اعدام، قتل عمد حکومتی است
اعدام، قتل عمد حکومتی است، جان مجاهد کورکور و رضا رسایی در خطر است
حکم اعدام مجاهد کورکور و رضا رسایی، دو نفر از بازداشت‌شدگان قیام ژینا در دیوان عالی تایید شده است.
مجاهد کورکور از بازداشت‌شدگان قیام ژینا در ایذه است. او که به اتهام قتل «کیان پیرفلک» بازداشت شده است، پس از ماه‌ها شکنجه و اعتراف اجباری به اعدام محکوم شده است. این در حالی است که زینب مولایی و همسر وی، بارها اعلام کردند که عامل قتل فرزندشان و تیراندازی به خودروی آنها در ۲۵ آبان ۱۴۰۱، ماموران امنیتی بوده‌اند.
رضا (غلامرضا) رسایی، ۳۴ ساله، از اقلیت‌های قومی و مذهبی کُرد و یارسان، در خلال قیام ژینا بازداشت و مهرماه سال جاری توسط شعبه دوم دادگاه کیفری یک کرمانشاه به اعدام محکوم شده است.
⚪️ از سال گذشته تا کنون، هفت نفر از بازداشت‌شدگان قیام ژینا به نام‌های محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، محمدمهدی کرمی، سید محمد حسینی، صالح میرهاشمی، سعید یعقوبی و مجید کاظمی در کنار تعداد بسیاری از زندانیان سیاسی بلوچ، اعدام شدند.
پس از صدور احکام، گل‌عنبر کورکور، مادر مجاهد کورکور و مادر رضا رسایی، با ضبط ویدئوهایی، خواهان حمایت‌های مردمی و متوقف‌سازی احکام صادره علیه فرزندان خود شدند.
▪️اعدام (برای هر نوع اتهام و جرایمی) قتل عمد حکومتی و رانه‌ی اصلی تثبیت سرکوب و تداوم حکمرانی، به مدد ارعاب و کشتار در جامعه است.
جان دو بازداشتی دیگر قیام ژینا در خطر است، صدایشان باشیم.
تشکیل پرونده قضایی برای مریم جوادی دانشجوی حقوق دانشگاه سپنزای رم
به گزارش کمیته پیگیری وضعیت بازداشت‌شدگان: «مریم جوادی، دانشجوی حقوق دانشگاه سپینزای رُم که سال گذشته برای ملاقات با خانواده به ایران سفر کرده بود با تشکیل پرونده قضایی مواجه شده است.
اتهامات مریم جوادی《تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی، اغوا یا تحریک مردم به جنگ و کشتار با یکدیگر به قصد بر هم زدن امنیت کشور》عنوان شده است.
حدود یک سال پیش، بعد از ورود او به ایران تلفن همراه و پاسپورت‌اش در فرودگاه ضبط و در طی اقامتش در کشور چندین‌بار بازجویی شد. در نهایت پس از بازپس‌گیری پاسپورت توانست مجددا به محل تحصیل خود در ایتالیا برگردد. حال پس از گذشت حدود یک سال با اتهامات متعدد و پرونده قضایی مواجه شده‌است.
دادگاه این دانشجو در تاریخ ۱۸ بهمن در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب بصورت غیابی برگزار خواهد شد.»
مادر توکلی (ربابه کلباسی) آخرین بازمانده از نسل مادران دادخواه در دو حاکمیت پهلوی و جمهوری‌اسلامی، درگذشت
مادر توکلی، پس از مقاومت، ایستادگی و فریاد دادخواهی در دو رژیم استبدادی، روز پنج دی‌ماه سال جاری در مشهد درگذشت.
حمید توکلی فرزند وی همراه با سعید آریان (داماد و همسر شهین توکلی) از اعضای سازمان چریک‌های فدایی خلق، در اسفند ۱۳۵۰ پس از مدت کوتاهی از دستگیری، اعدام شدند. پیش از آن شهین توکلی فرزند دیگر وی، در روز سوم خرداد ۱۳۵۰ هم‌زمان با جان‌بختن رفیق فدایی، «امیر پرویز پویان» در تهران دستگیر شد. او در دادگاه، به پنج سال حبس محکوم شد. حبسی که بنا به شرایط سیاسی کشور، تمدید می‌شد. در سال ۱۳۵۵، سیمین توکلی، دختر کوچک‌تر مادر توکلی و از اعضای سازمان چریک‌های فدایی خلق، توسط ماموران ساواک در خیابان به ضرب گلوله جان سپرد. پس از ۶ سال و نیم تحمل حبس شهین توکلی و پس از روی کار آمدن حاکمیت جمهوری اسلامی، وی مجددا در سال ۱۳۶۱ بازداشت و تا ۱۳۶۵ در زندان مشهد محبوس شد.
شهین توکلی که در زندان نیز دادخواهی خانواده و پیگیری وضعیت تنها فرزند خود و سعید آریان (صمد) را عهده‌دار بود، مابقی عمر را با تبعات آثار شکنجه، سل و بیماری‌های قلبی در مشهد به‌سر کرد. او تا مهر ۱۴۰۰ که در قید حیات بود، همواره از دادخواهان استوار جنبش دادخواهی ایران بود.
مادر توکلی که مصائب اعدام و زندان فرزندان و داماد خود را به‌دوش می‌کشید، در تمامی سال‌های گذشته، درب منزلش به‌روی دادخواهان خاوران و خانواده‌های جان‌باختگان و مبارزان علیه استبداد، گشوده بود.
⚪️ درگذشت مادر توکلی، به‌عنوان آخرین نسل از مادران دادخواه هر دو حاکمیت پهلوی و جمهوری‌اسلامی، اگرچه دردناک اما حاوی میراثی از دادخواهی است.
⚪️ مادر توکلی، نظیر مادر شایگان (فاطمه سعیدی) و یا مادر زیبرم، مادر آل‌آقا، مادر پنجه‌شاهی، مادر سلاحی، مادر کلانتری و… که دادخواه فرزندان خود در حاکمیت پهلوی و یا نظیر دیگر مادران در هر دو حکومت پهلوی و جمهوری‌اسلامی بودند، مشعل‌دار جنبشی هستند که پیروی از آن لازمه و اساس مبارزه‌ی مستمر با هر نوع شکلی از استبداد، ارتجاع و خفقان است.
⚪️ دادخواهی نه یک رویه‌ی شخصی و مختص خانواده‌های مبارزان و جان‌باختگان، بلکه وظیفه‌ای عمومی است، رویه‌ای که گستردگی و اتحاد حول آن، خود، زایشگر آزادی، دستیابی به حق تعیین سرنوشت و ایمان و باور به انقلاب مداوم است. وضعیتی که هیچ استبدادی به امر مطلقه بدل نشده و هیچ جنایتی با سرکوب دولتی و نظامی، در خفا نماند. از همین‌رو، دادخواهی، اساس مبارزه‌ای مستمر برای تحقق عدالت و آزادی است.
نه می‌بخشیم نه فراموش می‌کنیم
مادران_دادخواه
شریفه_محمدی، فعال کارگری از تاریخ ۱۴ آذرماه در رشت بازداشت شده است. علی‌رغم تعیین وثیقه و تامین آن توسط خانواده، بازپرس شعبه چهار دادسرای عمومی رشت از پذیرش وثیقه و آزادی او خودداری کرده است. همسر شریفه محمدی برایش نوشته است:
«در جایی خوانده بودم که از یک زندانی پرسیدند چیزی لازم داری برایت بیاوریم، در جواب گفته بود برایم نامه بنویسید. عزیز دلم، شریفه جان، می‌دانم که ممنوع الملاقات هستی و حتی اجازه تلفن هم نداری، با این وصف من برایت می‌نویسم و امیدوارم به دستت برسد و خوشحالت کند. امروز ۱۵ روز از بازداشت تو می‌گذرد، آیدین و من هر‌لحظه چشم‌انتظار دیدن روی ماهت و شنیدن صدایت هستیم. شب اول دستگیری‌ات از بازداشتگاه تماس گرفتند و گفتند که حالت خوب نیست. اورژانس برایت دارو نوشت تا من بروم و تهیه کنم.
تا امروز که برایت می‌نویسم به همه مراجع سر زده‌ام و کسی پاسخ درستی از علت بازداشتت به من نداده است. هرروز که مراجعه می‌کنم جواب‌های سربالا می‌دهند و می‌گویند ده روز دیگر بیا. حتی بازپرس از روبروشدن با من خودداری می‌کند. از چند روز پیش دیگر مرا به دادسرا هم راه نمی‌دهند. نمی‌دانم چرا به تو اجازه تلفن نمی‌دهند. یقین دارم که هیچ کار خلافی انجام نداده‌ای، تو انسان مهربان، پرتلاش و زحمتکشی هستی، تا زندگی خوبی برای خودت و خانواده‌ات بسازی. تو هیچ جرمی مرتکب نشده‌ای، جز تلاش برای زندگی بهتر و انسانی.
یادم می‌آید سال‌ها پیش چقدر برای جمع‌آوری سابقه پدرت تلاش کردی. پیرمرد ۴۰ سال، در شهرهای مختلف تحت شرایط سخت کارگری کرده بود و بیمه‌اش را کامل رد نکرده بودند. می‌دانم از آن روز با خودت عهد بسته‌ای که هرکجا حقی از دوستان و آشنایانت ضایع شد، پیگیری کنی. عزیز دلم، این را خوب می‌دانم که زمستان تمام می‌شود و روسیاهی برای زغال خواهد ماند. من و آیدین بی‌صبرانه منتظر دیدارت هستیم تا تو را در آغوش بگیریم.»
ژن ژیان ئازادی
اعتراضات_سراسری
@bidarzani