„محمود بزرگمهر – „نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم

„نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم“

محمود بزرگمهر در اواسط دهه 1960 میلادی به خارج از کشور آمد و در فرانسه به تحصیل پرداخت. او در پاریس به مبارزات جنبش دانشجویی روی آورد و عضو کنفدراسیون شد. در کنگره نهم کنفدراسیون که در دی­ماه 1347 (ژانویه 1969) در شهر کلن آلمان تشکیل شد، به عضویت هیأت دبیران این سازمان انتخاب شد.

در آن سال­ها رشد جنبش­های ترقی­خواهانه در سراسر کشورهای سه قاره به خصوص جنگ ویتنام، حجم کار هیأت دبیران کنفدراسیون را نیز افزایش داد. محمود که دبیردفاعی وبین المللی کنفدراسیون بود، در برگزاری تظاهرات و اعتصابات کنفدراسیون در دفاع اززندانیان سیاسی در سیاهاله های رژیم شاه و مبارزات  آزادیبخش خلقهای منطقه و به خصوص فلسطین و خلق ویتنام نقش ویژه­ای داشت.

محمود با کوشش­های فراوانی که در راه حمایت از مردم فلسطین و افشاء رژیم اشغالگر اسرائیل آغاز کرد، حساسیت دانشجویان ایرانی و نیروهای مترقی و لیبرال خارجی را نسبت به مبارزات خلق فلسطین برانگیخت.

محمود در جریان اختلافات درون سازمان انقلابی که سرانجام به انشعاب انجامید، به گروه کادرها پیوست و از این پس فعالیت­های خود را علاوه بر کنفدراسیون در گروه تازه­ای به نام „سازمان اتحاد مبارزه برای ایجاد طبقه کارگر“ ادامه داد. ارگان تئوریک این سازمان، مسائل انقلاب و سوسیالیسم نام داشت. اغلب مقالات این نشریه یا اثر محمود بود یا به کمک او نوشته شده بود.

بزرگمهرانسانی مبتکرو پر کار بود.او ضمن آگاهی به مسائل پچیده تئوریک از روحیه خشک و تفرعن های آکادمیک به دور بود به موسیقی کلاسیک علاقه داشت و اغلب وقت آزاد خود را به سینما و موسیقی اختصاص می­داد. در عین حال عکاس ماهری هم بود.همه این خصوصیات از او شخصیت بر جسته ای ساخته بود که احترام همه را بر می انگیخت

محموددر کنار فعالیت های شبانه روزی در جنبش دانشجوئی برای گذراندن زندگی به کار ترجمه می­پرداخت.به زبان فرانسه کاملا مسلط بود.برخی از دانشجویان ایرانی که دوره فوق لیسانس یا دکترای خود را دردانشگاه های فرانسه می گذراندند. هنگامی که تزپایان نامه تحصیلی خود را مینوشتند از محمود میخواستند تا متن را تصحیح کند

محمود در آستانه انقلاب 57 به ایران بازگشت و در تأسیس حزب رنجبران نقش مهمی بازی کرد.اودر کنگره اول حزب 5 دیماه 1358 به عضویت دفتر سیاسی این حزب انتخاب شد. در حملات رژیم به سازمان­ها و احزاب، در یک روز نزدیک به بیست نفر از اعضاء، کادرها و رهبران حزب رنجبران، از جمله محمود دستگیر شدند.و در بیست و ششم تیرماه 1363 به دست عمال رژیم اسلامی به جوخه اعدام سپرده شد.یادش گرامی باد