مبارزه‌ای که سر ایستادن ندارد
مبارزه‌ای که سر ایستادن ندارد: درباره‌ی قدرت جنبش دادخواهی – و شکنندگی‌اش | امین حصوری
بخش اول
امین حصوری
مقدمه: مقصود این نوشتار برجسته کردن جایگاه و اهمیت تاریخی جنبش دادخواهی و نیز آسیب‌ها و خطراتی‌ست که در مقطع کنونی آن را تهدید می‌کنند. ایستادگی/پیکار دلاورانه‌ی مادران و خانواده‌های دادخواه از دیرباز یکی از حماسی‌ترین نمودهای مبارزات ستمدیدگان در سپهر سیاسی ایران را رقم زده است. طی قیام ژینا – بنا به مجموع شرایط انضمامی – پیکار حول دادخواهیْ با انکشاف چشم‌گیر پتانسیل‌های تاریخی‌اش مقارن بوده است. به‌همین دلیل، از سرآغاز افول اعتراضات خیابانی تاکنون مادران و خانواده‌های دادخواه بطور فزآینده‌ای آماج شدیدترین سرکوب‌های حاکمیت بوده‌اند، که مصداقِ عینیِ «سرکوب گزینشیِ حداکثری» است. اگرچه اَشکال و نمودهای قساوت‌بار این سرکوب‌های مستمر چنان عیان‌اند که کمتر کسی از آنها بی‌خبر مانده، ولی شرایطی که این سرکوب‌ها را تسهیل کرده‌اند نیازمند نقادی‌ست. بر این اساس، این نوشتار ضمن تلاش برای برجسته سازی پتانسیل رهایی‌بخش این پیکارها، می‌کوشد شرایط تسهیل گر سرکوب آنها و نیز زمینه‌ها و سازوکارهای معطوف به تضعیف و دگردیسی جنبش دادخواهی را مورد واکاوی انتقادی قرار دهد. در همین راستا، متن حاضر (بخش نخست) را با بررسی انتقادی برخی شرایطی که مبارزان بالقوه را از فضای عمومیِ مبارزه بیگانه می‌کنند آغاز می کنیم؛ سپس، با مروری بر ستم‌ها و رنج‌های تحمیل‌شده بر مادران و خانواده‌های دادخواه، به چرایی و اهمیت سیاسی مبارزات بی‌وقفه و الهام‌بخش آنان می‌پردازیم، که همزمان توضیحی‌ست بر دلایل سرکوب دولتیِ وحشیانه‌ی آنان. بخش بعدی این نوشتار با مرور خوانش‌ها و رویکردهای متعارض به (جنبش) دادخواهی، بر دشواری‌ها و شکنندگی‌های پیکارهای دادخواهی و مولفه‌های دادخواهی بدیل یا رهایی‌بخش تمرکز خواهد داشت. / ا. ح. – ۲۳ خرداد ۱۴۰۲
سرفصل‌های مقاله: ۱. درباره‌ی شکاف مبارز–مشاهده‌گر ۲. چرا حاکمان از مادران وخانواده‌های دادخواه وحشت دارند؟
۳. درباره‌ی شکنندگی جنبش دادخواهی و تعارض رویکردها۴. برخی مولفه‌های دادخواهیِ رهایی‌بخش برای دسترسی به متن کامل به لینک زیر مراجعه کنید:
فراخوان پیوستن دانشجویان به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام
«اعدام را وقتی درک می‌کنیم که همبندی که تا دیروز لبخند بر لب داشت، بعد از خواندن نامش از بلندگو، هرگز برنمی‌گردد.
اعدام را وقتی می‌فهمیم که فریادهای مادر #محسنشکاری و اشک‌های مادر #محمدقبادلو را به خاطر می‌آوریم.
اعدام را وقتی می‌فهمیم که اضطراب از دست دادن #بچه‌های_اکباتان، جوانانی که هر کدامشان سرشار از آرزوهاست، اشک را در چشمانمان جمع می‌کند.
ما در برابر اعدام چه کردیم؟ این جنایات از ابتدای سال تا کنون برای حداقل ۶۵۰ بار تکرار شده است.
اگر زمان، زمان اتحاد است و اگر باید متحد شویم بیایید بر سر این انسانی‌ترین نقطه اشتراک دست در دست هم در برابر اعدام بایستیم. از همه دانشجویان سراسر کشور در خواست می‌کنیم که همراه با زندانیان به اعتصابات سه‌شنبه‌های نه به_اعدام بپیوندند و با هر شکل و شیوه‌ای این همبستگی را نشان دهند.
امیر حسین مرادی و علی یونسی سالگرد قیام آبان۹۸، زندان اوین
قیام علیه اعدام ژن ژیان آزادی اعتراضات_سراسری @bidarzani
ابراز نگرانی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران نسبت به وضعیت سلامتی ابراهیم مددی
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در اطلاعیه ای به تاربخ ۳۱ آبان نسبت به وضعیت سلامتی ابراهیم مددی، کارگر زندانی و از اعضای هیات مؤسس سندیکای کارگران شرکت واحد، ابراز نگرانی نمود و مقامات قوه قضاییه و زندان را مسئول وخیم‌تر شدن وضعیت ایشان و دیگر فعالان کارگری و حقوق بشری دانست.
در این اطلاعیه آمده است، «ابراهیم مددی، از اعضای موثر سندیکای کارگران شرکت واحد، که از سال ۱۳۸۴ به دلیل فعالیت در دفاع از حقوق کارگران بارها بازداشت و زندانی شده است، در تاریخ ۲۱ مرداد ۱۴۰۳ مجدداً بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. مددی پیشتر به خاطر نقشش در بازگشایی سندیکا با اتهاماتی مانند „تأسیس تشکل غیرقانونی” و “اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی” در چندین مرحله مجموعاً به حبس‌های طولانی‌مدت محکوم شده بودوی با مشکلات جسمی جدی از جمله دیابت، فشار خون و کاهش شنوایی دست‌وپنجه نرم می‌کند و در شرایط دشوار زندان به سر می‌برد.«
سپاس فراوان از دوستان و همکاران‌گرامی در شو ای هماهنگی فرهنگیان بابت انتشار این گزارش در رابطه با وضعیت ابراهیم مددی عضو گرانقدر سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه که با وجود شرایط سنی و بیماریهای متعدد بار دیگر ظالمانه زندانی شده است. درحال حاضر دو عضو قدیمی سندیکا، ابراهیم مددی و داود رضوی، و همچنین بسیاری از فعالین کارگری، معلمی و مدنی، با پرونده سازیهای کاذب و اتهامات بی پایه و اساس، در زندان اوین و دیگر زندانهای کشور محبوس هستند.
کلیه فعالین‌کارگری، معلمی، مدنی و زندانیان عقیدتی و سیاسی آزاد باید گردند!
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
لینک به متن اطلاعیه شورای هماهنگی https://t.me/kashowra/20141
htps://www.instagram.com/vahedsyndica/ (https://www.instagram.com/vahedsyndica/)
https://twitter.com/VahedSyndicate
vsyndica@gmail.com
https://t.me/vahedsyndica
@Vahed_Syndica
صدور حکم غیابی لیلا حسین‌زاده
لیلا حسین‌زاده، فعال سیاسی و از فعالان صنفی دانشجویی سابق، در روندی غیرقانونی، از روند تشکیل پرونده‌ی امنیتی، با دریافت دادنامه‌ی الکترونیکی از شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، مطلع شده است. این پرونده به دلیل حق طبیعی ارائه‌ی «پایان‌نامه کارشناسی ارشد» او در دانشگاه تهران با دو عنوان اتهامی: «تبلیغ علیه نظام» و «حضور زنان در معابر و انظار عمومی بدون حجاب شرعی (حضور در دانشگاه تهران بدون رعایت حجاب شرعی) تشکیل شده است.
این رای که توسط قاضی ایمان افشاری صادر شده است، در حالی صورت گرفته است که از ۲۶ شهریور ۱۴۰۲ و نخستین سالگرد قیام ژینا که جلسه‌ی دفاع پایان‌نامه‌ی او صورت گرفته است، او هیچ اطلاعی از روند اتهامات مندرج در پرونده‌سازی جدید امنیتی خود نداشته است.
تبعات بازداشت‌های گسترده و حضور در زندانهای اوین، عادل‌آباد، بازداشتگاه امنیتی یک الف تهران و بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ شیراز، پیشتر منجر به بروز و تقویت بیماری کرون و خودایمنی در او شد. این فعال سیاسی به دفعات بسیاری با انجام رویه‌ی جان‌فرسای انجام آزمایش‌های پزشکی قانونی، رای عدم تحمل حبس خود را دریافت کرده بود. اما این مهم، هرگز موجب جلوگیری از احضار و پرونده‌سازی‌های امنیتی جدید نشده است.
عاطفه رنگریز، زندانی سیاسی در بخش سی‌سی‌یو بستری شد
حسین تاج، وکیل دادگستری، پیرامون وضعیت عاطفه رنگریز، زندانی سیاسی که دوران محکومیت خود را در زندان شاهرود سپری می‌کند، در صفحه‌ی توییتر خود اعلام کرد: «عاطفه رنگریز زندانی سیاسی محبوس در زندان شاهرود، به دلیل وخامت بیماری قلبی در هفته گذشته، بالاخره دیشب طبق نظر دکتر به مرخصی درمانی اعزام شد و اکنون در بخش سی‌سی‌یو (مراقبت‌های ویژه) بیمارستان امام حسین شاهرود بستری است.
متاسفانه با استفاده از تسهیلات قانونی ایشان هم مخالفت شده است».
برگزاری دادگاه آنلاین روشنک مولایی در زندان قرچک ورامین
به گزارش کانون زنان ایرانی: «روشنک مولایی، دختری که سرباز موتورسیکلت‌سوار آزارگر را هل داده بود، دیروز دادگاهی شد.
بر اساس اطلاعات به‌دست‌آمده توسط کانون زنان ایرانی، این دادگاه به صورت آنلاین برگزار شده و روشنک مولایی از زندان زنان قرچک ورامین، از طریق ویدئوکنفرانس در جلسه دادگاه حضور داشته است. تاکنون جزئیات بیشتری از روند دادگاه در دست نیست.
روشنک مولایی از فعالان مبارزه با حجاب اجباری است و پیشتر در جریان جنبش زن، زندگی، آزادی نیز بازداشت شده بود. او از ۲۰ روز پیش در زندان قرچک به‌سر می‌برد.
فرماندهی انتظامی تهران در اطلاعیه‌ای اعلام کرده بود که این حادثه در تاریخ ۱۰ آبان ۱۴۰۳ در خیابان آفریقا (جردن) رخ داده است. بر اساس این گزارش، درگیری به دلیل ایجاد مزاحمت برای روشنک مولایی توسط یک موتورسیکلت‌سوار آغاز شد. نیروی انتظامی گفته است که پس از بررسی‌ها، پرونده‌ای با موضوع «ایجاد مزاحمت برای بانوان» تشکیل و برای سیر مراحل قانونی به مراجع قضایی ارسال شده است».