از بهمن ماه ۱۴۰۲، وقتی „کارزار سه‌شنبه‌های نه‌ به اعدام“ آغاز شد؛ در اعتراض به موج اعدام زندانیان عادی و سپس اعدام جوانان هموطن کُرد واهل سنت بود که با اعدام‌های سیاسی زنده‌یاد #محمدقبادلو و #فرهادسلیمی ادامه یافت، در این ۲۹ هفته، هفته‌ای نبود که شاهد استفاده حکومت از این مجازات قرون وسطایی در زندان‌ها نباشیم.اما وقتی که پس از سقوط بالگرد جلاد ۶۷ و برپایی نمایش „انتصابات“، سازمان سرکوب جمهوری اسلامی تا سرحد ممکن اعدام زندانیان را کاهش داد، ما زندانیان کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام هشدار دادیم که این کاهش مصلحتی است و موج گسترده‌ای از اعدام زندانیان را در پی خواهد داشت.

در کمال تاسف حاکمان استبداد دینی و کارگزاران سازمان سرکوب و ارعاب آن‌، همچون دزدان که از فرصت شلوغی و هیاهو استفاده کرده و مال مردم را می‌دزدند از فرصت برگزاری بازی‌های المپیک در پاریس و اخبار پیرامون آن و رکوردشکنی‌ها بهره برده و از سه‌شنبه گذشته تا کنون با اعدام  بیش از ۴۵ نفر از هموطنان زندانی که ۲۹ نفرشان تنها در یک روز و ۲۶ نفر آنها به صورت دسته‌جمعی در زندان قزلحصار بود، رکورد „قتل حکومتی“و اعدام را در چند سال اخیر شکستند؛رکوردشکنی ننگینی که در صدور احکام اعدام نیز ادامه یافته و در چند هفته اخیر ده‌ها نفر از زندانیان سیاسی را در روند دادرسی مبهم به اتهام استبداد ساخته „بغی و افساد فی الارض“ به اعدام محکوم کردند، از جمله اخرین موارد آن صدور حکم اعدام برای ۶ زندانی سیاسی _ عقیدتی اهل سنت توسط بی‌دادگاه انقلاب مشهد بود که جانشان در خطر است. همه اینها بعد از تحلیف پزشکیان بود که در آن گفتند:“ایران امن ترین کشور خاورمیانه‌ است“؛ در حکومت اعدام „امنیت“ چنین معنا می‌شود.

ما زندانیان کارزار „سه‌شنبه‌های نه به اعدام“ ضمن محکوم کردن شدید نقض حقوق بنیادین همبندی‌هایمان در زندان‌های مختلف کشور و گرفتن „حق زندگی“ این عزیزان به ویژه زنده یاد رضا رسایی با خانواده این عزیزان ابراز همدردی کرده و مقاومت در برابر این „توحش“ را حق خود دانسته و چنانکه شاهد اعتراضات اخیر در زندان‌های مختلف از جمله زندان لاکان رشت و بند زنان زندان اوین بوده‌ایم. که در بند زنان زندان اوین، زندانبانان وحشی زندانیان معترض را مورد حمله و سرکوب قرار دادند؛سرکوبی که قطعا مانع تداوم این اعتراضات نخواهد شد و ما را مرعوب نخواهد کرد.

ما اعضای این کارزار کماکان از همه وجدان‌های بیدار در داخل و خارج از کشور در کمال فروتنی می‌خواهیم پیش از آنکه دستگاه سرکوبِ استبداد دینیِ حاکم بر ایران بار دیگر صدها و هزارها زندانی عمومی و سیاسی و… را در سالن‌های اعدام زندان‌های قزلحصار، کرج، ارومیه، زاهدان، مشهد و ده‌ها زندان دیگر کشور با „سبوعیت“حلق‌آویز کند با همه توان علیه اعدام به پاخواسته و از کارزار „سه‌شنبه‌های نه به اعدام“به هر شکل ممکن حمایت کنند.

در اخر ضمن گرامی داشت یاد همه قربانیان مجازات غیرانسانی „اعدام“ و تاکید بر لزوم „لغو اعدام“ برای بیست‌ نهمین هفته پیاپی امروز سه‌شنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۳ ما زندانیان در ۱۸ زندان از جمله زندان اوین(بندزنان،بند۴،۶و۸)، زندان قزلحصار(واحد۳و۴)، زندان مرکزی کرج، زندان خرم آباد، زندان نظام شیراز، زندان خوی، زندان نقده، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان اردبیل، زندان سلماس، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران، زندان لاکان رشت، زندان قائم‌شهر و زندان مشهد در اعتصاب غذا خواهیم بود.

کارزار سه‌شنبه های نه به اعدام سه‌شنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۳

سه شنبه های نه به اعدام ، زندانی سیاسی آزاد باید گردد، جمهوری اعدام، اعدام قتل عمد دولتی است، علیه_سکوت

@Blackfishvoice1

هشت مقام ارشد سازمان ملل طی یک نامه اعتراضی به حکومت ج.ا ایران، خواهان لغو حکم اعدام شریفه محمدی شدند!
( بیانیه مطبوعاتی شماره چهار)

به اطلاع عموم می رسانیم که طی روزهای گذشته، هشت مقام ارشد حقوق بشری سازمان ملل متحد طی یک نامه که به امضای مشترک همه آنها رسیده است از حکومت ج.ا ایران خواستار لغو فوری حکم اعدام شریفه محمدی فعال مستقل کارگری و حقوق زنان شده اند.

قابل ذکر است که این نامه درخواست فوری مشترک توسط بالاترین سطح مقامات حقوق بشری سازمان ملل تهیه، امضا و به حکومت ج.ا ایران ارسال شده است. این مقامات عبارتند از 1-گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران، 2-گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره بازداشت‌های خودسرانه، 3-گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره آزادی عقیده و بیان، 4- گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره آزادی اجتماعات مسالمت‌آمیز و تشکل‌ها، 5-گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره مدافعان حقوق بشر، 6-گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد استقلال قضات و وکلا، 7-گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره شکنجه، و 8- گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره خشونت علیه زنان و دختران.

بر اساس اطلاعی که به این کمپین داده شده است، نامه‌ی ارسال شده، سه ماه بعد از تاریخ ارسال نامه به صورت عمومی منتشر خواهد شد.

کمپین دفاع از شریفه محمدی در  هفته های گذشته، مدارک و مستندات متعددی از نقض حقوق بشر در پرونده شریفه محمدی  را در اختیار سازمان ملل، دفتر گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران و تمام زیر مجموعه های حقوق بشر این سازمان قرار داده بود که این موضوع در بیانیه ی مطبوعاتی شماره دو این کمپین به صورت تفصیلی شرح داده شده است.

کمپین دفاع از شریفه محمدی (متشکل از جمعی از اعضای خانواده شریفه)، مستمرا و با قدرت، به پیگیریهای خود در این مورد ادامه خواهد داد و از جمله با همکاری مقامات ارشد و گزارشگران سازمان ملل، روند اعتراض به حکومت ج.ا ایران و پاسخگو کردن آنها درباره نقض حقوق بشر در پرونده شریفه محمدی را پیگیری خواهد کرد.

پرونده شریفه محمدی هم اکنون در دیوان عالی کشور در انتظار تعیین شعبه است و کمپین دفاع از شریفه در مبارزه اش علیه حکم اعدام و مشخصا تا لغو حکم اعدام شریفه و آزادی بی قید و شرط او با حمایت و همراهی تشکلها و فعالین مدنی، زنان، کارگران، بازنشستگان، معلمان و همه‌ی نیروهای اجتماعی و نیز نهادهای حقوق بشری و رسانه ها که علیه ماشین کشتار جمهوری اسلامی به پا خاسته اند، از تمام ظرفیت‌های موجود استفاده کرده و به تلاش شبانه روزی و مستمر خود ادامه میدهد.

کمپین دفاع از شریفه محمدی
تاریخ۱۴۰۳/۵/۲۶
16 August 2023

پینوشت:
موضوع ارسال این نامه اعتراضی مشترک توسط هشت مقام ارشد سازمان ملل به حکومت ج.ا ایران با خواسته ی لغو حکم اعدام شریفه محمدی، از طریق یکی از مقامات سازمان ملل، به صورت مکتوب و طی یک نامه به اطلاع کمپین دفاع از شریفه محمدی رسیده است. به محض انتشار عمومی این نامه اعتراضی مشترک، این کمپین، مفاد آنرا با عموم مخاطبان اشتراک خواهد کرد.

آزادی_شریفه تلگرام: @freesharifeh

توئیتر: https://x.com/freeSharifeh
اینستاگرام:www.instagram.com/free_sharifeh_mohammadi/

گفته می شود خانواده آرزو_بدری، زن ۳۱ساله‌ای که شامگاه اول مرداد به دلیل حجاب در خودروی شخصی هدف گلوله پلیس قرار گرفت، برای رضایت دادن تحت فشار حکومت قرار گرفته‌ اند.

عدم موافقت با مرخصی اضطراری برای کارگر زندانی حسن سعیدی با وجود بیماری حاد قلبی فرزند ایشان و‌ سپری شدن دو سوم حبس

با وجود بیماری حاد قلبی فرزند حسن سعیدی، عضو سندیکای کارگران شرکت واحد، با مرخصی این کارگر زندانی موافقت نشد. از ابتدای تیر ماه که ایشان درخواست مرخصی کرده بود فرزندش را برای تشخیص به پزشکی قانونی فرستادند و با تجویز امور پزشکی موازی با آنچه که در زمان بستری در بیمارستان انجام شده بود و تحمیل هزینه‌های اضافی دست آخر با وجود اینکه فرزند ایشان در حال حاضر بیمار و پروسه درمان را طی می‌کند حتی با چند روز مرخصی این کارگر زندانی مخالفت شد.

سندیکا ضمن ابراز نگرانی نسبت به وضعیت سلامتی فرزند حسن سعیدی و امید به بهبودی کامل او، به اینکه آقای سعیدی باید بدون هیچگونه وجاهت قانونی تنها بدلیل فعالیت کارگری اخراج و اکنون نیز کاملا ناعادلانه ۸۲۱ روز بدون یک روز مرخصی در حبس باشد و حتی امکان مرخصی در موقعیتهای اورژانس همچون تصادف و نیز بیماری حاد فرزندش و یا از دست دادن دندانهای خودش را نداشته باشد، بشدت معترض هستیم، و بار دیگر تاکید می کنیم چنین اعمالی از سوی قوه قضائیه و نیروهای امنیتی علیه یک‌ کارگر حق طلب با هیچ عرف و رفتار انسانی و‌ حتی همین قوانین ناقص موجود در کشور قابل توجیه نمی باشد.

کارگر زندانی آزاد باید گردد!

کوکب بداغی‌پگاه، فعال صنفی فرهنگیان خوزستان/ ایذه با رای هیات تخلفات به ۴ ماه انفصال از خدمت محکوم شد

به گزارش شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان: «مصادیق صدور حکم عضویت در گروه واتساپی صنفی، همکاری و ارتباط با کانال شورای غیر قانونی هماهنگی تشکل های فرهنگیان ایران و ارسال تصاویر و متن به این کانال در حمایت از محکومین امنیتی (معلمان زندانی) عنوان شده است.

در این حکم تناقضاتی وجود دارد از جمله در گردش کار هیات تفهیم اتهام انتسابی قید شده طبق گزارش ۱۴۹۳۴/م/۳۶۵/ص مورخ ۱۴۰۲/۱۱/۲۵ اداره کل آپ خوزستان در حالی که در حکم صادره به شماره ۶۴۹۰ مورخ ۱۴۰۳/۳/۲۹هیات بدوی رسیدگی به تخلفات اداری کارکنان استان خوزستان به شماره گزارش ۱۴۹۳۴/م/۳۶۵/ص مورخ ۱۴۰۲/۱۱/۲۵ اداره آپ ایذه اشاره کرده است».

بازداشت فرمیسک بابایی و احضار تمامی اعضای خانواده‌ی وی در پاوه

فرمیسک بابایی، از فعالان سیاسی پاوه، پس از احضار اعضای خانواده‌ی خود به اداره اطلاعات این شهر، بازداشت و به بازداشتگاه میدان نفت کرمانشاه منتقل شده است.

خانواده‌ی وی پس از این بازداشت، با خشونت‌ دیگرباره‌ی ماموران امنیتی مواجه شدند.

از اتهامات مطروحه علیه وی، اطلاعی در دست نیست.

شرح وخامت سلامت سروناز احمدی از زبان مادرش

از متن: «دخترم در کودکی در هفت سالگی بر اثر استرس محیطی یک‌بار دچار حمله صرع شد و برای همین یک‌بار‌ حمله، دو سال دارو مصرف کرد تا مبادا دوباره دچار این حمله شود.

دیروز نوار مغز سروناز نگران‌کننده بود و به تشخیص پزشک حملاتی که سروناز دارد حملات پنیک نیست، بلکه صرع است؛ یعنی بعد از هفده سال بیماری کودکی‌اش به‌دلیل استرس در زندان برگشته است،
به همین دلیل هم پزشک قرص‌ها و آمپول‌های مربوط به صرع را تجویز کرد.

تأکید پزشک بر حداقل یک ماه مرخصی اضطراری و دوری از فضای زندان بود، چون ادامه حضور در فضای پراسترس زندان شدیداً برای سلامت سروناز خطرناک است.

متأسفانه باوجوداینکه سروناز در این یک سال و سه ماه بارها در زندان دچار این حملات شده اما پزشکان زندان صرفاً به تزریق آرامبخش اکتفا کرده‌اند و تشخیص درستی نداشته‌اند، درحالی‌که سروناز از همان ابتدا اعلام کرده بود که سابقه صرع داشته است.

ما، خانواده سروناز و وکیل دخترم، پیگیر دریافت این مرخصی اضطراری هستیم و امیدواریم هرچه زودتر توصیه پزشک متخصص انجام شود و صرفاً به دادن دارو اکتفا نشود؛ سروناز نیاز به نظارت و مراقبت ویژه و استراحت در منزل دارد. در ضمن دخترم یک سوم از دوران محکومیت خود را نیز سپری کرده و از نظر قانونی علاوه‌بر مرخصی، امکان دریافت آزادی مشروط دارد.

مقامات قضایی به ما وعده داده‌اند که این موضوع را فوراً پیگیری می‌کنند. فضای متشنج زندان برای سلامت سروناز به‌هیچ‌وجه مناسب نیست».

از صفحه‌ی اینستاگرام سودابه بلالی، مادر سروناز احمدی

ورود نیروهای اطلاعات به بند زنان سیاسی زندان لاکان رشت و انتقال دو نفر از فعالان حقوق زنان به اداره اطلاعات

بنا بر اطلاع‌رسانی خانواده‌های فعالان حقوق زنان گیلان، ساعتی پیش، ماموران اطلاعات، دو نفر از این زنان زندانی سیاسی را «جهت بازجویی و پاره‌ای از توضیحات»، به اداره اطلاعات رشت منتقل کردند. پیش از آن نیز اعلام کردند که بازجویی در اتاقی در خود زندان انجام خواهد شد.

در این میان، قاضی ناظر حاضر در زندان، هیچ پاسخی به دیگر زنان حاضر در بند سیاسی لاکان نداده است.

سایر زنان زندانی سیاسی این بند نیز در اعتراض به این عملکرد اطلاعات، هم‌اکنون در دفتر افسر نگهبانی این زندان، #تحصن کردند.

از نام دو فعال حقوق زنان منتقل شده به اداره اطلاعات رشت، اطلاعی در دست نیست.

قسم به سربه‌داران
ایستاده‌ایم تا پایان

بیست‌ونهمین هفته از کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام

هفته‌ی گذشته، یکی از خونین‌ترین هفته‌ها از منظر آمار بالای اعدام‌ها توسط جمهوری اسلامی بود. ماشین کشتار باز هم بی‌وقفه سرها به‌دار کرد و زندانیان مختلفی از داخل بندهای زندان‌های کشور، هم‌بسته و هم‌پیمان با کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، به اعتصاب غذای خود ادامه دادند.

باشد که بازهم اعتراض عمومی علیه اعدام، به فضای بیرون از زندان‌ها سرازیر شود. روزهایی که علی‌رغم سرکوب حداکثری پس از قیام ژینا، مردم معترض علیه اعدام مبارزان این قیام در خانه اصفهان، تهران و… به خیابان‌ها آمدند و اعلام کردند که نمی‌گذارند از «کشتار» و «اعدام»، عادی‌سازی شود.

ویدئوی ارسالی به بیدارزنی