خبرهای زندان و زندانیان سیاسی 4 تا 10 بهمن 1393

طرح از گفتگوهای زندان
طرح از گفتگوهای زندان
طرح از گفتگوهای زندان

طرح از گفتگوهای زندان

آزار و شکنجه زندانیان سیاسی و قانون شکنی تا کی

با سکوت رسانه های به اصطلاح مستقل و آزاد و در دولت اعتدال مدعی آزادی زندانیان سیاسی از سرنوشت بهنام ابراهیم زاده ، ارژنگ داودی و افشین بایمانی خبری در دست نیست، از روز چهار شنبه گذشته بهنام ابراهیم زاده از بند دارالقران معروف به دارالشیطان  به جای نا معلومی منتقل شده که تا کنون از وضعیت و سرنوشت وی خبری در دست نیست ، و همچنین افشین بایمانی و ارژنگ داودی به بند اطلاعات معروف به بند سپاه رجایی شعر منتقل و تا کنون از وضعیت آنها نیز خبری کسب نشده است ، قابل توجه است که ارژنگ داودی که بر اثر شکنجه ها و غیر استاندارد بودن زندانها دچار دهها بیماری خطرناک از جمله ناراحتی قلبی پیش رفته و … است که زندگی او در خطر جدی است ، تمامی این کارهای غیر قانونی و ضد انسانی توسط وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه انجام می گیرد.

ما توجه تمامی نهاد های مدافع حقوق انسانی به نقض آشکار قوانین جاری خود حکومت ، توسط خودش جلب کرده و خواهان آن هستیم که این حکومت را مورد فشار و باز خواست قرار دهند.

1- از دیرباز در جمهوری اسلامی در نقض ماده 22 آیین نامه سازمان زندانها در منع و تاکید عدم دخالت دیگر نیروها مخصوصا“ اطلاعات در کار سازمان زندان و اداره زندانها،  وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه بطور قانون شکنانه و خودسرانه به پرونده سازی ، آزار و اذیت زندانیان و اعمال شکنجه بعد از حکم قطعی و محاکمه مجدد زندانیان مشغول است مانند :

الف – پرونده سازی مجدد علیه زندانیان ، بردن دوباره زندانیان به بازداشتگاههای اختصاصی ، بازجوی های مجدد ، شکنجه های روحی و جسمی در سلول های انفرادی با چشم بند و محاکمه دوباره زندانیان (مانند سه نفر یاد شده در بالا)،

ب – نقض ماده مربوط به تفکیک جرائم  و تبعید غیر فانونی و انتقال زندانیان سیاسی به بند های عادی مانند همه زندان های ایران غیر از دو نمونه رجایی شهر و 350 اوین و به تازه گیها ارومیه ، انحلال بند های سیاسی مانند 350 اوین و انتقال زندانیان سیاسی به میان زندانیان عادی و اعدامی  خطرناک و زندانیان مبتلا به ایدز، هپاتیت و قانقارا.

ج- محرومیت زندانیان سیاسی از تمامی حقوق قانونی مانند مرخصی، ملاقات حضوری ،تلفن ، هوا خوری ، تغذیه ، درمان و بهداشت ، مخصوصا“ مرخصی برای افرادی که بستگان خود را از دست داده اند مانند شاهرخ زمانی که به تازگی مادرش فوت کرده، علی رغم موافقت رئیس زندان با مرخصی وی، از طرف اطلاعات ممانعت به عمل آمده است.

د – ممانعت در اجرایی شدن قوانینی  مانند کار در بیرون و داخل زندان ، عف های موردی و عمومی ، آزادی  های مشروط و …  بطور نمونه محمد نظری با اینکه 21 سال است در زندان میباشد و علی رغم موافقت دادستان کل و رئیس زندان و دادگاه صادر کننده حکم با آزادی مشروط وی، اما با مخالفت  اداره ضد بشری و ضد انسانی اطلاعات از آزادی و استفاده او از حقوق قانونی زندانی جلو گیری می شود.

با توجه به موارد بیان شده بصورت نمونه از تمامی نهاد های قانونی ، مدافع حقوق بشری و حقوق انسان ها و نهاد های و انسانهای  مبارز و آزادی خواه، می خواهیم رسیدگی  کرده دست به اقدامات عملی بزنند.

 

کمیته حمایت از شاهرخ زمانی

9/11/1393

 

به گزارش جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران (عضو فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر ):«برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر» نگرانی شدید خود را از تداوم آزار قضایی  فعالان سندیکایی زندانی به قصد افزایش حبس خودسرانه آنها و نیز از سرکوب فعالان سندیکایی و کارگری دیگر ابراز کرد و خواستار آزادی آنها و تمام مدافعان حقوق بشر در ایران شد.

 

متن فارسی: https://www.fidh.org/16853

                    

فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر

و سازمان جهانی مبارزه با شکنجه:

محاکمه ناعادلانه و افزایش محکومیت فعالان سندیکایی زندانی را محکوم می کنیم

فراخوان فوری ـ  برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر

IRN 004 / 0714 / OBS 061.2

حبس خودسرانه/آزار قضایی/ بدرفتاری در حبس

ایران

2 بهمن 1393

(23 ژانویه 2015)

           

برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه مشترک «فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر» (FIDH)  و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، اطلاعات تازه ای دریافت کرده و از شما درخواست می کند فوری در باره مساله زیر در ایران اقدام کنید.

اطلاعات تازه:

برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر از طریق جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران (LDDHI) (عضو فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر) از تداوم آزار قضایی فعالان سندیکایی زندانی به قصد افزایش حبس خودسرانه آنها و نیز از سرکوب فعالان سندیکایی و کارگری دیگر که به شیوه صلح جویانه از حق تشکیل اتحادیه های کارگری استفاده می کنند، مطلع شده است.

در تاریخ 8 دی 1393 (29 دسامبر 2014)، آقای بهنام (اسد) ابراهیم زاده، عضو کمیته پیگیری ايجاد تشكل هاي كارگري و فعال حقوق کودک، از محکومیت تازه زندان و جریمه اطلاع یافت. او در تاریخ 12 آذر 1393 در شعبه 26 دادگاه انقلاب  اسلامی تهران محاکمه و به 9 سال و چهار ماه و نیم زندان و محکوم شده است که 7 سال و شش ماه آن به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و ارتباط با گروه مخالفی در خارج از کشور، یک سال و شش ماه از آن و 4500000 ریال جریمه به اتهام تبلیغ علیه نظام از طریق برقراری ارتباط با گزارشگر ویژه سازمان ملل احمد شهید و چهار ماه و نیم دیگر به اتهام «نگهداری ورق پاسور در زندان» است.

آقای ابراهیم زاده در اعتراض به انتقال غیرقانونی از زندان اوین به زندان دورافتاده رجایی شهر، حبس جدا از زندانیان سیاسی و در میان مجرمان عادی در زندان رجایی شهر  و علیه اتهام ها و محاکمه جدید به مدت 31 روز (12 آذر تا 13 دی 1393) دست به اعتصاب غذا زد.

آقای ابراهیم زاده به خاطر فعالیت های خود به عنوان عضو کمیته پیگیری ايجاد تشكل هاي كارگري و فعال حقوق کودک از خرداد 1389 حکم پنج سال زندان خود را می گذراند. دولتمردان بارها او و خانواده اش را مورد آزار قرار داده اند. او در حال حاضر به مراقبت پزشکی نیاز دارد. [1]

به علاوه، آقای مهدی فراحی شاندیز، یک فعال سندیکایی دیگر و عضو کمیته پیگیری ايجاد تشكل هاي كارگري و کانون صنفی معلمان ایران، در تاریخ 13 دی 1393 (3 ژانویه 2015) در شعبه 15 دادگاه انقلاب اسلامی تهران به اتهام «اهانت به رهبری» مورد محاکمه قرار گرفت. بنا به گزارش ها، او پرونده دیگری با همین اتهام در شعبه 28 دادگاه انقلاب دارد. محکومیت سه سال زندان آقای فراحی شاندیز در اوایل آبان 1393 به پایان رسید، اما دولتمردان از آزادی او سر باز زدند و در پی آن او را در تاریخ 10 دی 1393 به سلول انفرادی فرستادند.

علاوه بر این، یک فعال دیگر کارگری و فعال حقوق کودک، آقای سعید شیرزاد، که در تاریخ 12 خرداد 1393 (2 ژوئن 2014) در شهر تبریز در شمال غربی ایران بازداشت شد و مدت دو ماه در حبس انفرادی به سر برد، به بند عمومی زندان اوین منتقل شده اما هنوز محاکمه نشده است. او به گردهمایی و تبانی علیه امنیت و تبلیغ علیه نظام متهم شده ولی وکیل وی هنوز اجازه مطالعه پرونده را نیافته است.

آقایان خالد حسینی، یدالله صمدی، مهرداد امین وزیری، فرزاد مرادی نیا، ریبوار عبداللهی و فردین میرکی، همگی از اعضای کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل های کارگری، در ماه های آبان و آذر و دی 1393 در شهر سنندج (غرب ایران) دستگیر و با وثیقه در انتظار محاکمه آزاد شدند.

در این بین، دو عضو کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل های کارگری، آقایان محمد مولانایی و غالب حسینی، و یک عضو کانون صنفی معلمان ایران، محمد داوری، پس از گذراندن محکومیت زندان خود آزاد شده اند.[2]

اطلاعات پیشینه

برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر یادآوری می کند که دست کم 9 فعال دیگر سندیکایی در حال حاضر در ایران در زندان به سر می برند و شماری دیگر نیز با حکم های درازمدت زندان روبرو هستند. فعالان سندیکایی زندانی در حال حاضر از این قرار هستند:

– آقای رضا شهابی زکریا، صندوقدار سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، حکم شش سال زندان خود را می گذراند؛

–  آقایان شاهرخ زمانی (حکم 11 سال و شش ماه زندان)، محمد جرّاحی (حکم 5 سال زندان)، هر دو عضو «كميته پي گيري ايجاد تشكل هاي كارگري» و از اعضای موسس سندیکای کارگران  نقاش و تزیینات هستند؛

– آقایان یوسف آب خرابات (حکم 2 سال زندان)؛ واحد سیده (حکم 2 سال زندان) و افشین ندیمی (حکم یک سال زندان) هر سه عضو «کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل های کارگری» هستند:

– آقایان محمود باقری (حکم 4 سال و شش ماه زندان)، عبدالرضا قنبری، (حکم 15 سال زندان)؛ و رسول بداقی (بداغی) (حکم 6 سال زندان)؛ هر سه تن عضو «کانون صنفی معلمان ایران» هستند. گفته می شود آقای رسول بداقی (بداغی) با اتهام های تازه ای به منظور افزایش حبس خودسرانه او روبرو است.

آقای خالد حسینی، و  سه عضو ارشد کانون صنفی معلمان ایران، آقایان علی اکبر باغانی، محمود بهشتی لنگرودی و علیرضا هاشمی، به حکم های زندان محکوم شده اند و در انتظار نتیجه تجدید نظر به سر می برند.

احکام زندان علیه چندین عضو کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل های کارگری آقایان حسن رسول نژاد، جمال میناشیری، هادی تنومند، قاسم مصطفی پور، ابراهیم مصطفی پور و محمد کریمی تایید شده است و آنها در خطر دستگیری به سر می برند.

«برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر» نگرانی شدید خود را از تداوم حبس خودسرانه، محاکمه ناعادلانه و افزایش حکم زندان آقای بهنام ابراهیم زاده، و آزار قضایی و حبس خودسرانه آقای مهدی فراحی شاندیز و تمام فعالان سندیکایی نامبرده در بالا ابراز می کند. این فعالان سندیکایی فقط به خاطر استفاده از آزادی بیان، آزادی گردهمایی و تشکل که در میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی ـ که ایران عضو متعاهد آنهاست ـ و در کنوانسیون های مربوطه سازمان بین المللی کار تامین شده است، مجازات می شوند.

«برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر» با تاکید از دولتمردان ایران می خواهد تمام فعالان سندیکایی نامبرده در بالا را فوری و بدون قید و شرط آزاد کنند و با لغو اتهام ها و خاتمه دادن به رویه احضار، بازجویی و پیگرد قضایی فعالان سندیکایی به آزار تمامی آنها پایان دهند.

اقدام های درخواستی:

برنامه نظارت از همگان می خواهد با نوشتن نامه به دولتمردان ایران از آنها بخواهند:

  • در هر شرايطی، سلامت روحی و جسمانی همه فعالان سندیکایی نامبرده در بالا و تمام دیگر مدافعان حقوق بشر در ايران را تضمين کنند؛
  • فوری و بدون قید و شرط تمام فعالان سندیکایی نامبرده در بالا و تمام مدافعان حقوق بشر زندانی دیگر در ايران را که به قصد تنبیه آنها به خاطر فعالیت های حقوق بشری در حبس به سر می برند، آزاد کنند؛
  • به هرگونه اقدام تهديدآميز و آزاردهنده، ازجمله در سطح قضايی، علیه همه فعالان سندیکایی نامبرده در بالا و تمام مدافعان حقوق بشر دیگر در ايران پايان دهند، همه آنها را آزاد کنند و امکان انجام فعالیت های بدون مانع آنها را در هر شرایطی تضمین کنند؛
  • در هر شرایطی اعلاميه سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر را، که در تاريخ ۱۸ آذر ۱۳۷۷ (۹ دسامبر ۱۹۹۸) در مجمع عمومی سازمان ملل تصويب شده، رعايت کنند، به ویژه:
  • ماده 1 که می گويد: «همه افراد حق دارند به صورت فردی يا گروهی در سطوح ملی و بين المللی برای حمايت از حقوق بشر و آزادی های اساسی و تحقق این حقوق و آزادی ها فعالیت کنند،»
  • و ماده 2ـ12 که می گويد: «دولت بايد کليه تدبيرهای لازم را به کار گیرد تا حمايت مراجع ذیصلاح از همه افراد به صورت فردی و گروهی در برابر خشونت، تهديد، اقدامات تلافی جويانه، تبعيض منفی عملی و يا قانونی، فشار یا هرگونه اقدام خودسرانه ديگر در پی استفاده مشروع و قانونی اين افراد از حقوق مذکور در اعلاميه حاضر، تضمين گردد؛»
  • در هر شرایطی تضمین کنند که حقوق بشر و آزادی های اساسی مطابق با موازین بین المللی حقوق بشر و عهدنامه های بین المللی که ایران نیز متعاهد آنهاست رعایت خواهند شد.نامه ها را به مقام های زیر ارسال کنید:توییتر: @khamenei_ir؛ فکس: 2228 774 21 0098توییتر فارسی: @Rouhani_ir؛ توییتر انگلیسی: @HassanRouhani •     وزیر امور خارجه، آقای محمد جواد ظریف: فکس: 66743149-21-98+ matbuat@mfa.gov•     سفیر جمهوری اسلامی ایران در ژنو، سوئیس؛ آقای محسن نظیری اصل، فکس: 7330203 22 41+؛ •     سفیر ایران در بروکسل، بلژیک؛ آقای محمود بریمانی، فکس 27623915 32+؛             **********لطفا ما را از هرگونه اقدام انجام شده با ذکر شماره این درخواست مطلع فرمایید. تماس با برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر:
  • پاریس ـ ژنو، 23 ژانویه 2015 (2 بهمن 1393)
  • لطفا به نمایندگان دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران در کشور خودتان نیز نامه بنویسید.
  • Embassy of Iran in Brussels, 15 a avenue Franklin Roosevelt, 1050 Bruxelles, Belgium, Fax: + 32 2 762 39 15; secreteriat@iranembassy.be
  • Permanent Mission of the Islamic Republic of Iran, Chemin du Petit-Saconnex 28, 1209 Geneva, Switzerland, Fax: +41 22 7330203; mission.iran@ties.itu.int
  • •     دبیر ستاد حقوق بشر، آقای محمد جواد لاریجانی، info@humanrights-iran.ir
  • •     ریاست قوه قضاییه، آیت الله صادق لاریجانی: info@dadiran.ir؛ info@bia-judiciary.ir & info@dadgostary-tehran.ir؛ فکس: 6567 3311 21 98+/6671 879 21 98+
  • •     ریاست جمهوری، آقای حسن روحانی: تلفن: 64451 649 21 0098؛ فکس: 5880 649 21 0098؛ media@rouhani.ir;
  • •     رهبر جمهوری اسلامی ایران، آیت الله سیدعلی خامنه ای: info_leader@leader.ir ؛
  • **********
    • Tel and fax FIDH + 33 (0) 1 43 55 25 18 / +33 1 43 55 18 80
    • Tel and fax OMCT + 41 (0) 22 809 49 39 / + 41 22 809 49 29 فیس بوک جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران: http://www.facebook.com/lddhi.fidh متن انگلیسی: https://www.fidh.org/16851
  • ———————
  • متن فارسی: https://www.fidh.org/16853
  • توییتر: @fidh_fa
  • جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران (عضو فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر): lddhi(at)fidh.org

[1] برای جزییات بیشتر در باره فعالان سندیکایی زندانی، از جمله شکل های مختلف آزار و محرومیت از مراقبت پزشکی، نگاه کنید به پیام رسانه ای برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، 10 اردیبهشت 1393 (30 آوریل 2014) (https://www.fidh.org/15262)؛ فراخوان فوری IRN 004 / 0714 / OBS 061، 12 تیر 1393 (3 ژوئیه 2014) (https://www.fidh.org/15699)؛ و فراخوان فوری  IRN 004 / 0714 / OBS 061.1، 13 شهریور 1393 (4 سپتامبر 2014) (https://www.fidh.org/15972)

[2] یک مدافع حقوق بشر دیگر به نام آقای علیرضا کرامتی راد، فعال حقوق کودک و سندیکایی، در تاریخ 25 مرداد 1393 (16 اوت 2014) در پی محکومیت به سه ماه زندان به اتهام اهانت به رهبری، برای گذراندن حکم به زندان رجایی شهر رفت، اما وضعیت کنونی او نامعلوم است.

***

اعلام حمایت جمعی از زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر از اعتصابات گسترده کنونی 

اعصابات و اعتراضات فراگیر راه حل همه مشکلات است ، طی روز های گذشته معلمین در بسیاری از شهر های ایران دست به اعتصابات و اعتراضات گسترده زده اند، این اعتراضات در سطحی از گستردگی و تاثیر گذاری بود که در بخشهای دانش آموزان نیز به آن پیوستند ، این در حالی است که  از چندی پیش کارگران با اعتصاب و اعتراضات دمکراتیک خواهان بهبود شرایط زندگی خود شده و اخیران تشکل های کارگری از اعتصابات گسترده خبر دادند ، چندیست پرستاران و بازنشستگان که بسیاری از صنوف زحمتکش و مزدبگیر با تجمعات گوناگون از وضعیت بسیاررقت بار خود و ستم مضاعف حاکم  زبان به اعتراض گشوده اند، عدم امنیت شغلی ، میزان پایین حقوق و دستمزد در مقایسه با رشد تورم و خط فقر عدم رعایت کرامت شایسته شغلی ، عدم اجازه برای استفاده قانونی  از حق اعتصاب ، تجمع ، داشتن  تشکلهای مستقل و آزادی بیان، مطبوعات و … که معترضین مورد تاکید قرار دادند. واقعیت این است که نهادهای رسمی حکومتی خط فقر را برای یک خانواده 4 نفره در تهران 2800000 هزار تومان اعلام کرده اند و همچنان  که شاخص اقتصادی در جهت خلاف منافع طبقات محروم گوناگون اقتصادی در حال سقوط است ، وبا ادامه این روند هولناک پیش بینی می شود سال نود چهار ، سال فلاکت اقتصادی همه حقوق بگیران و همه ای بیش از 11 میلیون حاشیه نشین از همه طبقات و گروههای اقتصادی و اجتماعی باشد، بحران سقوط شاخص ها به آنجا کشیده شد که سهام داران بورس در اعتراض به وضعیت پیش آمده شیشه های ساختمان بورس را شکستند، این وضعیتی است که حکومت بر مردم ایران تحمیل کرده و بدون تردید روز به روز بدتر خواهد شد. در چنین موقعیتی کارگران ، فرهنگیان ، دانشجویان ، پرستاران و کوشندگان سیاسی حقوق بشری با ایجاد و تقویت تشکل های صنفی و سیاسی هم چون انجمن ها ، اتجادیه ها ، سندیکا ها ، کنفدراسیون ها مبارزات دمکراتیک را تقویت و رهبری کرده و با گسترش تجمعات اعتراض آمیز دمکراتیک ، اعتصاب سراسری راه حل همه مشکلات اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی را در حضور مردم در میدان مبارزه  تغییر و تحول و ایجاد اتحاد و امید در همه طبقات اجتماعی دانسته اند، سیاست ها (ورشکستگی رژیم ) کلا“ موجب هر نوع فساد اجتماعی ، اختلاس کلان ، دزدی ، اعتیاد ، ناامنی و سرکشی و فرو پاشی اقتصادی و سیاسی حاکم شده است ، و دود این وضعیت بسیار تاسفبار به چشم آحاد شهروندان به ویژه فقرا ، بیکاران ، مزدبگیران و حقوق بگیران می رود، به همین دلیل بر هر ایرانی آگاه و مدافع حقوق بشر است تا در هر کجا وبا هر مسئولیتی اجتماعی به پشتیبانی از اعتصابات و اعتراضات دمکراتیک به مثابه راه حل ریشه همه مشکلات و معضلات تحمیلی و طبیعی بر خیزد، ما زندانیان سیاسی وظیفه خود می دانیم در این جنبش اعتراضی و نا فرمانی مدنی مهم از خواسته های معترضین پشتیبانی کنیم.

1- فرید آزموده 2- ایرج حاتمی 3- خالد حردانی 4- لطیف حسنی 5- افشین حیرتیان 6- شاهرخ زمانی 7- حشمت اله طبرزدی 8- علیرضا فراهانی 9- پیروز منصوری 10- اسدالله هادی 11- میثاق یزدان نژاد

3/11/1393

***

سلسله گزارشات از تبعیدگاه جهنمی رجایی شهر 

هموطن علیه زندان، شکنجه و اعدام  فرزندان خود و برای آزادی زندانیان سیاسی بپا خیزید .

زندان رجایی شهر با بیش از 6000 زندانی کشتار گاهی است که حدود 2300 زندانی که محکوم  به اعدام با حکم قرون وسطایی قصاص می باشد. از بین زندانیان فوق 250 نفر زندانی سیاسی عقیدتی با 42 اعدامی از جمله لقمان و زارنیار مرادی، شهرام و حامد احمدی و… می باشند. همه ی زندانیان سیاسی با دهها حبس ابد با سابقه زندانهای طولانی مدت مانند محمد نظر با 21 سال ، حاج کریم معروف عزیز با 18 سال ، … و حبس های سنگین این زندانیان در نقض کامل موارد قانونی خود رژیم از جمله آیین نامه سازمان زندانها در بدترین وضعیت و در بی حقوقی کامل قرار داشته و با حبس های سنگین از 5 سال تا سی سال در شرایط مرگ تدریجی قرار دارند، طی چندین سال دهها نفر بطور عمدی به قتل رسانده شده اند که آخرین نمونه های آن کرمی خیر آبادی و افشین اسانلو بودند، سلول های انفرادی 5 متری به جای 12 تا 15 متری قانونی برای هر نفر پذیرای 2 و بیشتر مواقع 3 نفر می باشند، به جای هواخوری صبح تا غروب که قانونا“ جق زندانی است فقط 2و نیم ساعت است، پایین ترین کیفیت مواد غذایی و نبود لبنیات در رژیم غذایی و تحمیل سویای حیوانی به جای گوشت تازه که باید طبق ماده 93 و 95 آیین نامه داده شود، حذف تدریجی و کامل درمان ، بهداشت و آموزش و ورزش مندرج در قانون از برنامه ، منع تمامی ارتباطات عاطفی و قانون از جمله مرخصی ، ملاقات حضوری ، کار در بیرون و داخل زندان ، تلفن ، مکاتبه ، پولی کردن تمامی عرصه ها بر مبنای طرح خصوصی سازی و انتفاعی کردن بهداشت ، درمان ، تغذیه و خدمات که حتی برای بستن یک شیر حمام و نظافت حیاط از زندانی پول گرفته می شود، و در کنار اینها در نقض کامل ماده 22 آیین نامه سازمان زندانها با هدایت ماموران و مدیریت و سازماندهی اداره اطلاعات سپاه مسئولین زندان مانند مهر پلاستیکی بی اراده و بی تدبیر فقط مجری سیاست های آنها می باشد این اداره جهنمی و ضد بشری بعنوان موتور ماشین سرکوب ولایت مطلق کلیه زندانیان سیاسی از بدو دستگیری بدون حکم قضایی تا شکنجه در سلول های انفرادی با حکم های سنگین سفارشی و شکنجه های روحی و جسمی بعدی و نگهداری و پرونده سازی در زندان در چمبره خود دارد.

1- از سر نوشت ارژنگ داودی و افشین بایمانی خبری در دست نیست، از روز شنبه 27 دی ارژنگ داودی و افشین بایمانی توسط اداره اطلاعات در داخل زندان معروف به بند سپاه در رجایی فراخوانده شدند و علی رغم پیگیری های متعدد و گوناگون  از ماموران و مسئولان زندان هیچ خبری از آنها نیست. بطوری که گفته شد در تمامی زندانها شعب اطلاعات مانند اوین 209 ، تبریز 37 ، ارومیه اطلاعات ، رجایی شهر بند سپاه شکنجه روحی و جسمی ، پرونده سازیها و جلو گیری از عفو های عمومی ، موردی ، آزادی مشروط در دست اطلاعات بوده وبطور سازمان یافته در جهت اذیت و آزار زندانیان حرکت می کنند ارژنگ داودی که دو سال پیش حکم زندانش تمام شده است با پرونده سازی مجدد اداره اطلاعات ضد بشری علیه او هنوز آزاد نشده است و پرونده سازی دروغین آنچنان دروغین است که  حتی جلادی مانند صلواتی نیز به چنین پرونده سازی بی پایه و اساس اعتراض کرده است بدین طریق از آزادی ایشان جلوگیری می شود.

2-علی رغم اعزام عده ای اندک از بیماران در حال مرگ و عملهای فوری از میان 28 بیمار اورژانسی در سالن 12 که بسیاری از آنها در شرایط حاد اورژانسی هستند مانند امان الله مستقیم ،اسدالله هادی و ماشالله حائری  ، دکتر فواد مقدم و آقای فولادوند همچنان در وضع مرگ به حال خود رها شده اند .لازم به یادآوری است که دکتر فواد مقدم هموطن شزیف بهایی هفته گذشته به بیمارستان شهدای تبریز اعزام و به علت وضع حاد اورژانسی اش بلافاصله بستری شد ولی بنا به گفته مأموران خود و سربازان گمنام و با ممانعت مزدوری به نام  اسدی از تخت بیمارستان پایین کشیده شده دوباره به بند منتقل شد، در این رابطه یک سرباز فداکار و انسان دوست که به عمل جنایتکارانه اسدی در بیمارستان اعتراض کرده بود، توسط این جنایت کار .همکارانش به مشت و لگد گرفته شد و به شدت مجروح شد و تهدید شد که چند ماه اضافه خدمت خواهد گرفت.

خودسری ، قانون شکنی و رذالت و پستی و ضعیف کشی بقدری در ولایت مطلقه دزدان و غارتگران ثروتهای ملی عادی شده که یک مأمور دون پایه ادعای خدایی می کند .

3- محمد نظری همچنان در حبس است:

علیرغم موافقت رئیس زندان ، دادستان کل و دادستان شعبه صادر کننده حکم با ممانعت سربازن گمنام مولتی میلیاردرهای چپاولگر محمد نظری با 21 سال حبس هم چنان در زندان می باشد . در عرف زندانهای ایران زندانیان حبس ابد غالبا“ با 10 تا 11 سال حبس آزاد می شوند ولی در این جهنم کشتارگاه انسانها با مقاومت آگاهانه مسولان حکومتی محمد نظری با 21 سال حبس ، کریم معروف عزیز با  18 سال ، هومن کوهزادی ، خالد   فریدونی ،خالد حردانی ، شهرام و فرهنگ پورمنصوری ، سعید ماسوری و افشین بایمانی … با 15 و 16 سال سابقه و بقیه از 5 تا 9 سال در حال مرگ تدریجی هستند .

4- سعید عابدینی به اطلاعات برده شد . روز 28 دی سعید عابدینی شهروند و کشیش آمریکایی ایرانی تبار به اطلاعات سپاه فراخوانده شده و با یک تماس تلفنی با سفیر سوئیس به عنوان نماینده منافع آمریکا در ایران از وی خواسته شد که به سفیر بگوید که وضع زندان رجایی   شهر گل و بلبل  و گلستان است که وی بنا به گفته خودش وضع جهنمی اینجا را از لحاظ فضای زندگی ، راهروهای قبرمانند ، تهدید و درمان پولی و شکنجه های روحی و جسمی گفته است و در جواب سوال سفیر که آیا او مورد شکنجه قرار گرفته است گفته است بله حکومت سال گذشته بطور عمد مرا در میان زندانیان عادی قرار داد و با تحریک عوامل مردانی به من تجاوز کردند ( شلوارش را پایین کشیده و از پشت به او انگشت حواله کرده اند )

5- مهدی فراحی  شاندیز ، بهنام ابراهیم زاده و شهرام چینیان زندانیان سیاسی همچنان در بدترین بندهای زندانیان عادی نگه داری می شوند . در زندان رجایی شهر در کنار سالنهای 12 و 10 با 200 زندانی عقیدتی – سیاسی نزدیک به 60 تا 70 زندانی عقیدتی -سیاسی در بندهای 1و 3و 6و 2 در میان زندانیان عادی و عمدتا“ ایدزی و قاتل و اعدامی که تعادل روحی ندارند نگه داری می شوند که بطور عمد در شرایط سخت شکنجه های روحی و جسمی قرار گرفته اند از دوستان نظامی  ایرج حاتمی ، علیرضا فراهانی و فرید حاجی لو چندین بار دست به اعتصاب غذا زده اند .

بهنام ابراهیم زاده با وضعیت مرگ از بند یک به دو منتقل شد و مهدی شاندیز همچنان در سلول انفرادی به سر می برد .

6- علیرغم تلاش خانواده ها هم چنان از ملاقات حضوری و مرخصی قانونی زندانیان جلوگیری می شود . اواخر آذر ماه خانواده ها طی نامه ای به سازمان زندانها خواستار رفع قانون شکنی و خودسری و اجرای قانونی حقوق طبیعی زندانیان در مرخصی و ملاقات حضوری شده اند اما با ممانعت اطلاعات و پادویی خدابخشی معروف به خدانابخش در میان زندانیان تا حالا از این حقوق قانونی جلوگیری می شود .

طی آذر ماه علیرغم تقاضای مرخصی  دختر شاهرخ زمانی جهت عیادت شاهرخ از مادر بیمارش که دچار سرطان است و در حال مرگ بسر می برد اداره اطلاعات ممانعت کرد . لازم به یاد آوری است که رژیم مأموران منتظر خدمت یعنی اصلاح طلبان را از این مسئله مستثنی کرده است و هر لحظه به بیمارستان از شش ماه تا یکسال و مرخصی از 15 روز تا چند ماه می فرستد اما به کسانی که فرزندانشان در حال عروسی و یا عزیزانشان را از دست داده اند حتی با پابند و دستبند برای یک روز و یک ساعت هم ملاقات نمی دهند و البته این مسائل چیزهای عادی و مسلم می باشد .

7- بنا به اظهار مأموران خود زندان اداره اطلاعات رژیم در کنار افراد معتاد کرده اش برای رصد و خبرگیری از زندانیان سیاسی به تازگی با چند نفر از افراد بدبخت و ضعیف در پوشش آموزش بهداشت ارتباط مستقیم گرفته و می خواهد بطور گسترده دایره شکنجه های روحی و جسمی و پرونده سازیهایش علیه زندانیان سیاسی را کامل کند .

اغلب زندانیان سیاسی و عقیدتی از جمله بهنام ابراهیم زاده ، ارژنگ داوودی ،خالد حردانی و شاهرخ زمانی و دیگران دوباره پرونده سازی شده و حکمهای جدید گرفته اند ، لازم به یاد آوری است این افراد اجیر شده عین فریب خوردگان خود رژیم از پست ترین افرادی که با 5 هزار دلار پول کشور  را به سیا و موساد فروخته اند می باشند .

هم میهن صدای زندانیان سیاسی ، صدای حق طلبی و عدالت خواهی است.

فریاد زندانی سیاسی ، فریاد آزادی و برابری و عدالت اجتماعی برای شماست.

آزادی زندانیان سیاسی آزادی کل کشور از ستم و بهره کشی است

برای آزادی زندانیان سیاسی بپاخیزید.

فریده جعفری

29/10/1393

***

بهنام ابراهیم زاده را مجددا“ به 209 اوین تبعید کردند.

اخبار دریافتی از زندان حاکی از آن است که بهنام ابراهیم زاده را بعد از محاکمه مجدد بر مبنای پرونده سازی دروغین  که به نه و نیم سال دیگر محکومش کرده اند و در مقابل، با اعتراض بهنام به بی عدالتی و همچنین اعتراضات کسترده داخلی و خارجی به حمایت و دفاع از آزادی بهنام و محکومیت محاکمه مجدد بهنام و دیگر زندانیان قرار گرفته که هر روز بیشتر می شود اداره اطلاعات برای چنگ و دندان نشان دادن بهنام را مجددا“ به بند 209 اوین منتقل کردند .

بر مبنای این خبر دریافتی او را سه روز پیش به 209  اوین برده اند و هنوز مشخص نشده به چه دلیل و یا بهانه ای چنین تبعدی را علیه بهنام بکار بستند .

کمیته حمایت از شاهرخ زمانی

4/11/1393