهسازی دکههای مطبوعاتی است.
حسن نجفوند با اشاره به اینکه ابعاد دکههای فعلی خرمآباد، حدود 2×2 متر است، میافزاید: سازمان میادین شهرداری خرمآباد از مالکان این دکهها خواسته تا ابعاد دکههای خود را به 30/2×30/1 متر و ظاهر آن را نیز براساس طرح جدید سازمان میادین (با پوشش کامپوزیت) تغییر دهند، اما مالکان دکهها به اجرای این طرح معترض بوده و معتقدند این کار بار مالی زیادی برای آنان که درآمد چندانی هم ندارند، در بردارد.
به گفته وی، تغییر هر دکه براساس طرح جدید شهرداری بین ده تا 15 میلیون تومان هزینه دارد و آنچه مالکان این دکههای مطبوعاتی را ناراضی کرده، این است که آنها چند سال پیش و طبق خواسته شهردار قبل دکههای خود را تعویض کرده و هزینه گزافی را متقبل شده بودند و اینکه بخواهند پس از هر تغییر مدیریت و هر سلیقه متحمل این بار مالی شوند، از انصاف به دور و غیرممکن است.
نایبرئیس هیاتمدیره خانه مطبوعات لرستان با تاکید بر اینکه دکههای فعلی از هر نظر مناسب بوده و فقط میتوان ظاهر آنها را تمیز و رنگآمیزی کرد، یادآور میشود: گرچه تلاش زیادی کردیم تا مالکان دکههای روزنامهفروشی خرمآباد را آرام کرده و به سرکارشان برگردانیم، اما آنان تصمیم دارند در واکنش به این تصمیم سلیقهای شهرداری به مدت یک هفته از بازکردن دکهها و توزیع بستههای فرهنگی خودداری کنند.
عدم پرداخت مطالبات بیش از1000کارگر فازهای 20 و 21 عسلویه علیرغم وعدههای مکرر!
علیرغم وعده های مکرر کارفرمایان در ماههای گذشته، دستمزد اسفندماه کارگران پیمانکاری فازهای ۲۰ و ۲۱ عسلویه همچنان پرداخت نشده باقی مانده است.
به گزارش1خردادایلنا،منابع خبری در عسلویه از عدم پرداخت دستمزد اسفند ماه کارگران پیمانکاری فازهای ۲۰ و ۲۱ خبر دادند.
براساس گفته این منابع، کارفرمایان در هفتههای گذشته مکررا در مورد زمان پرداخت مطالبات وعدههایی دادهاند که هیچ یک از این وعدهها تا کنون محقق نشدهاست.
ظاهرا بر اساس آخرین وعده های کارفرمایان، قرار بوده است پانزدهم خردادماه مطالبات مزدی سال گذشته این کارگران که تعداد آنها تا هزار نفر برآورد میشود، پرداخت شود که تا این لحظه هیچ پرداختی انجام نشدهاست.
حتی مطالبات کارگرانی که با آنها تسویه حساب شده و در سال جدید قرارداد ندارند نیز پرداخت نشده باقی ماندهاست.
این کارگران در شرکتهای پیمانکاری دست چندم در فازهای 20 و 21 عسلویه مشغول به کار هستند.
چهار ماه از عدم پرداخت حقوق کارگران فروشگاه ملورین بجنورد می گذرد
ملورین بزرگترین هاپیر مارکت خراسان شمالی است که با وجود اشتغال بیش از ۷۰ نفر در این مجموعه از بهمن ماه سال گذشته هنوز حقوق هیچ یک از کارگران خود را پرداخت نکرده است. این کارگران در اعتراض به شرایط موجود در هفته گذشته پس از ساعت کاری مشکلات خود را با مدیران این واحد تجاری در میان گذاشتند و خواستار پرداخت حقوق های عقب افتاده و همچنین حق استفاده از مرخصی های خود شدندکه تنها با شنیدن این جمله مواجه شدند: “انشاالله پرداخت خواهد شد. هر که ناراضی است برود برای تسویه حساب”.
این کارگران سال جدید را تحت شرایطی آغاز کردند که نه تنها حقوق و پاداش, عیدی خود را دریافت نکرده بودند بلکه تمام تعطیلات عید به جز روز نخست فروردین را در سرکار حاضر بودند و در ادامه سال تمامی روزهای تعطیل را هم از جمعه یا مناسبات تقویمی، بر سر کار گذرانده اند و حتی حق استفاده از مرخصی های قانونی خود را هم ندارند.
آقای “میم” که از کارگران این مجموعه تجاری است. در بیان شرایط سخت کاری خود گفت: به دلیل خارج از شهر بودن این مرکز تجاری روزانه ۳,۰۰۰ تومان هزینه رفت و آمد پرداخت میکنیم که ماهانه نزدیک به صد هزار تومان میشود. این در شرایطی است که آخرین حقوق دریافتی ما ۷۰۰,۰۰۰ تومان بوده است و الان هم چهار ماه است که حقوقی دریافت نکرده ایم.
و در پاسخ به این سوال که چرا ترک کار نمیکنید؟ گفت: درسته وسیله ایاب ذهاب نداریم، تعطیلی و مزایا نداریم و بدتر از همه این که ۴ ماه حقوق دریافت نکرده ایم، ولی شخصا چون همسر پا به ماه دارم برای استفاده از مزایای بیمه تامین اجتماعی ناچارم تن یه این شرایط بدهم، ولی این تنها دلیل نیست. چون اکثریت میدانند که وضعیت بازار کار به چه میزان بد است و این که اگر ترک کار هم بکنیم همین حقوق ماه های کارکرده را هم نمیتوانیم بگیریم.
منبع:کانون مدافعان حقوق کارگر
مرگ کارگر جوان در اعماق چاه 32 متری
صبح امروز، درخیابان فرمانیه، خیابان شهید آقایی کارگر جوان در عمق 32 متری چاه جان خود را از دست داد.
به گزارش 17خرداد پایگاه خبری 125، محمدرضا اقبالپور رئیس ایستگاه 6 در این مورد گفت: به گفته شاهدان یک کارگر 21 ساله در حال بررسی خاک به منظور حفاری در اعماق چاه بود که ناگهان به عمق 32 متری چاه سقوط کرد.
وی اضافه کرد: نیروهای عملیاتی بی درنگ با استفاده از سیلندر هوا، مشغول تهویه هوای داخل چاه شدند و پس از برپایی کارگاه در دهانه چاه خود را به کارگر تبعه افغانستان که به شدت دچار مصدومیت شده بود رساندند و با استفاده از تجهیزات ویژه، کارگر جوان را به سطح زمین منتقل کردند.
این رئیس ایستگاه در ادامه افزود: کارگر جوان تحویل امدادگران اورژانس حاضر در محل شد که پس از انجام معاینات اولیه از سوی عوامل اورژانس، متأسفانه مشخص شد کارگر جوان در همان لحظات اولیه جان خود را از دست داده است.
آوار مرگبار بر سر کارگر ساختمانی
ظهرامروز،ریزش آوار در محل گودبرداری شده در سعات آباد، بلوار شهید پاکنژاد، خیابان سپیدار ، کارگر جوان را به کام مرگ کشاند.
به گزارش 17خرداد پایگاه خبری 125، علی امینی مدیر منطقه 2 عملیات که به همراه آتش نشانان در محل حادثه حضور داشت، گفت: در ضلع غربی یک قطعه زمین گودبرداری شده به مساحت 700 مترمربع و به عمق 6 متر تعدادی از کارگران در حال کار بودند که ناگهان قسمتی از دیواره ریزش کرده و یکی از کارگران به طور کامل زیر خروارها خاک مدفون شد.
وی در ادامه گفت: آتش نشانان به سرعت پس از ایمن سازی محل حادثه، با استفاده از تجهیزات و ابزار مخصوص عملیات آوار برداری را آغاز کردند.
این مدیر منطقه تصریح کرد: نیروهای عملیاتی با تلاش فراوان کارگر 20 ساله افغانستانی را از زیر آوار خاک خارج کرده و تحویل عوامل اورژانس حاضر در محل دادند که متأسفانه پس از انجام معاینات اولیه مشخص شد کارگر جوان براثر شدت جراحات وارده، در همان لحظات اولیه جان خود را از دست داده است.
امینی اضافه کرد: نیروهای عملیاتی پس از ایمن سازی و تحویل محل حادثه به نیروهای انتظامی، مأموریت خود را به پایان رساندند.
گفتنی است؛ این ملک در گذشته از سوی کارشناسان مورد بازدید قرار گرفته و توصیه های ایمنی به مسئولین ابلاغ شده بود.
جان باختن یک کارگر جوان براثربرق گرفتگی!
در یک ساختمان نیمهکاره در تهران کارگر جوانی به نام امین خوردستان فرزند واحد از شهرستان سروآباد به هنگام برقکشی دچار حادثه شد.
این جوانان ٢٣ ساله در حادثهی کار که ٢٠ روز قبل روی داده، روز گذشته پانزدهم خردادماه، دردم جان خود را از دست داده است.
به گزارش 16خردادکُردپا، نبود فرصتهای شغلی و عدم سرمایهگذاری دولتی موجب گردیده که سالانه هزاران نفر از کُردستان به مناطق صنعتی کشور به ویژه تهران مهاجرت کنند.
کشته وزخمی شدن6کارگربدنبال واژگونی وانت حامل کارگران مزرعه ای در گلستان!
بعد از ظهر امروز17خرداد، واژگونی وانت حامل کارگران مزرعه ای در گلستان یک کشته و 5 زخمی بر جای گذاشت.
به گزارش17خرداد جوان،این کارگران پس از اتمام کار در مزرعه شالی در روستای معصوم آباد علی آبادکتول به سمت خانه در حرکت بودند که وانت دچار حادثه شد.
قربانی این حادثه تلخ یک کارگر زن 38 ساله بود.
یک کارگر اهل پاوه در اربیل جان خود را از دست داد
یک کارگر مهاجر پاوهای بدنبال سقوط از ساختمانی در پایتخت اقلیم کُردستان ـ عراق، در دم جان سپرد.
به گزارش 17خردادکُردپا، روز گذشته در اربیل یک کارگر اهل شهرستان پاوه به نام یوسف فتحی فرزند فرج بر اثر حادثه در محل کار، جان خود را از دست میدهد. او در ساختمانی چند طبقه در یکی از شهرکهای پایتخت اقلیم کُردستان مشغول نماسازی آجری بوده که به پایین سقوط کرد
یوسف ٣٥ ساله از اهالی روستای „دشه“ از توابع پاوه در استان کرمانشاه میباشد که هرازچندگاهی جهت تأمین معیشت روزانه به شهرهای کُردستان عراق رفته بود. اقلیم کردستان عراق پس از سقوط صدام به مقصد مهاجرت نیروی کار به ویژه نیروی کار استانهای کُردنشین ایران تبدیل شد به نحوی که برخی درآمدها تا ٣ برابر مزد کارگران در ایران میباشد که تفاوت ارزش واحد پولی دلیل اصلی آن به شمار میرود. نبود بیمه از مهمترین مشکلات این کارگران مهاجر از ایران محسوب میشود.
برگزاري آكسيون اعتراضي مقابل مقر سازمان ملل در ژنو
گزارش راديو ندا از آكسيون اعتراضي در مقابل مقر سازمان ملل در ژنو بخاطر حضور نمايندگان جمهوري اسلامي در اجلاس سالانه سازمان جهاني كار (ILO )، در گفتگو با عليشير مباركي از اتحاد بين المللي در حمايت از كارگران در ايران، مجيد مشيّدي يكي از سازمان دهندگان اين آكسيون اعتراضي و علي رسولي از كانون هاي همبستگي با كارگران در ايران
گوش کنید: http://www.radioneda.de/2016/06/06/Zhenev160606.mp3
انعکاس تظاهرات6ژوئن در رسانه های سوئیس:
-Mobilisation pour les travailleurs iraniens
http://www.lecourrier.ch/139740/mobilisation_pour_les_travailleurs_iraniens
-Manifestation de solidarité avec les travailleurs iranien
عدم پرداخت 3ماه حقوق بیش از ۵۰۰ کارگر خط و ابینه راهآهن شمال!
بیش از ۵۰۰ کارگر خط و ابینه فنی راهآهن شمال در انتظار دریافت سه ماه حقوق هستند.
به گزارش 18خرداد تسنیم از ساری، با توجه به اینکه تعمیرات و نگهداری خط ریلی یکی از مشاغل حساس و مهم در سیر حرکت قطار بوده و روزانه چندین قطار مسافربری و باری از این مسیر ریلی جابه جایی کالا و مسافران را انجام میدهند.
با وجود اینکه تمام تعمیرات و نگهداری خط ریلی راهآهن شمال به عهده کارگران خط است متاسفانه کارکنان این شرکت در گرفتن حقوق و مزایای خود با مشکل بزرگی دست و پنجه نرم میکنند.
این در حالی است که کارگران خط، تعمیرکاران، راهداران و راهبان مسیر 20 کیلومتر خط را در روز و شب با پای پیاده بازدید میکنند که خط مشکلی نداشته باشد در روز با علامت پرچم سبز و در شب با فانوس، راهبان به لوکومتیو ران علامت و به او این اطمینان را میدهد که خط بازدید شده و هیچ مشکلی برای سیر قطار ندارد.
جمعی از کارکنان خط و ابینه فنی راهآهن شمال اعلام کردند: در حال حاضر بیش از 500 نفر از کارکنان شاغل در خط و ابینه راهآهن شمال حقوق اسفندماه سال 94 را با تاخیر در فروردین 95 دریافت کردیم ولی هنوز حقوق فروردین و اردبیهشت و خرداد سال 95 را دریافت نکردیم.
کارکنان خط و ابینه فنی راهآهن در ادامه اعلام کردند هنوز سنوات سالیانه خود را از سال 90 تا 94 را دریافت نکردیم.
همچنین این کارکنان با بیان اینکه تمام کارکنان شرکتهای تابعه راهآهن حقوق و مزایای خود را دریافت کردهاند، افزودند: با توجه به فرا رسید ماه رمضان و مشکلات معیشتی کارکنان، مسئولان راهآهن شمال نسبت به پرداخت حقوق معوق کارکنان خط و ابینه فنی شمال اقدام کنند.
جان باختن یک کارگر در کارگاه مترو تهرانبراثر سقوط از جرثقیل!
مدیر روابط عمومی مرکز اورژانس تهران از سقوط یک کارگر هنگام بستن قطعات از دستگاه جرثقیل در کارگاه مترو خیابان مولوی خبر داد و گفت که این کارگر 35 ساله به دلیل شدت جراحات وارده در این حادثه جان باخت.
به گزارش18خرداد ایرناحسن عباسی روز سه شنبه افزود: حدود ساعت 14 امروز حادثه سقوط کارگر از جرثقیل کارگاه مترو در حال ساخت خیابان ولیعصرتقاطع مولوی جنب مهدیه تهران به سامانه 115 اعلام و ماموران یک تیم امدادی و درمانی به محل حادثه اعزام شدند.
وی تصریح کرد: باحضور تکنسین های اورژانس مشاهده شد کارگر 35 ساله به دلیل شدت جراحت وارده ناشی از سقوط از ارتفاع جرثقیل جان باخته است.
هیجدهم خردادماه1395
جوانمیر مرادی: چرا و تا کی فلاکت زدگان افغانستانی؟
هرگاه که فشار اعتراضات به بیکاری شدت گرفته مسؤلین مرتبط با اشتغال، کارگران فراری از جنگ و ناامنی و فلاکت موجود در افغانستان را به عنوان مهمترین عامل در کنار عوامل دیگری مانند جنگ، ضرورت سازندگی بعد از جنگ، تحریم و غیره بر وجود و حتی گسترش بیکاری در ایران آماج قرار داده و با اشاعه تبلیغات نژاد پرستانه علیه فلاکت زده ترین بخش طبقه کارگر ایران یعنی کارگران گریخته از جنگ و ناامنی افغانستانی، به دنبال یافتن منفذی برای گریز از به گردن گرفتن مسؤلیت مستقیم خود در ایجاد بیکاری چند میلیونی بوده اند.
در تازه ترین اظهار نظرات مقامات و کارشناسان عرصه اشتغال، دیگر هیچ عاملی برای وجود بیکاری در ایران را غیر از کارگران افغانستانی ای که در غیر انسانی ترین شرایط تن به کار می دهند، پیدا نشده است. جنگ و تحریم و غیره به گذشته سپرده شده و خاصیت بهانه شدنشان از دست رفته است.
احمد لطفی نژاد، مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان تهران می گوید: متاسفانه اشتغال اتباع بیگانه در مشاغل داخلی موجب لطمه به بازار کار و از دست رفتن فرصتهای شغلی برای جوانان و کارجویان کشور شده است. او ضمنا مشاغلی که مهاجرین مجاز به انجام آن هستند را از قبیل حفاری، باغبانی، حمل و بسته بندی مصالح، سنگبری و سنگ تراشی، کارهای مرتبط با دامداری و دامپروری و مرغداری، چرم و سالامبور و برخی مشاغل ساختمانی عنوان میکند. غلامرضا عباسی، رییس کانون عالی انجمن های صنفی کارگران کشور میگوید: جای تاسف است که به اندازه تعداد اتباع بیگانه در کشور فارغ التحصیل بیکار داریم. و خبرنگار ایسنا هم می گوید: اکثر کارفرمایان، کار بیشتر، مزد کمتر، بیمه نشدن، عدم نیاز به دریافت عیدی و پاداش و مرخصی را از جمله دلایل به کارگیری نیروی کار خارجی عنوان کرده و میگویند اتباع بیگانه حرف شنوی بیشتری از ایرانیان دارند. وی می افزاید: به نظر میرسد وجود چنین امتیازاتی سبب ماندگاری اتباع بیگانه فاقد مجوز در کشور شده و همین امر کارفرمایان را به استفاده از نیروی کار خارجی ترغیب کرده است.
با رجوع به آمارهای رسمی و اعلام شده نرخ بیکاری، به سخن گفتن مقامات مختلف از سونامی بیکاری، از بیکارشدن 150 نفر در هر ساعت و اضافه شدن یک نفر در هر 5 دقیقه به جمعیت بیکاران کشور، به شرایط بحرانی تولید و ورشکستگی و تعطیلی روزمره کارخانه ها و کارگاهها که منتج به بیکاری کارگرانشان می گردد، دادن چنین تصویری از کارگران افغانستانی به عنوان عاملان و مقصران وجود بحران بیکاری، تقلائی فراتر از نخ نما بودن و به عبارتی مضحکه ای بیش به نظر نمی رسد.
به اعتراف چند مقام مذکور، کارگران افغانستانی غیر از اشتغال در کارهای طاقت فرسا که حتی فاقد هر گونه قرارداد و با دستمزد ناچیز و بدون مرخصی، عیدی، پاداش، بیمه و تسهیلات دیگر و قبول اعمال تحقیرآمیز کارفرما، حق کار کردن ندارند. تازه خبرنگار ایسنا منت سرشان می گذارد که کارگران افغانستانی به خاطر بهره مندی از این امتیازات حاضر به دل کندن از ایران نمی شوند!
این کارگران، در واقع بخشی از بیکاران ایران هستند که مانند „کاه در باد“ هر روز برای انجام پست ترین کارها جابجا می شوند، که به نظر غلامرضا عباسی اگر این بی حقوق ترین کارگران از ته چاه های فاضلاب، از زیر بار حمل سنگهای سنگبریها و از میان خاک و گلهای کوره های آجرپزی بیرون آورده شوند یا از سر مزارع و زیر آفتاب سوزان و از میان فضولات متعفن مرغداریها و دامداریها و مکانهای وحشتناک دیگر جمع آوری گردند و با طبق معمول مانند حیوان با کامیون به آن ور مرزهای ایران حمل کنند، آن وقت می توان دو سه میلیون فارغ التحصیل بیکار کشور که معادل تعداد افغانستانیهای مقیم در ایران هستند را در آن مکانها به کار گماشت و به این ترتیب مشکل بیکاری حل خواهد شد! تزویر و فریبکاری دیگر از حد گذشته است. به فارغ التحصیلان می گویند: کارگران افغانستانی ای که دائما در جستجوی چند ساعت کار کردن هر شرایط و تحقیری را تحمل می کنند و اتفاقا از نظر همین چاکران و صاحب کاران اصلا انسان به حساب نمی آیند، جای اشتغال شما را گرفته اند. آنچه که شغل به حساب نمی آید و مشمول قانون ضدکارگری قانون کار نمی گردند اما فراریان از جنگ افغانستان ناچارا مانند برده به آنها تن می دهند، وقیحانه زمان پاسخگوئی به خواست اشتغال بیکاران جامعه، شغل به حسابشان می آورند و هر نفر افغانسانی در ایران را اشغال کننده و رباینده یک فرصت شغلی معرفی می کنند.
از نظر این مسؤلین و کارشناسان، باید به بردگی کشیده شدگان افغانستانی را بیرون کرد و میلیونها بیکار و فارغ التحصیل دانشگاهی را بزور به ته چاه های فاضلاب فرستاد یا در میان فضولات حیوانات و غیره مجبور به کارشان کرد تا به قول خبرنگار ایسنا این امتیازات و این بهشت برینی که افغانستنیها از آن بهره مند هستند نصیب بیکاران و تحصیل کردگان بیکار خودی شود!
اما از نظر ما کارگران این جواب بیکاری میلیونها انسان بیکار و اخراجی نیست. کسانی که از جهنم افغانستان گریخته اند، به بهشت وارد نشده اند، چرا که ایران خود جهنمی برای کارگران، منتهی به درجه ای قابل تحمل تر از افغانستان آنهم به خاطر نبودن جنگ است. تبلیغات ضد افغانستانی، تقلایی عبث برای طفره رفتن است. هر انسانی می داند آنچه که گریختگان افغانستانی به ایران به آن تن می دهند هیچ گونه شباهت و قرابتی با کار انسانی ندارد. در نتیجه این انسانهای تحقیر شده نه شغلی را اشغال کرده اند و نه باعث بیکاری در ایران هستند در حالیکه باید انسان و شهروند به حساب آیند و مانند هر شهروندی در یک جامعه متمدن و مدرن از احترام و حق اشتغال مناسب برخوردار باشند. تبلیغات نژاد پرستانه علیه افغانستانیهای مقیم در ایران که آنها را باعث بیکاری می دانند، در عین حال تحقیر و بی احترامی به میلیونها بیکار موجود است که راه حل بیکاریشان به زعم مسؤلان ایجاد اشتغال، جایگزین شدنشان با فلاکت زدگان افغانستانی در چاه های فاضلاب و غیره است.
18 خرداد 95
برگرفته از سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران
جان باختن کارگری جوان زیر غلطک آسفالت درسنندج!
مدیر عامل سازمان آتش نشانی سنندج گفت: یکی از کارگران آسفالتکار شهر سنندج در حین کار، زیر غلطک آسفالت رفته و قبل از رسیدن به بیمارستان جان خود را از دست داد.
به گزارش19خرداد آفتاب دل،رامین اسد نژاد مدیر عامل سازمان آتش نشانی سنندج اظهار کرد: ظهر امروز ساعت 12 ظهر کارگر جوان سنندجی که در انتهای بلوار شبلی، میدان ظفریه سنندج مشغول آسفالت بودند متاسفانه زیر غلطک ماشین گیر کرد و جان خود را از دست داد. وی گفت: پس از اعلام این حادثه بلافاصله ماموران آتش نشانی سنندج برای بررسی موضوع و انجام وظایف محوله به محل حادثه اعزام شدند اما قبل از رسیدن به بیمارستان این کارگر جان خود را از دست داد.
جان باختن کارگر معلول کارخانه آسفالت شهرداری شیروان درحین کار!
روز گذشته(18خردادماه)کارگر معلول ناشنوا که در کارخانه آسفالت شهرداری شیروان مشغول به کار بود به سبب سقوط از قیف کارخانه در زیر حجم زیادی از ماسه این کارخانه مدفون شد و جان خود را از دست داد.
به گزارش19خردادفارس بنقل از شهردارشیروان،کارگری که جان خود را در واحد کارخانه آسفالت از دست داد از حدود هشت سال قبل در این محل کار میکرد.
جام ملتهای اروپا در فرانسه، زیر سایه اعتصابهای سراسری
چند روز مانده به آغاز رقابتهای جام ملتهای اروپا در فرانسه، بسیاری از خیابانهای شهر پاریس پر از زباله است. چرا که اعتصاب کارکنان بخشهای مختلف، باعث شده است که زباله ها بموقع جمع آوری نشوند.
در نزدیکی پایتخت فرانسه، کارکنان بزرگترین شرکت بازیافت زباله ها در اروپا، در اعتراض به اصلاحات جنجالی قانون کار تجمع کردند.
اعتصابها و اعتراضهای سراسری باعث شده است که خطوط حمل و نقل در پاریس هم مثل همیشه کار نکنند.
تلاشهای دولت برای متقاعد کردن اتحادیه های کارگری به دست کشیدن از اعتصاب بدون نتیجه مانده است.
این اعتراضها دو هفته قبل پمپ بنزینها در سراسر فرانسه را به حالت نیمه تعطیل درآورد.
پس از این که دولت فرانسه تصمیم گرفت، اصلاحات جنجالی قانون کار را با وجود اعتراضهای گسترده تصویب کند، بخشهای مختلف صنعت و اقتصاد این کشور شاهد اعتصابهای سراسری بوده اند.
منبع:یورونیوز-8ژوئن
نوزدهم خردادماه1395 انتقال مصطفی غلامنژاد به زندان تبریز و صدور قراربازداشت موقت
پس از دوازده روز بازداشت، در روز ۱۷ خرداد ماه، مصطفی غلامنژاد (فعال اجتماعی و کارگری) از بازداشت گاه اطلاعات به زندان تبریز منتقل شد.
به گفته خانواده اش برای او قرار بازداشت موقت صادر شده است. مدت قرار بازداشت معلوم نیست و احتمال دارد تا زمان دادگاه در بازداشت باقی بماند.
مصطفی غلام نژاد در جریان زلزله اهر و ورزقان، کمک های شایانی در زمینه اسکان، توزیع آذوقه، لباس و دارو در بین زلزله زدگان داشت. وی یک بار نیز در جریان این کمک رسانی به همراه عده ی دیگری از امدادگران بازداشت شده بود. در ماه های گذشته نیز این فعال اجتماعی و کارگری چندین بار از سوی مقامات امنیتی احضار شده بود.
منبع:سایت کانون مدافعان حقوق کارگر
بیستمین روزاعتصاب کارگران کارخانه کمپروسور سازی تبریز دراعتراض به عدم پرداخت چندماه حقوق،حق بیمه ومطالبات دیگر!
طی بیست روز گذشته بیش از 120کارگر کارخانه «کمپروسور سازی تبریز» در اعتراض به پرداخت نشدن مطالباتشان دست از کار کشیده اند.
به گزارش19خردا ایلنا،منابع در کارخانه «کمپروسور سازی تبریز» واقع درشهرک صنعتی قراملک تبریز با اعلام این خبر میگویندکه دلیل اعتراض کارگران پرداخت نشدن دستمزد کارگران از اسفند ماه سال گذشته تا هم اکنون است.
به نقل از کارگرانی که در این اعتراض شرکت دارند گفته میشود،در کارخانه کمپروسور سازی تبریز حدود120 نفر کارگر رسمی وقرار دادی فعالیت دارند که کارفرما هنوز 40 درصد از دستمزد اسفند ماه و 50 درصد عیدی سال 94 و کل مزد ماههای فروردین واردیبهشت ماه سال جاری را پرداخت نکرده است.
همچنین گفته میشودکه حق بیمه کارگران چندین ماه به حساب سازمان تامین اجتماعی پرداخت نشده ودر حال حاضر اداره تامین اجتماعی تبریز راضی به تمدید دفترچههای درمان کارگران نمیشود.
به گفته کارگران ، درکارخانه کمپرسور سازی تبریز زمانی بیش از 700 نیروی کارگری دائم و قرار داد موقت کار می کردند اما بعد از آنکه مدیریت کارخانه به بخش خصوص واگذار شده است، مشکلات کارخانه با کاهش امنیت شغلی کارگران آغاز شده وتعداد کارگران به حداقل 120 نفر تقلیل یافت.
بیست ویکمین روز اعتصاب کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز!
یکی از کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز گفت: بیش از بیست و یک روز است که با اعتراض در محوطه کارخانه به دنبال دریافت مطالبات مزدی خود هستیم اما کسی پاسخگوی ما نیست و به مشکلاتی که در زمینه دریافت نکردن 4 ماه حقوق برایمان به وجود آمده؛ فکر نمیکنند.
به گزارش20خردادایلنا،این کارگرافزود:تأخیر 4 ماهه در پرداخت حقوق قانونی کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز باعث شده که ما کارگران در شرایط سخت معیشتی قرار بگیریم، بهطوریکه بیش از 120 کارگر در تأمین مایحتاج روزانه خود ناتوان شدهایم.
طبق اظهارات این کارگر، اقساط معوقه و دغدغهٔ تأمین معیشت کارگران کمپرسورسازی آنقدر زیاد است که نمیتوانند مدت طولانی به این وضعیت ادامه دهند.
وی افزود: متاسفانه در حال حاضر این موضوع به اعتبار، منزلت و کرامت کارگران این کارخانه ضربههای جبرانناپذیری وارد کرده است.
برپایه این گزارش،شماری از کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز با ارسال نامهای از کمیته امداد شهرستان تبریز درخواست کمک مالی و غذایی کردند.
در این نامه که به امضای شماری از کارگران کارخانه کمپرسورسازی رسیده و رونوشت آن نیز به مدیران استانداری آذربایجان شرقی، فرمانداری و اداره کار، تعاون و رفاه اجتماعی شهرستان تبریز ارسال شده است خطاب به رئیس کمیته امداد شهرستان تبریز آمده است: با توجه به اینکه کارگران کارخانه کمپرسورسازی تبریز حدود 4 ماه حقوق معوقه دارند و در تنگنای شدید مالی هستند و هیچگونه اقدامی از طرف مدیران این کارخانه برای حل مشکلات مالی کارگران زحمتکش صورت نمیگیرد و باتوجه به قرار گرفتن در ماه رمضان و نیاز مبرم کارگران این کارخانه به حمایت از طرف این سازمان خیر، خواهشمند است دستور فرمائید در صورت امکان حداقل جیره مناسب غذایی به کارگران این کارخانه اختصاص داده شود.
وعده ها توخالی کارفرما برای جلوگیری از اعتراض1400 کارگر معدن البرز شرقی(طزره)نسبت به عدم پرداخت2ماه حقوق،حق بیمه وعیدی!
دوماه دستمزد و حق عیدی بیش از هزار و 400 کارگر معدن زغال سنگ البرز شرقی از ابتدای سال جاری پرداخت نشده است. این درحالیست که کارفرمای این واحد معدنی برای جلوگیری از اعتراض کارگران مرتباً در میان کارکارگران حاضر میشود و وعده پرداخت مطالبات معوقه کارگران را میدهد.
به گزارش20خردادایلنا بنقل از کارگران معدن طزره، آخرین دریافتی کارگران معدن زغال سنگ البرز شرقی مربوط به دستمزد اسفند ماه سال گذشته است که 22 اردیبهشت ماه به حساب کارگران پرداخت شد.
کارگران البرز شرقی تصریح کردند: مشکلاتی که در زمینه پرداخت مطالبات مزدی و بیمهای آنها به وجود آمده است باعث نگرانی کارگران در سال جاری شده و آنان را در شرایط بد مالی قرار داده است. در این صورت کارگران نیازمند دریافت همه معوقات حقوقی خود هستند.
عدم پرداخت18ماه حقوق کارگران کارخانه ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی ایران!
کارگران کارخانه ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی ایران18 ماه است که حقوق نگرفته اند.
به گزارش20خردادنصر، شرکت ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی ایران در اواخر سال 85 توسط سازمان خصوصی سازی واگذار شده است. در سال 86 بیش از 650 دستگاه بکهو لودر تولید شد و علاوه بر آن 400 دستگاه هم در همان سال پیش فروش شد،اما سرمایهگذار بخش خصوصی با افزایش سرمایه غیر منطقی و افزایش 310 تومانی ارزش هر سهم، نقدینگی را به تاراج برد و هیچ چیز در شرکت برای کار کردن نماند.
سرمایهگذاری ملت با سند سازی و افزایش سرمایه صوری طی سال های 86 تا 89 سرمایههای ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی ایران را به یغما برد و دادگستری استان هم برای رسیدن کارگران به حق و حقوق خود از تاریخ دهم اردیبهشت سال 86 حکم توقف شرکت را صادر کرد، اما پیگیری های قضایی به جایی نرسید و همان شرکت سرمایه گذاری ملت با لابی گری و در غیاب گروه تراکتورسازی ایران دوباره در حال تصاحب شرکت است.
برپایه این گزارش بنقل از کارگران این کارخانه، دادگستری حاضر بود شرکت را به ازای یک ریال به گروه تراکتورسازی واگذار کند تا آن ها چرخ های کارخانه را راه بیاندازند و حقوق کارگران را بدهند، اما آن ها این را هم نپذیرفتند و از طرف ما بنویسید „لیاقت“ این کار را نداشتند.
خاطرنشان می شود،کارفرمای شرکت اعلام کرده که تنها به 150 نفر از کارگران نیاز دارد و بقیه باید تسویه حساب کرده و از شرکت خارج شوند.