رفیق محمدرضا ژیلکزاده از زندانیان سیاسی مقاوم دهه شصت درگذشت
با کمال تاسف خبر درگذشت یکی از همبندیان مقاوم و محبوب زندانهای جمهوری اسلامی در داخل کشور به ما رسید. رفیق محمد رضا ژیلک زاده در ارتباط با اتحادیه کمونیستهای ایران دستگیر شد. او در زمینه خطاطی و طراحی در داخل و خارج از زندان هنرمندی متعهد و محبوب بود. فقدان او را به خانواده، نزدیکان و همه رفقایش تسلیت می گوییم. خاطرات و یادداشتهای دو تن از رفقای محمد رضا ژیلک زاده را در زیر برای اطلاع خوانندگان گفتگوهای زندان منتشر می کنیم
گفتگوهای زندان
پانزدهم نوامبر 2015
نیکی مصروپ
هرگز نمیرد ان که دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده ی عالم دوام ما
با کمال تاسف بار دیگر خبر فقدان رفیقی دیگر از مقاومت دهه شصت رسید
یاد عزیزش گرامی باد
برهان عظیمی
رفیق ژیلکزاده در فرایند انقلاب قبل از سرنگونی رژیم شاه با گروههای مذهبی و دستهجات طرفدار جمهوری اسلامی مرزبندی کرد و به صفوف جنبش کمونیستی پیوست.
از فردای پیروزی انقلاب ۵۷ در آبادان از هواداران کوشای جنبش کمونیستی و به سازمان اتحادیه کمونیستهای ایران گروید و همیشه در صف …مقدم تظاهرات بود. او یک هنرمند، خطاط ماهر و خلاق بود. ژیلکزاده رفیقی ساکت، اما جمعگرا، باوقار و اهل مطالعه بود. دقیق و پرکار بود. با فردگرایی مرزبندی داشت و به کار اشتراکی و جمعی اعتقاد راسخ داشت. او همیشه باقوت میگفت „بدون کار اشتراکی کمونیستی و وحدت سازمانهای کمونیستی در حزب کمونیست نمیتوان ضدانقلاب جمهوری اسلامی را به زیر کشید. ما نباید در اینجا متوقف شویم، اوضاع مهیا هست، باید آماده شویم و آستینها را بالا زنیم و تلاش بکنیم که حزب کمونیست را به وجود آوریم و در یک مبارزه طولانی کارگران را سازماندهی کنیم، ضدانقلاب جمهوری اسلامی را سرنگون و یک جامعه سوسیالیستی را به وجود آوریم.“ ـ
او همیشه از نبود حزب کمونیست ایران و کمکاری نیروهای کمونیستی ایران و اتحادیه کمونیستهای ایران دلخور بود و آن را نقد میکرد. میگفت „منتظر چه هستیم. چرا بهجای اینهمه خردهکاریها حزب کمونیست را به وجود نمیآوریم.“ ـ