گزارش سالگرد کشتار دهه ی شصت ۲۷ سپتامبر در لس آنجلس کالیفرنیا
نه می بخشیم و نه فراموش میکنیم
برنامه یادبودی از جان باختگان راه آزادی ایران در کشتار جنایت بار ضد بشری رژیم اسلامی سرمایه در سال ۶۷ در لس آنجلس به کمک برخی از فعالین چپ و کمونیست برگزار گردید که گزارش آن به شرح زیر است : در ابتدای شروع برنامه با اشاره به از دست رفتن آخرین قربانی اخیر زندان های قرون وسطائی رژیم جمهوری اسلامی یعنی مبارز کارگر کمونیست و نماینده سندیکای کارگری یعنی شاهرخ زمانی که تا آخرین لحظه به آرمان های انقلابی و کارگری خویش پایدار ماند یک دقیقه سکوت اعلام گردید و سپس ادامه برنامه با خطابه ای در مورد علل و هدف از برگزاری چنین برنامه ای که متن آن را در زیر ملاحظه میکنید دنبال شد که در پایان آن توضیحی از طرف تهیه کننده فیلم کشتار سال ۶۷ توسط تهیه کننده و کارگردان آن یعنی خانم پانته آ داده شد که پس از پایان فیلم با پرسش و پاسخ با شرکت کننده گان در برنامه ادامه یافت . سپس در انتهای برنامه متنی از طرف یکی از فعالین رادیکال حقوق بشر خانم لادن بازرگان در مورد برادرش که یکی از مبارزان آزادی خواه و کمونیست و قربانی رژیم در کشتار سال ۶۷ بود ارائه شد و در پایان برنامه دست گلی از طرف اجرا کننده گان برنامه بعنوان هم دلی و هم دردی به مادر پسر جان باخته اش اهدا گردید
متن خطابیه
با تشکر از تمامی دوستان و رفقای عزیزی که امروز در اینجا حضور یافته اند تا یادی از جان باخته گان زنده یاد کرده باشیم تقاضا دارم که به واسطه از دست دادن عزیزی دیگر در زندانهای رژیم ضد کارگری و ضد انسانی جمهوری اسلامی و به نمایندگی از طرف تمامی از دست رفته گان راه آزادی یک دقیقه سکوت نمائیم . همانگونه که از کلام محوری شعار « نه می بخشیم و نه فراموش میکنیم « بر میآید – این جنایت هولناک رژیم جمهوری اسلامی که به حکم ولی فقیه اش خمینی عملی گردید – همچون دیگر جنایات این رژیم اسلامی سرمایه و دیگر رهروان راه خمینی نه فقط فراموش شدنی نیست بلکه لکه ننگی بر چهره جمهوری اسلامی و حافظان این نظام است که هیچ گاه از یاد مردم ایران نخواهد رفت . همانطور که از تاریخچه و عملکرد جمهوری اسلامی در بیش از سی سال گذشته مشهود است – این رژیم در تنگناه های سیاسی و اقتصادی و بنبست های ایدئولوژیک اش ابراز خشونت و جنایت را تشدید نموده – تا از این طریق نه ققط مخالفان رژیم را ضربهپذیر سازد بلکه برای همراه ساختن دیگر جناح ها ی حاکمیت نیز این ایجاد رعب و حراس در یکپارچه نشان دادن رژیم در مقابل مردم و سرکوب آنها سود برده تا دیگر جناح های جمهوری اسلامی را وادار به گذاردن مهر سکوت بر لب وادار نماید. شعار محوری نمی بخشیم و فراموش نمیکنیم نه از انگیزه کینه توزی و انتقام گیری برخاسته و نه از احساسات شخصی ناشی شده است بلکه باوری است ناشی از این تفکر که با تبلیغ آن در میان مردم پادزهری در مقابل نظراتی باشد که تحت پوشش به اصطلاح گذار مسالمت آمیز غیر خوشونت گرا – سازش و آشتی ملی رفتن به زیر چتر دیگر جناح هائی از قبیل اصلاح طلب و یا اعتدال گر را موعظه نموده تا چند صباحی تداوم حیات منحوس جمهوری اسلامی را بیشتر کرده باشند . چرا که تمامی این جناه ها برای حفظ رژیم و منافع طبقاتی خویش – در سرکوب مردم و کشتار فعالین کارگری و سیاسی و آزادی خواه وبه بند کشیدن و شکنجه نماینده گان آنها متحد و متفقول قولند – و این نظرات تنها آب به آسیاب جمهوری اسلامی و حامیان ولایت فقیه است و بس .