دو شعر از داریوش لعل ریاحی

کارنامه دولت روحانی در سال 2014 میلادی 

از وعده روحانی تا هی هی سلطانی

سطری نشد اجرایی جز تعذیه گردانی

 

مُشتی به دُهل بود و تدبیر نیافتادش

تا بَر کَند این ظلمت با نطق و سخنرانی

 

بر هر در و هر میدان مردی شده آویزان

با حکم ِ غلامان و سلطان ِ خراسانی

 

از هر ستمی بد تر ثبت است به هر دفتر

رخسار ِ دگر گون ِ چندین زن ِ قربانی

 

این گور کنان گویی حکمی ازلی دارند

با چهره مخدوش و یک داغ به پیشانی

 

تابوت ِ فساد اینجا در تشت ِ خرابی ها

از رأس ِ حِرم تا پِی بردند به آسانی

 

وقت است که می سوزد بی یک قدم ِ روشن

گردیده رها ملت در یأس و پشیمانی

 

ویران شود این مجلس با گَله مُزدورش

ننگ ِ ابدی بر این سرچشمه ویرانی

داریوش لعل ریاحی

13 دیماه 1393

Dlr1266@hotmail.com

گفتگو

کاش دیوار ِ دلم آینه بود

آرزو های مرا

هر که می خواست  ، تماشا می کرد

شهر ِ رؤیایم را

همه کس می دیدند

جای ِ پای سفرم را در عشق

کودکی می فهمید

و یکی می پرسید

بوم ِ نقاشی جانت  ، پُر ِ رنگ است چرا ؟

و من از پنجره سینه به او می گفتم

تو چرا خنده به لبهایت نیست

بوم ِ نقاشی جانت خالی است .

داریوش لعل ریاحی

دوازده دیماه 1393

Dlr1266@hotmail.com