در من انقلابی شکل گرفت که حاصل آن کودکی شکست ناپذیر شد
امروز دیگه ما یک خانوادهی معمولی نیستیم، پیوندی بین ما شکل گرفته از جنس از خودگذشتگی، امروز ما درختهای جدا از هم نیستیم، ریشههایی هستیم در هم تنیده. طیِ دو سال گذشته شما کارهایی برای من کردید غیرقابل پیشبینی، باشکوه و باور نکردنی، من امروز جزوی از شما هستم و برای شما، بیش از همه چیز متشکرم که به من اجازه دادید بخشی از شما باشم.🙏
„توماج صالحی„
کارزار „سهشنبه های نه به اعدام“ در ۲۵ زندان مختلف وارد چهل و پنجمین هفته شد.
حکم اعدام برای ۶ تن از زندانیان سیاسی اعضای کارزار „سهشنبه های نه به اعدام„
در آستانه ۱۶ آذر ، روز دانشجو را به تمام دانشجویان عزیز به ویژه دانشجویانی که در چند سال اخیر نقطه کانونی خیزش و اعتراضات مردمی علیه حکومت مستبد ولایت فقیه بودند، تبریک و شاد باش میگوییم. دانشجویانی که شجاعانه دانشگاه را به سنگر مقاومت، آزادی و برابری تبدیل کردند. تعداد زیادی دستگیر و تعدادی در راه تحقق آرمانهای جنبش دانشجویی و مردم ایران جان باختند. یاد تمام جانباختگان از جمله دانشجویان را گرامی میداریم.
طبق معمول ماشین اعدام حکومت جرم و جنایت بدون توقف در حال کشتار است. به طوری که از سهشنبه گذشته تاکنون بیش از ۲۸ تن را در زندانهای مختلف به دار آویخته که ۲ تن از آنها کودک مجرم بودند. این دو تن در زندانهای یزد و قزلحصار اعدام شدند. بنا بر اخبار منتشر شده تعداد قربانیان و اعدامها از ابتدای سال ۱۴۰۳ تاکنون حدود ۷۴۳ تن است. شدت اجرای این احکام قرون وسطایی در هفتههای اخیر به اندازهای بود که اعضای کارزار “ سهشنبههای نه به اعدام“ در زندان لاکان رشت، که از جمله مهمترین مراکز اجرای اعدام در چند ماه اخیر بود را وادار به واکنش و صدور بیانیه اعتراضی در اول هفته جاری نمود.
حکومتی که در حل بحرانهای معیشتی به بنبست رسیده و باعث گسترش تجمعات اعتراضی تمام اقشار جامعه شده، با تصویب قانون زن ستیزانه لایحه حجاب و عفاف، سرکوب و اعدام ، قصد ایجاد رعب و وحشت در جامعه را دارد.
در ادامه همین سرکوبها قوه قضائیه حکومت چند روز گذشته در اقدامی ضد انسانی، یک زندانی سیاسی در زندان ارومیه به اسم محراب عبداللهزاده که از بازداشتیهای ۱۴۰۱ است را به اعدام محکوم و در اقدامی دیگر برای ۶ زندان سیاسی در زندان اوین به اتهام بغی حکم اعدام صادر کرده است.
این زندانیان سیاسی با اسامی(وحید بنی عامریان، پویا قبادی، بابک علیپور، علی اکبر دانشور، ابوالحسن منتظر، محمد تقوی) از اعضای کارزار „سهشنبه های نه به اعدام“ هستند.
نکته مهم و تاسف بار درباره روند دادرسی ناعادلانه این زندانیان سیاسی این است که ایمان افشاری رئیس شعبه ۲۶ بیدادگاه انقلاب به استناد „علم قاضی“ دستور „قتل حکومتی“ این زندانیان را صادر کرده است.
در طول سالهای گذشته علم قاضی حربهای برای دستگاه قضائیه „جمهوری اسلامی“ بوده تا در پروندههای بسیاری برای صدور حکم اعدام از آن استفاده کند. چرا که با اعمال ماهها شکنجه و حبس در انفرادی و بازجویی ، استناد به علم قاضی برای اعدام ، به اندازه کافی رسوا بودن چنین پروندهسازیهایی را آشکار میسازد.این احکام اعدام در حالی است که چند هفته پیش نیز برای ۶ تن از زندانیان سیاسی معروف به „بچههای اکباتان“ حکم اعدام صادر شده بود.
اما قطعا این احکام و سرکوبهای سبعانه بیپاسخ نمیماند و زنان و مردان شجاع ایران همچنان که در گذشته ثابت کردهاند مرعوب نخواهند شد و برای آزادی و رهایی مصممتر اقدام خواهند کرد. کارزار „سهشنبههای نه به اعدام“ که با هدف مقابله با حکم ضد انسانی اعدام با هر نوع اتهامی شکل گرفته، گرفتن حق حیات را شایسته کرامت انسانی نمیداند و خواهان لغو اعدام و پایان دادن به این خشونت و سرکوب در ایران است.
بنابراین این کارزار ، همهی سازمانها و مراجع مدافع حقوق بشر را به اقدام فوری و کار آمد برای نجات جان زندانیان و آزادی همه زندانیان سیاسی فرا میخواند و عاملان و آمران این جنایتها باید در پیشگاه عدالت قرار گیرند و پاسخگو شوند.
همچنین جا دارد از زنان و مردان شجاعی که در دل تهران و زیر سایه سرکوب تجمع علیه اعدام بر پا میکنند و از تمام کارگران، بازنشستگان، معلمان و پرستاران که در تجمعات خود علیه اعدام شعار سر میدهند. و دانشجویانی که از کارزار حمایت میکنند. تشکر و قدردانی نماییم. ما معتقدیم این قبیل حرکات باید گستردهتر و پیوسته ادامه یابد تا حکومت را وادار به تسلیم نماید. همچنان ما بر اقدام عملی و جمعی و متحدانه علیه اعدام تاکید میکنیم.
اعضای کارزار „سهشنبههای نه به اعدام“ سهشنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۳ در هفته چهل و پنجم در ۲۵ زندان مختلف در اعتصاب غذا خواهند بود.
زندانیان اعتصابی :زندان اوین (بند زنان ،بند ۴و ۸)، زندان قزلحصار(واحد ۳و ۴)، زندان مرکزی کرج ، زندان تهران بزرگ، زندان اراک ، زندان خرم آباد ، زندان اسد آباد اصفهان ، زندان دستگرد اصفهان ، زندان شیبان اهواز ، زندان نظام شیراز ، زندان بم ، زندان کهنوج ، زندان مشهد ، زندان قائمشهر ، زندان رشت (بند مردان و زنان )، زندان اردبیل ، زندان تبریز ، زندان ارومیه ، زندان سلماس ، زندان خوی ، زندان نقده، زندان سقز ، زندان بانه ، زندان مریوان و زندان کامیاران
کارزار سهشنبههای نه به اعدام سهشنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۳
@collective98
گرامیداشت پنجمین سالگرد قیام آبان توسط اعضای کارزار سهشنبههای نه به اعدام در زندان قزلحصار
برگزاری مراسم بزرگداشت یاد و خاطره جانباختگان قیام آبان در بند سیاسی زندان قزلحصار
روز جمعه، ۲۵ آبان ۱۴۰۳، زندانیان سیاسی در زندان قزلحصار مراسمی به مناسبت پنجمین سالگرد قیام آبان برگزار کردند. زندانیان ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهدای قیام آبان، بر ادامه مسیر آنان تا تحقق آزادی، دموکراسی و برابری تأکید نمودند. در پایان مراسم، زندانیان مقاوم از تبعیدگاه قزلحصار علیه حکومت دیکتاتوری ولایت فقیه شعار سر دادند
دور حکم اعدام برای شش متهم پرونده „شهرک اکباتان“
با حکم شعبه ۱۳ دادگاه کیفری تهران، میلاد آرمون، علیرضا کفایی، امیرمحمد خوش اقبال، نوید نجاران، حسین نعمتی و علیرضا برمرزپورناک، متهمان پرونده موسوم به “#شهرک_اکباتان” همه به اعدام محکوم شدند.
بابک پاکنیا وکیل دادگستری با انتشار این خبر نوشت: در پرونده اکباتان، با رای مستشاران شعبه سیزدهم دادگاه کیفری حکم به قصاص نفس صادر شد رییس شعبه با این حکم مخالف بود و رای اقلیت صادرنمود این حکم قابل فرجام خواهی است.
صدای محکومین به #اعدام باشیم!
ژن ژیان آزادی
جمهوری_اعدام نه به اعدام زندانی سیاسی آزاد باید گردد
جمعی از زندانیان سیاسی زندان لاکان رشت که پیش از این به کارزار سهشنبه های نه به اعدام پیوسته بودند، اعلام کردهاند در ادامه اعتصاب غذای هر سه شنبه، این هفته در اعتراض به صدور حکم اعدام علیه وریشه مرادی در اعتصاب غذا خواهند بود.
آنان حکم اعدام علیه این زن کورد را محکوم نموده و خواهان لغو مجازات اعدام، از جمله حکم وریشه مرادی شدهاند.
زندانیان اعتصابی این کارزار شامل زندانهای زیر میباشد:زندانهای اوین (بند زنان ،بند ۴و۸)، قزلحصار(واحد ۳و۴)، مرکزی کرج ، تهران بزرگ، اراک ، خرم آباد ، اسد آباد اصفهان ، شیبان اهواز ، نظام شیراز ، بم ، کهنوج ، مشهد ، قائمشهر ، لاکان رشت (بند مردان و زنان )، اردبیل ، تبریز ، ارومیه ، سلماس ، خوی ، نقده ، سقز ، بانه ، مریوان ، کامیاران و دستگرد اصفهان
کارزار سهشنبههای نه به اعدام سهشنبه ۲۲ آبان ۱۴۰۳
بدرقه ژینا مدرس گرجی، روزنامهنگار و فعال حقوق زنان، توسط فعالان زن سنندج برای اجرای حکم ۱۶ ماه حبس
امروز شنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۳، ژینا مدرس گرجی برای اجرای حکم ۱۶ ماه حبس، خود را به دفتر اجرای احکام سنندج معرفی کرد و روانه زندان شد. جمعی از فعالان زن وی را تا درب دادگاه بدرقه کردند. یکی از حاضران میگوید: ژینا خواهر همه ماست، او نه تنها به نام خودش، بلکه بنام همه ما فعالان زندان راهی زندان میشود، امیدواریم روزی برسد که هیچ کس بخاطر فعالیت هایش حبس نخورد و همه این عزیزان بتوانند آزاد شوند و به آغوش خانواده شان بازگردند.
بنا به اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، شعبه ۴ اجرای احکام کیفری شهرستان سنندج در تاریخ اول آبان طی ابلاغیهای از این فعال زن کُرد خواسته بود ظرف ۱۰ روز جهت اجرای حکم صادره در این شعبه حاضر شود.
حکوميت مرتضی صیدی، ناصر امیرو و محمد ایراننژاد، سه کارگر ساختمانی و زندانی سیاسی، توسط دادگاه انقلاب شهریار به دو سال حبس
مرتضی صیدی، ناصر امیرو و محمد ایراننژاد، سه کارگر ساختمانی و زندانی سیاسی، توسط دادگاه انقلاب شهریار به دو سال حبس محکوم شدند. این سه نفر ابتدا در بازپرسی قلعه حسن خان تحت بازجویی قرار گرفتند و سپس به اتهامات سیاسی، از جمله اعتراض به شرایط کار و حقوق کارگران، محاکمه شدند. حکم صادرشده علیه این کارگران بدون ارائه دلایل و شواهد کافی بوده و از سوی فعالان کارگری به عنوان ابزاری برای سرکوب جنبشهای کارگری و صدای اعتراضات توصیف شده است. این حکم در شرایطی صادر میشود که جامعه با مشکلات اقتصادی و فشارهای اجتماعی زیادی روبروست و خواستههای کارگران برای بهبود شرایط کار و معیشت همچنان بیپاسخ مانده است. محکومیت این سه کارگر به دو سال حبس، نشانی دیگر از محدودیتهای شدید بر حقوق کارگران و آزادی بیان است.
با ابلاغ دو سال حبس تعزیری دیگر، عاطفه رنگریز به ۱۲ سال حبس محکوم شد
حسین تاج، وکیل دادگستری با اعلام این خبر در اکانت توییتر خود نوشت: «شعبه ۱۰۲ دادگاه کیفری دو دامغان، در حکم جدید صادره، عاطفه رنگریز را به اتهام نشر اکاذیب به دو سال حبس تعزیری محکوم کرد. مجموع احکام عاطفه رنگریز ۱۲ سال و سه ماه حبس!»
افزایش دو سال حبس عاطفه رنگریز در حالی است که چند روز پیش او به اتهام تشکیل گروه تلگرامی (ترجمهی آثار گاگو) به ۷ سال و به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به ۷ ماه حبس تعزیری و ۲ سال ممنوعیت از فعالیت در فضای مجازی محکوم شده بود.
وی بهتازگی جهت انجام آزمایشات قلبی به مرخصی سه روزه اعزام شده است.
بیانیه جمعی از زندانیان سیاسی اوین در اعتراض به صدور حکم اعدام برای شش زندانی سیاسی
قیام ۱۴۰۱ به عنوان یکی از سرفصلهای مهم در مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران، پایههای حکومت مستقر را چنان متزلزل ساخته است که چارهای جز تشدید سرکوب به اشکال مختلف نمیبیند.
روند تصاعدی صدور و اجرای احکام متعدد اعدام، برای زندانیان سیاسی در طول دو سال گذشته، ضمن اینکه یادآور سرکوبهای حاکمیتی در دهه شصت است، نشانهای از هراس و وحشت فرادستان سیاسی از پیشروی جامعه بهپاخاسته و حقطلب ایران است.
حکم اعدام جمعی برای شش تن از زندانیان سیاسی به نامهای ابوالحسن منتظر، پویا قبادی، وحید بنیعامریان، بابک علیپور، محمد تقوی و اکبر (شاهرخ) دانشورکار، درحالی صادر شده که چندی پیش نیز جمعی از فرزندان جوان این سرزمین در پروندهای موسوم به بچههای اکباتان با حکم اعدام مواجه شدند.
علاوه بر این احکام اعدام جمعی، از آغاز سال ۱۴۰۳ تا به امروز، زندانیان سیاسی دیگر، همچون پخشان عزیزی، وریشه مرادی، شهریار بیات، بهروز احسانی، مهدی حسنی و محمدجواد وفاییثانی هم درحالی در زندان به سر میبرند که حکم اعدام مواجه شدهاند.
ما جمعی از زندانیان سیاسی زندان اوین، ضمن مخالفت ریشهای با اصل مجازات اعدام، پشتیبانی خود را از همه زندانیان سیاسی و عقیدتی که با مجازات اعدام مواجه شدهاند، اعلام میکنیم.
ما معتقدیم که مبارزات آزادیخواهانه، نیازمند همبستگی جمعی در دفاع از موازین حقوق بشر و از جمله شکلگیری یک مقاومت اجتماعی در مقابل صدور حکم اعدام است.
ما از همه مردم ایران، از اقشار مختلف اجتماعی درخواست میکنیم که همراه با زندانیان سیاسی، به هر شکل ممکن به صدور چنین احکام غیرانسانی و ارتجاعی اعتراض کنند.
امروز زمان صف کشیدن در خیابان در برابر اعدام است. زمان نجات جان زندانیان سیاسی، زمان «نه به اعدام» است.
اسامی امضاکنندگان به ترتیب حروف الفبا: شیوا اسماعیلی، رضا اکبریمنفرد، گلرخ ایرایی، مریم بانو نصیری، یدی بهاری، سکینه پروانه، حسین پیری، فروغ تقیپور، محمد حبیبی، مهران رئوف، رضا رضایی، داوود رضوی، خسرو رهنما، خشایار سفیدی، مازیار سیدنژاد، حسین شنبهزاده، حسین شهسواری، زهرا صفایی، مولود صفایی، سپهر ضیایی، فاطمه ضیاییآزاد، مرضیه فارسی، فواد فتحی، نصرالله فلاحی،الهه فولادی، آذر کوروندی، اسماعیل گرامی، نرگس محمدی، امیرحسین مرادی، بابک مرادی، علی معزی، فرزاد معظمیگودرزی، محمد مسعود معینی، جواد منبری، محمد نجفی، طاهره نورى، اسدالله هادی، مریم یحیوی، علی یونسی، میریوسف یونسی
بند چهار و بند زنان زندان اوین آذر ۱۴۰۳»
ر۳۶۵ روز حبس، از نقض حکم اعدام تا یک سال بلاتکلیفی شریفه محمدی
چهاردهم آذر ۱۴۰۲، شریفه محمدی، فعال کارگری با یورش ماموران امنیتی بازداشت شد. او پس از انتقال به ادارهی اطلاعات رشت و آغاز بازجوییهای متعدد، به اداره اطلاعات و زندان سنندج منتقل و طی بازجویی، مورد ضربوشتم و شکنجهی ماموران امنیتی قرار گرفت.
وی در تاریخ ۱۴ تیرماه سال جاری و یک روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری، با حکم قاضی درویش گفتار به اتهام بغی، به اعدام محکوم شد. صدور حکم اعدام برای این فعال کارگری مستقل، با اعتراضات فراگیر همراه شد و چندی پیش این حکم در دیوان عدالت، نقض شد.
او طی این مدت، متحمل اشد شکنجههای روانی، بازداشت همسر و تهدیدهای امنیتی ماموران اطلاعات بوده است.
زمان دادگاه این فعال کارگری که در زندان لاکان رشت محبوس است، پیشتر در تاریخ ۲۴ آبانماه سال جاری تعیین شده بود که تشکیل نشد. دادگاهی که قاضی آن، فرزند درویش گفتار، صادر کنندهی حکم اعدام علیه او بود.
صدایش باشیم. ژن ژیان آزادی اعتراضات_سراسری @bidarzani
از دادخواهان خاوران: راحله راحمیپور، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین
ابتلا به تومور مغزی این زندانی سیاسی و رد عدم تحمل حبس وی توسط پزشکی قانونی و وزارت اطلاعات
راحله راحمیپور، متولد ۱۳۳۱، از دادخواهان خاوران در حال گذران پنج سال حبس تعزیری خود در زندان اوین است.
وی در آبان ۱۳۹۸ً بازداشت و بیش از یک ماه در انفرادی بند دو الف سپاه تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از آزادی موقت با قرار وثیقه، جهت درمان سردردهای ناشی از فشارهای عصبی تحت درمان قرار گرفت و متوجه وجود «تومور مغزی» شد. او در آبان سال گذشته جهت تحمل حبس به زندان اوین منتقل شد.
▪️بر اساس گزارش ارسالی به #بیدارزنی: «راحله راحمیپور در زندان اوین چندینبار دچار حملهی قلبی شده است که هربار به بهداری زندان منتقل و بدون رسیدگی خاصی به بند بازگردانده شده است. در یکی از حملههای قلبی تقریبا با حالت نیمه هوشیار به بیمارستان منتقل شد و مورد آنژیو قرار گرفت. اما سریعا به زندان بازگردانده شد و بدون وجود هیچ امکاناتی برای نگهداری از یک بیمار قلبی، در بند رها شد.
علاوه بر وجود تومور مغزی، وی در مرداد سال جاری، بهدلیل تداوم سردردهای شدید و طولانی به بیمارستان منتقل و بعد از انجام MRI مشاهده شد که تومور قبلی رشد کرده و یک تومور ۴ میلی دیگر نیز در سر وی به وجود آمده است. این شرایط بحرانی با ورم جمجمه نیز همراه شده است.
طی این مدت، سردرهای او همچنان ادامه دارد و با وجود مشاهدات و ارائهی پروندهی پزشکی، کمیسیون پزشکی قانونی پس از تشکیل جلسه (بهدلیل حضور ایشان در مراسم یادبود جانباختگان ۱۳۶۷ در بند زنان اوین) با عدم تحمل حبس مواجه شد. این عین جملهای است که در رد عدم تحمل حبس به او اعلام شده است.
علاوه بر همهی این موارد، نیروهای اطلاعات و دادستانی با مرخصی درمانی او نیز مخالفت کردند. بیماریهای راحله راحمیپور که مدارک آن به پزشکی قانونی ارائه شده، عبارتند از: تالاسمی مینور،بیماری قلبی، تومور مغزی با وضعیت حاد، نوسان فشار خون، آب مروارید، دیابت و درد مفاصلی که با تورم و دفرمه شدن انگشتان پا همراه است. به شکلی که تعادل او را هنگام راه رفتن مختل کرده است».
برادر وی «حسین راحمیپور» به همراه همسر باردار خود به اتهام عضویت در «سازمان راه کارگر»، در سال ۱۳۶۲ بازداشت و در شهریور ۱۳۶۳ اعدام شد. راحله راحمی در تمامی این سالها دادخواه برادر و همچنین پیگیر سرنوشت برادرزادهاش که در زندان اوین به دنیا آمد، بود و سال گذشته توسط قاضی صلواتی به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» به شش سال و دو ماه حبس تعزیری محکوم شد.
زندان لاکان رشت؛ ۱۵۰ زندانی در چهاراتاق بدون آشپزخانه و امکانات لازم
بهگزارش کانون زنان ایرانی: «فروغ سمیعنیا، فعال حقوق زنان که هم اکنون دوران حبس خود را در زندان لاکان رشت میگذراند، در روایت خود به شرایط دشوار این زندان اشاره کرده بود.
فروغ سمیعنیا پیشتردرگزارشی از نبود امکانات اولیه همچون آشپزخانه، کیفیت پایین غذا، محدودیت در تأمین نیازهای تغذیهای و بهداشتی زنان زندانی در زندان لاکان رشت گفته بود.
زندان زنان لاکان رشت تنها شامل چهار اتاق است که حدود ۱۵۰ زندانی در آن نگهداری میشوند. فضای زندان بسیار محدود است و امکانات اولیه، از جمله آشپزخانه، وجود ندارد. در محلی که به عنوان آشپزخانه شناخته میشود، تنها یک سماور قرار دارد که زندانیان میتوانند از آن آب جوش تهیه کنند. کیفیت غذای زندان بسیار پایین است و زندانیان مجبورند همین غذا را مصرف کنند. به دلیل نبود آشپزخانه، زندانیان نمیتوانند برای خودشان غذا درست کنند.
⚪️ زندان دارای یک فروشگاه است که سالها در اختیار یک فرد خاص بوده و سود بسیار زیادی از آن کسب میکند. این فروشگاه ۱۵۰ مشتری ثابت دارد که مجبورند نیازهای خود را تنها از این محل تهیه کنند. اقلام فروشگاه با قیمتهای بالا عرضه میشود و زندانیان چارهای جز خرید ندارند. این فروشگاه کالاهایی برای تأمین سلامتی زندانیان ندارد و نیازهای خاص، مثل مواد غذایی مناسب برای افراد دیابتی یا کسانی که باید رژیم خاصی رعایت کنند، برآورده نمیشود. بهعنوان مثال، من و تعداد زیادی از زندانیان به دلیل دیابت نباید نشاسته مصرف کنیم و نیاز به سبزیجات داریم، اما رعایت این رژیم در زندان لاکان غیرممکن است. هفتهای یکبار ترهبار به زندان آورده میشود، اما اقلام آن محدود به خیار و گوجه است. کاهو یا میوه عرضه نمیشود. برای خرید این اقلام، زندانیان باید از قبل ثبتنام کنند. زندان فقط دو یا سه یخچال کوچک دارد که برای این تعداد زندانیان کافی نیست. بسیاری از زندانیان مجبورند اقلام خریداریشده را زیر تخت خود نگه دارند که طی دو یا سه روز خراب میشود. زندانیان حتی اجازه ندارند تخممرغ آبپز کنند. با اینکه آب جوش در دسترس است، تنها افراد محدودی با دستور رئیس زندان میتوانند تخممرغ بپزند. این شرایط، به ویژه برای زندانیانی که مدتهای طولانی در این مکان نگهداری میشوند، سلامت جسمی و روانی آنها را به شدت به خطر میاندازد».
⚪️ زندان لاکان رشت یکی از بیشمار زندان بلکه _شکنجهگاههای سراسر کشور – است. حق بهرهمندی از آب شرب سالم، هواخوری زندان، آشپزخانه، دسترسی به پزشک زنان، کتابخانه و یا حتی گذران حبس در یک شرایط عادی، در زندانهایی نظیر لاکان، قرچک، عادلآباد، سپیدار و… بسیار بغرنج است. طی سالهای گذشته، گزارشهای متعددی از شرایط زیستی زنان، مردان، اعضای جامعه کوئیر و کودکان حاضر در زندانها منتشر شده است. ورود فعالان سیاسی، دانشجویان و یا فعالان حقوق زنان در این زندانها، مجرایی برای تلاش در جهت انعکاس صدای زندانیان و یا کمکردن محرومیتهای چندگانه و جنسیتی علیه زنان زندانی بوده است».
تایید احکام حبس رحیمه یوسفزاده و محبوبه رمضانی در دادگاه تجدیدنظر
محبوبه رمضانی، مادر دادخواه پژمان قلیپور و رحیمه یوسفزاده، مادر دادخواه نوید بهبودی، از جانباختگان اعتراضات آبان خونین ۹۸، توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد. این مادران پیشتر در دادگاه انقلاب شهریار هر کدام به تحمل ۱۸ ماه و یک روز حبس محکوم شده بودند.
رضا شفاخواه، وکیل دادگستری با انتشار مطلبی در این رابطه اعلام کرد: «شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، حکم صادر شده توسط شعبه دوم دادگاه انقلاب شهریار در خصوص محبوبه رمضانی و رحمیه یوسفزاده را عینا تایید و تجدیدنظرخواهی را رد کرد».
محبوبه رمضانی، یکی از رساترین صداهای مادران دادخواه آبان، پیشتر در پی تشدید فشارهای امنیتی، از کشور خارج شد. او اعلام کرد که این خروج اجباری، هرگز بهمعنای توقف امر دادخواهی و مبارزهی او نخواهد بود.
آبان خونین۹۸
نه میبخشیم نه فراموش میکنیم قسم به خون یاران ایستادهایم تاپایان ژن ژیان آزادی
تعیین زمان دادگاه زینب زمان، کنشگر فمینیست
زینب زمان، کنشگر فمینیست در صفحهی شخصی خود از اعلام تعیین وقت و شعبه دادگاه خود خبر داد. دادگاه وی به اتهام «تبلیغ علیه نظام» در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب در تاریخ ۱۸ آذرماه برگزار خواهد شد.
حکم ۵ سال حبس تعزیری سروه پورمحمدی از اعضای انجمن نوژین
حکم ١٠ سال حبس تعزیری سروه پورمحمدی، عضو انجمن فرهنگی – اجتماعی «نوژین» در دادگاه تجدیدنظر به پنج سال حبس تعزیری کاهش پیدا کرد.
این حکم روز دوشنبه ٥ آذر ١٤٠٣ به وکلای سروه پورمحمدی ابلاغ شده و طی روزهای آینده اجرا خواهد شد.
پیشتر، این عضو انجمن فرهنگی – اجتماعی «نوژین» توسط شعبه اول دادگاه انقلاب سنندج به ریاست قاضی «کرمی» به اتهام «تشکیل گروه و دستهجات به قصد بر هم زدن امنیت کشور» به ١٠ سال حبس تعزیری محکوم و این حکم روز پنجشنبه ٤ آبان ١٤٠٢ از طریق وکلایش به وی ابلاغ شده بود.
روز یکشنبه ٩ بهمن ١٤٠١، وی در حین پیگیری وضعیت اعضای بازداشتی انجمن فرهنگی – اجتماعی «نوژین» در دادگاه انقلاب سنندج توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بود».
محرومیت از ملاقات حضوری مریم اکبریمنفرد در زندان قرچک
مقامات زندان قرچک، مریم اکبریمنفرد، زندانی سیاسی، را از بهرهمندی از ملاقات حضوری با خانواده محروم کردند.
به نوشته ژیلا بنییعقوب: «مقامات این زندان به این زندانی سیاسی گفتهاند: «ملاقات حضوری امتیاز است و نه حق! برای به دست آوردنش باید در کلاسهای بخش فرهنگی زندان شرکت کنی.»
جلوگیری از دسترسی مریم اکبریمنفرد به ملاقات حضوری با خانواده به بهانه امتیاز بودن آن در حالی است که این زندانی سیاسی از سال ۱۳۸۸ تاکنون حتی بدون یک روز مرخصی در زندان محبوس بوده است.
پس از #زینب_جلالیان ، تنها زن زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد که در هجدهمین سال حبس خود بدون حتی یک روز مرخصی در بیش از ۶ زندان مختلف، محبوس است، مریم اکبریمنفرد نیز از قدیمیترین زنان زندانی سیاسی است. با پایان ۱۵ سال حبس، وی مجددا تحت یک پروندهسازی امنیتی به دوسال حبس دیگر محکوم شد و از زندان سمنان به زندان قرچک ورامین منتقل شد.
این درحالی است که نیروهای اطلاعات، نهادهای امنیتی، دستگاه قضایی و سازمان امور زندانها، از انتقال او به بند زنان اوین نیز هراس دارند.